Μαχόμενη δημοσιογραφία

Τα μαθήματα συνεχίζονται με γελοιογραφίες. Μια έμπνευση της τελευταίας στιγμής σήμερα και μια που είναι επίκαιρο είπα να το μοιραστώ (ελπίζω να είναι αρκετά προφανείς οι πρωταγωνιστές)

Βρείτε τις διαφορές...

The Dark 13th matrix show

Dark City


The Matrix


The 13th floor


The Truman show


:-)

Der Klapanarengeist II : Η επιστροφή

Μετά από σχεδόν 11 χρόνια η δουλειά μου με φέρνει και πάλι (κοντά) στο μέρος που κάναμε τη διπλωματική μας με το Βένο και το Διονύση, το νησί της Σκιάθου, αφού κάνουμε πρώτα άλλα δύο τοπογραφικά στην Αλόννησο. Αύριο πουρνό πουρνό λοιπόν μαζί με τον αγαπητό φίλο και συνεργάτη μου ξεκινάμε με το μαύρο σίφουνα για το Βόλο και μετά καβάλα στο δελφίνι τον κόσμο γύρισα, είπα να σε ξεχάσω μα σ' αποθύμησα, για την πρώτη μας στάση, το νησί που πέρασα τις διακοπές το καλοκαίρι. Τι καλά, να δούμε πως είναι και το χειμώνα. Διανυκτέρευση εκεί και μετά παίρνουμε τον φρίι γουίλι και πάλι για Σκιάθο. Το μόνο κακό με το δελφίνι είναι ότι δε μπορούμε να πάρουμε το αυτοκίνητο μαζί, πράγμα λογικό αν σκεφτείς ότι εδώ δεν είχε φέρυ μποτ το καλοκαίρι, θα έχει το χειμώνα (ώρα που να βολεύει); Χαζοί είναι; Για να μπορεί να πηγαίνει ο κόσμος και να γίνεται χαμός; Όχι δα! Σκιάθο λοιπόν θα νοικιάσουμε ένα ζεύγος γαϊδουράκια και δρόμο τον ανήφορο, διότι αν δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα από πλευράς δρόμων την τελευταία δεκαετία θα είναι και πολύ κατσάμπαλο κατσάβραχο σε μιλάω.. Άντε καλά, το πολύ να νοικιάσουμε ένα χάμερ. Πως έλεγε και ο ποιητής; Ιφ άι χεντ ε χάμερ... Η θέα από το σημείο που θα πάμε λογικα θα είναι όπως στην πιο πάνω φωτογραφία, απλώς κανένα χιλιόμετρο πιο μακρυά. Ελπίζω να τη δούμε, γιατί το μόνο που έχουμε για να βρούμε το μέρος είναι ένα ζεύγος συντεταγμένων και ένα οδοιπορικό της κακιάς ώρας. Ψηλέ, σου θυμίζει κάτι αυτό; Α, για τον τίτλο μην παιδεύεστε δύο άνθρωποι ξέρουν τι σημαίνει εκτός από εμένα, είναι inside joke από τα χρόνια της διπλωματικής, θυμάστε το ημερολόγιο; Κάποια στιγμή πρέπει να σας τα εξιστορήσω, πολύ γέλιο. Περισσότερα όταν θα γυρίσω, τώρα πρέπει να πέσω να κοιμηθώ καναδυό ζευγάρια ώρες πριν ο αλέκτωρ ψηφίσει μις. Απλώς είπα να γράψω κάτι γιατί σας έχω κακομάθει με την καθημερινή ενημέρωση και μπορεί να ανησυχήσετε αν δε ξέρετε που είμαι! Βάζω πιο κάτω και το βίντεοκλιπ του "Stand" που μου έχει κολλήσει από το πρωί για να έχετε ευχάριστο ξύπνημα. Αν το σκεφτείς και προσέξεις τους στίχοι, είναι και μέσα στο θέμα, είναι τοπογραφικό τραγούδι! Και φυσικά τώρα που αποκαταστήσαμε την τάξη (nudge, nudge, say no more?), μπορώ να την κάνω ήσυχος!

Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω...

Για όσους διαβάζουν αυτό το Blog καθυστερημένα, καλό Πάσχα από τώρα! Τι κάνει το πολυπληθές αναγνωστικό μου κοινό αυτή την υπέροχη χειμωνιάτικη ημέρα; Εγώ αποφάσισα να σας γράψω επιτέλους τις ευχές μου για το νέο έτος κι ας πέρασε ήδη η πρώτη εβδομάδα. Οι σύλογοι δηλαδή που κόβουν πίτες μέχρι το δεκαπενταύγουστο καλύτεροι είναι; Αμ πως. Ελπίζω να μη σας έλλειψα (ψέματα, απλώς ελπίζω να αντέξατε την έλλειψη μου στωικά) αλλά η αλήθεια είναι ότι με έπιασε πάλι μια από εκείνες τις φάσεις που δε μου ερχόταν κάτι συγκλονιστικό, κάτι ενδιαφέρον, οτιδήποτε να γράψω. Δεν είναι κακό, συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια. Χρόνια πολλά λοιπόν για όλες τις μέρες (και τις νύχτες) και ελπίζω το 2008 να σας πάει καλύτερα από το 2007, σας πήγε δε σας πήγε καλά το 2007, δεν έχει σημασία! Ελπίζω να προλάβατε να ξεκουραστείτε και λιγάκι στις γιορτές και να είστε έτοιμοι να γυρίσετε στο κουπί και το μαστίγιο με όρεξη και ρυθμό. Εγώ μπορώ να πω ότι χαλάρωσα αρκετά και είμαι έτοιμος να δω τι με περιμένει με το νέο έτος! Λες να κοιτάξω τον καζαμία για να μάθω; Κατά τ' άλλα μέσα στις γιορτές έχω ξεκινήσει να διαβάζω τον μαύρο πύργο του Στίβεν Κινγκ, γεγονός που από μόνο του εξηγεί εν μέρει και το γιατί χάθηκα, αν σκεφτεί κανείς ότι είναι 7 βιβλία, έχω φτάσει από τα Χριστούγεννα να τελειώνω το τρίτο και το καθένα είναι κάπου ανάμεσα στις 600 με 800 σελίδες! Μεγάλο κόλλημα, όσοι το έχουν διαβάσει ξέρουν (και τους παρακαλώ όχι αποκαλύψεις). Γενικά πάντα μου άρεσε ο πολύ Κινγκ αλλά δεν τον θεωρούσα και ΤΟΝ συγγραφέα. Ίσως η σειρά αυτή είναι που θα μου αλλάξει γνώμη μέχρι το τέλος, θα δείξει. Με αυτό, τις βόλτες, κάτι σινεμά, κάτι συγκεντρώσεις και δυο τρεις κονσόλες που έχω σπίτι εκτός από το ΠιΣι, έ, που να μείνει χρόνος για το ίντερνετ, blogging και σχολιασμό άλλων blog! Δυστυχώς όμως δεν αφιέρωσα και χρόνο στην άλλη μου αγαπημένη ασχολία, το σκίτσο οπότε δεν έχω ακόμη κάποιο κόμικ να δημοσιεύσω, αλλά δεν πειράζει, μπορείτε να πάτε στο blog του βοσκού (παραπομπή δίπλα) και να δείτε ένα φωτορομάντσο που έχει φτιάξει ο ίδιος με πρωταγωνιστή έναν που του μοιάζει και χιλιάδες κομπαρσοπρόβατα, αλλά πρέπει να κατέχετε την αλλοδαπήν διότι δεν βρήκε ο καψερός ελληνική γραμματοσειρά! Instant cult σε μιλάω! Αρκετά με το πρώτο post του χρόνου, άντε καλά να είμαστε να γράφουμε! Α, και χρόνια πολλά σε όλους τους Γιάννηδες (και τους 45) και τις Ιωάννες!