8 Φεβ 2008

Αμόλα Καλούμπα

Ο Στάθης με επηρέασε με αυτά που έγραψε για το στρατό και με έβαλε να ψάχνω παλιές φωτογραφίες. Βρήκα μια πολύ χαρακτηριστική, Καθαρά Δευτέρα προς το τέλος της θητείας μου όπου βρισκόμουν ήδη στον οίκο απολύσεως βετεράνων εθνοφρουρών της Ι'ΕΑΝ στο Αμύνταιο. Τι έκανα από τότε που πήρα μετάθεση στον ευλογημένο αυτό τόπο (μετά την Αγ. Παρασκευή Λέσβου, όλοι οι τόποι μοιάζουν ευλογημένοι κι ας πέτυχα εκεί τον χειμώνα με τους -30 βαθμούς κελσίου); Μα είναι προφανές: πετούσα αετό! Να σημειωθεί παρακαλώ ότι είναι ιδιοκατασκευή από αγνά υλικά που βρίσκεις σε όλα τα καλά στρατόπεδα των μετόπισθεν και ο αετός ζήτημα να ήταν 10 πόντους πιο κοντός από εμένα. Και ναι, πέταξε!

7 σχόλια:

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Απο σένα βγήκε η έκφραση?
χαχαχα!!!

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Για το "πετάμε χαρταετό" λέω!!!!

Ανώνυμος είπε...

molis eida thn fwto ena mou hrthe na anafwnhsw....

isa mwrh trelopetougia!!!!!!!

xaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Cybergoulion είπε...

@_st: Τώρα ξέρεις!

@freecat: Ούτε κάν ένα "ζήτω το έθνος"; "Ζήτω το πρώτο θέμα" έστω!

underground είπε...

Cyber, βλέπω οτι "τον πέτας το χαρταετό"!!!

eeVoskos είπε...

Τρελό στυλ! Έτοιμος για πιρουέτα είσαι! Είδες πάντως που ο στρατός ανυψώνει την καλλιτεχνική/δημιουργική πλευρά του ανθρώπου;

Cybergoulion είπε...

Απλώς είμαι ανάλαφρος από την άνωση του χαρταετού!