4 Νοε 2011

Έμπαινε Γιώργο!

Είπα να γράψω σοβαρά την άποψη μου για όσα γίνονται στη χώρα, αλλά μετά το ξανασκέφτηκα και λέω δε γαμείς, εδώ κάνει ο καθένας ότι του κόψει η γκλάβα, εγώ θα παιδεύομαι να γράφω σενάρια και να πάει ο πρωθυπουργός μας να κάνει ότι του φωτίσει και να μου τα ανατρέψει; Ο άνθρωπος δεν πέφτει με τίποτα:


Αναγνωρίζοντας πάντως την υπέρτατη προσπάθεια του να μας σώσει, θέλουμε δε θέλουμε,


    του αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι:

 

Disclaimer: Για την απίθανη περίπτωση που κάποιος το δει προσβλητικό, ορίζω από τώρα μάρτυρες υπεράσπισης. Τον κύριο Σαρκοζί και την κυρία Μέρκελ.

31 Οκτ 2011

Εσύ αποφασίζεις


Σε μια επίδειξη πολιτικής μακάρι-να-ξερα-κι-εγώ-τι, ο πρωθυπουργός μας άφησε σύσσωμο το πανελλήνιο σύξυλους  -της κοινοβουλευτικής του ομάδας συμπεριλαμβανομένης- ζητώντας δημοψήφισμα για ενας-θεός-ξέρει-τι. Φοβερά ταιριαστή ήταν επιλογή της ημέρας, μια που σήμερα είναι το Halloween, η γιορτή των Αγίων Πάντων στην Αμερική, ότι πλησιέστερο έχουν δηλαδή στις δικές μας απόκριες, κοινώς Καρναβάλια. Αναμένω με αγωνία σκηνικά παρόμοια με της Κύπρου όταν ήταν να ψηφίσει το σχέδιο Ανάν, αυτό ντε που θα ήταν χαμένοι αν δεν ψήφιζαν. Και παρ' όλα αυτά τελικά δεν ψήφισαν.

Άγιοι Πάντες, βάλτε το χέρι σας. 

29 Οκτ 2011

ΟΧΙ


Με αφορμή τα όσα έγιναν σήμερα στη Θεσσαλονίκη, ο Πρόεδρος της δημοκρατίας αποφάσισε να κάνει την υπέρβαση και να εκφράσει κατ'εξαίρεση άποψη για κάτι που γίνεται στη χώρα. Συγκεκριμένα δήλωσε τα κάτωθι: 
«Όσα συνέβησαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη αποτελούν ευκαιρία να σταθούμε λίγο και να συλλογιστούμε: Πατριώτες είναι εκείνοι που αμαυρώνουν μια εθνική επέτειο; Αγωνιστές είναι όσοι προσβάλλουν; Δίκιο έχει όποιος φωνάζει περισσότερο; Είναι δημοκράτες όσοι αντιμετωπίζουν το δημόσιο χώρο ως ιδιοκτησία τους; Και πώς μετριέται η πλειοψηφία; Με τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ή με τις εκλογές που, με βάση το Σύνταγμα, γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια;
 » Υπάρχει το δικαίωμα και η κατάχρησή του, υπάρχει η δίκαιη οργή και ο εκφυλισμός της, υπάρχει καθαρό όριο ανάμεσα σε μια ευνομούμενη πολιτεία και σε μια κοινωνική οργάνωση χωρίς κανόνες, χωρίς δημοκρατικό υπόβαθρο.
 » Κάνω τις επισημάνσεις αυτές πιστεύοντας ότι η έξοδος της πατρίδας μας από την κρίση δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών, αλλά υπόθεση βαθιά πολιτική, βαθύτερα πολιτισμική»
Ας κάνουμε λοιπόν αυτό που είπε ο πρόεδρος και ας συλλογιστούμε. Για αρχή η επέτειος (που θα μπορούσε να ονομαστεί και επαίτειος πλέον με βάση τα οικονομικά της χώρας) είναι για να τιμήσουν αυτούς που αγωνίστηκαν ενάντια στον εισβολέα που ζητούσε ελεύθερη διέλευση στη χώρα. Το λαό που είπε το ΟΧΙ και όχι τον τότε δικτάτορα ο οποίος το εκστόμισε απρόθυμα όταν βρέθηκε προ τετελεσμένου. Πολλώ δε μάλλον όχι για να τιμήσουν ανθρώπους γαντζωμένους στην εξουσία σε πολλές περιπτώσεις με απάτες και τεχνάσματα και υπεύθυνους κατά το μεγαλύτερο ποσοστό για την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα. Και να μην είναι τέτοιος ο ίδιος ο πρόεδρος, αν διαφωνούσε είχε τη δύναμη να δρομολογήσει εξελίξεις. Με το να υποστηρίζει την βουλή των Ντάλτον και με το να υπογράφει ελαφρά την καρδία ότι έμπνευση έρθει στην κυβέρνηση με μόνο στόχο να μαζέψει λεφτά από όπου τολμάει, δεν είναι άδικο να πούμε ότι είναι συνυπεύθυνος. Τι σημασία έχει αν πολέμησε όπως λέει στο παρελθόν, αν τώρα έχει καταθέσει τα όπλα; 
Φυσικά είναι απόλυτα σωστό ότι το δίκιο δεν έχει όποιος φωνάζει περισσότερο. Αλλά όταν μαζεύονται άνθρωποι που δεν έχουν κανένα κοινό, τόσο ιδεολογικά, πολιτικά, αθλητικά, οικονομικά, που δεν χωνεύουν απαραίτητα ο ένας τον άλλο, φωνάζουν ο καθένας το δικό του και παρ'όλα αυτά η συνισταμένη που ακούγεται είναι "φύγετε κλέφτες", ε κάπου πρέπει να τους ακούσουμε. Και να με συμπαθάτε, όταν βλέπεις κόσμο από την Καλλιδοπούλου μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι να φωνάζει, δεν είναι "μια μικρή μειοψηφία". Είναι η μισή Θεσσαλονίκη. Και τα ίδια στις περισσότερες από τις πόλεις της χώρας. Και φυσικά δεν πρέπει να καταλύσουμε το πολίτευμα. Και φυσικά δεν πρέπει να καταλύσουμε τους θεσμούς. Και φυσικά δεν πρέπει να ακυρώσουμε τη δικαιοσύνη. Και φυσικά δεν πρέπει να αγνοήσουμε την λαϊκή εντολή. Αλλά έπρεπε να τα σκεφτείτε πριν τα κάνετε όλα αυτά οι ίδιοι. Όταν αυτοί που κλέψανε γυρνάνε ελεύθεροι, ανεβαίνουν σε πλατφόρμες ανά την επικράτεια και απαιτούν και τιμές από πάνω. Οι εκλογές μπορεί να γίνονται ανά τέσσερα χρόνια, αλλά τέσσερα χρόνια είναι πολύς καιρός. Ειδικά όταν η κυβέρνηση που εκλέχτηκε για να υπηρετήσει τον λαό κάνει του κεφαλιού της. Όταν το αφεντικό σου φωνάζει, το ακούς. Το ίδιο σύνταγμα που προβλέπει εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια αφήνει επίσης την τελική ευθύνη για την τήρηση του στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Αν οι Έλληνες βλέπουν να καταπατείται με τεχνάσματα απειλές και απάτες, τι πρέπει να κάνουν; Υπομονή; Τι άλλο μέσο μένει εκτός από τη διαμαρτυρία όταν βλέπει ότι οι νόμιμοι εκπρόσωποι του οδηγούνται με τη βουκέντρα να ψηφίσουν χωρίς καμία κρίση και χωρίς καμία επίγνωση για τις συνέπειες ότι τους βάλει μπροστά ο αρχηγός; Και μια που μιλάμε για πλειοψηφία: 43.92% πήρε το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές. Αν υπολογίσουμε τα άκυρα και τα λευκά, γίνεται 42.76%. Αν το ανάγουμε στο σύνολο των ψηφοφόρων και όχι το στο 70.92% που έκανε τον κόπο να ψηφίσει, βγαίνει 33.86%. Do the math. Αυτή είναι η πλειοψηφία. Αυτή που με διάφορα τεχνάσματα των εκλογικών νόμων, μας έχει κάτσει στο σβέρκο με εντολή του ενός τρίτου των ψηφοφόρων, μια κυβέρνηση που ψηφίζει ελαφρά τη καρδία με απλή πλειοψηφία θέματα τεράστιας εθνικής σημασίας σε αντίθεση με κάθε λογική και νομιμότητα. Και κάνει και το θύμα κι από πάνω. Και ας μην πω τίποτα για το ποιος βλέπει σαν ιδιοκτησία του το δημόσιο χώρο και τη δημόσια περιουσία. 
Με τη δεύτερη και την τρίτη παράγραφο συμφωνώ απόλυτα. Όμως έχει κι άλλους αποδέκτες. Ποιος κατάργησε τους νόμους; Ποιος κατέλυσε την κοινωνική οργάνωση; Ποιος καταστρέφει τη δημοκρατία από τα θεμέλια της; Ποιος έχει κακομάθει στην τελική το λαό; Τον ίδιο λαό που οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του δε χάνουν ευκαιρία από κάθε διαπλεκόμενο μέσο να τον κατηγορήσουν ως αποκλειστικά υπεύθυνο για το ναυάγιο; Όχι βέβαια ότι ο λαός είναι άμοιρος ευθυνών, αλλά δεν είναι το θέμα μου αυτή τη στιγμή. Δεν είναι όλοι το ίδιο υπεύθυνοι. Και τα κακά παραδείγματα δε βοηθάνε κανέναν, όσο καλή διάθεση και να έχει. Αν ζεις σε μπουρδέλο, ε, δε μπορεί, θα σου σηκωθεί (τυχαία παρομοίωση)!
Πολιτική και πολιτισμική λύση λοιπόν. Πως; Αν δεν αλλάξει μυαλά η χώρα, δε γίνεται κάτι. Όχι κυβέρνηση. Μυαλά. Γιατί δε φτάνει που δεν έχουμε κυβέρνηση, δεν έχουμε και πάγκο. Πες ότι γίνονται αύριο εκλογές και πέφτει το ΠΑΣΟΚ. Ποιος σκατά είναι ικανός να μας κυβερνήσει από αυτούς που περιμένουν από κάτω; Τόσο καιρό ακούω αγανακτισμένους, ελικόπτερα, χρεοκρατίες, παμε, έλα, ΜΑΤ, χούντες, φασίστες, μετανάστες, κρεμάλες, να καεί του μπουρδέλο η βουλή. Και; Ότι να'ναι... Έναν ηγέτη να βγει από το "κίνημα" των "αγανακτισμένων". Αυτό περίμενα. Αυτό ήθελα. Αυτό θα ήταν το μόνο αναμενόμενο, λογικό και θετικό αποτέλεσμα. Αλλά που... Δε μπορείς να λύσεις το πρόβλημα αν δεν το αποδεχτείς πρώτα και εμείς αρνούμαστε πεισματικά. Καθόμαστε και συζητάμε μαλακίες -με το μπαρδόν- στα πρότυπα του Λαϊκού μετώπου της Ιουδαίας, ενώ η λύση είναι μια και απλή. Ένας νέος ηγέτης. Ένα νέο κόμμα. Απλά. Θεσμικά. Ούτε κρεμάλες, ούτε χούντες, ούτε πραξικοπήματα ούτε τίποτα. Να μπεις στη βουλή, ναι, αλλά όχι με εμφύλιο. Σαν κύριος. Με στελέχη τεχνοκράτες, με σκοπό να διαπραγματευτεί σωστά το χρέος (όχι κανόνι) και να κλείσει όσους πρέπει (και μπορεί ακόμη) φυλακή. Θα μου πεις που να βρεθούν. Είπα είναι απλό, δεν είπα είναι εύκολο. Το πολίτευμα καλό είναι, το πρόβλημα είναι ότι οι τρεις εξουσίες που θα έπρεπε να είναι διαχωρισμένες κάνουν παρτούζες με νταβατζή την τέταρτη. Και οι εταίροι μας δε μας βοηθάνε. Τον κώλο τους κοιτάνε. Αν θέλανε να βοηθήσουν θα στέλνανε την Ιντερπόλ κι ένα λόχο εισαγγελείς να καθαρίσουν τον τόπο. Αλλά τι τους πειράζει; Εδώ σου λέει αυτά χαζά είναι, πληρώνουνε, να τους κλείσουμε μέσα να βγει κανένας άλλος να βαρέσει κανόνι; Θα μου πεις και τι προτείνεις; Δεν ξέρω. Σε αντίθεση με τους περισσότερους Έλληνες που είναι σίγουροι τι πρέπει να κάνουμε, εγώ δεν έχω ιδέα. Προσπαθώ να κάνω αυτό που εγώ θεωρώ σωστό και αν τύχει και με ρωτήσουν ποιο είναι αυτό λέω τη γνώμη μου και στους άλλους. Μήπως αν προσπαθήσουμε όλοι να κάνουμε το ίδιο, είναι μια λύση; Λέω εγώ τώρα...

Υ.Γ. Στη φωτογραφία, μια μικρή μειοψηφία Τρικαλινών έχει ακινητοποιήσει με σκοπό να αφεθεί ελεύθερος την κλούβα που μεταφέρει τον συμπολίτη που έριξε μια σφαλιάρα (αεροπλανική είναι η αλήθεια) στο βουλευτικό σβέρκο του κ. Μαγκούφη. Μάλλον για να του ευχηθεί με γεια για το κούρεμα, όπως είναι η συνήθεια...

19 Ιουν 2011

Χρόνια μου πολλά


Σήμερα είναι η πρώτη φορά που γιορτάζω τέτοια μέρα. Ο λόγος που γιορτάζω φαίνεται στην πιο πάνω φωτογραφία και αύριο κλείνει μισό χρόνο. Φαντάζομαι του χρόνου τέτοιο καιρό θα μπορεί να μου ευχηθεί κι από μόνη της!

:-)


17 Ιουν 2011

///\oo/\\\

Ξαφνικά, μου έλλειψε το blog μου. Όλα τα blog εδώ που τα λέμε... Έχει μείνει κανείς να παρακολουθεί;

Υ.Γ. Ρε, τι ωραίο που είναι το καινούριο dashboard του blogger!

3 Μαΐ 2011

Όλα είναι ατμός...



Πιστός σε αυτό το ρόλο του, έφυγε σήμερα από τη ζωή και ο Θανάσης Βέγγος. Μια είδηση που όσο και να την περίμενα καιρό, με έκανε σχεδόν να δακρύσω μόλις το έμαθα. Δε χρειάζεται να πω τίποτα γι' αυτόν τον άνθρωπο που μας μεγάλωσε όλους, χαίρομαι μόνο που μπόρεσε να νιώσει όσο ζούσε, το πόσο πολύ τον αγαπούσε ο κόσμος. Και καθημερινά αλλά και μέσα από δήθεν τελετές όπως οι παρακάτω. Θανάση Βέγγο, σ' ευχαριστούμε για το γέλιο που μας έχεις χαρίσει σε όλη μας τη ζωή. Αντίο.




Ένα καλό αφιέρωμα με πολλά αποσπάσματα ταινών, έχουν τα Νέα εδώ.

11 Μαρ 2011

Soundtrack για το τέλος του κόσμου.

Αυτό ήταν. Για κάποιο λόγο (της αρεσκείας σου) η ζωή στον πλανήτη στα επόμενα λεπτά πρόκειται να καταστραφεί. Αρκετά άβολη εξέλιξη θα έλεγα για όλους όσους θα ήθελαν να συνεχίσουν να ζουν μέσα στο άγχος και την αβεβαιότητα για μερικά ακόμη χρόνια, εκτός από τους Έλληνες που χρωστάνε της Μιχαλούς και εκτός του ότι γλυτώνουν τους τόκους, θα πάρουν τον πούλο και οι αντιπαθητικοί δανειστές τους . Το θετικό βέβαια είναι ότι δεν είσαι μόνος. Ολόκληρος ο παγκόσμιος πληθυσμός θα εξαφανιστεί μαζί σου. Το αφεντικό σου, ο αντιπαθητικός γείτονας, ο χλεχλές που σου έφαγε την γκόμενα κλπ. Κι όμως με τόση παρέα και στις τελευταίες στιγμες θα είσαι μόνος. Μόνη παρηγοριά ένα τραγούδι. Το τελευταίο που θα προλάβεις να τραγουδήσεις. Ποιό τραγούδι θα είναι αυτό; Ποιό τραγούδι σου δίνει θάρρος, λίγο πριν να 'ρθει στο ραντεβού ο Χάρος; (τσσσ.. ανατρίχιασα!)

Εντάξει, πέρα από τον πρόλογο, διάβαζα το φίλο Στάθη εδώ και το αισιόδοξο τραγούδι του και έχω ειλικρινή απορία. Ποιό θα ήταν το τελευταίο τραγούδι που θα ήθελες να ακούσεις λίγα λεπτά πριν την καταστροφή του κόσμου όπως τον ξέρουμε; (το ρώτησα επίτηδες έτσι για να μη μου πει κανείς το the end of the world as we know it των R.E.M. γιατί είναι καρασοσάρα και προφανές και ντροπή και μόνο που το σκεφτήκατε!). Ξεκινάω εγώ παρακάτω με αυτό που μου έρχεται πρώτο στο μυαλό και το θεωρώ το καταλληλότερο για την περίσταση! Αν έχει μείνει να διαβάζει κανείς άλλος, μπορεί να προσφέρει τη γνώμη του στα σχόλια.



Ενημέρωση - Οι επιλογές σας:

offshade:



_st_:



γλεπόκι:



Underground:



Venia:
Εντάξει, την είδε να πάει από τσουνάμι. Πατήστε εδώ για την εικόνα της καταστροφής και play κάτω.



She Smiles:



Dokimos:



eeVoskos:


7 Μαρ 2011

Καλή σαρακοστή

Αν και είχε λίγο κρύο σήμερα, δοκίμασα να πετάξω χαρταετό, αλλά προσγειώθηκε γρήγορα υπό το βάρος των χιονοκρυστάλλων (#not). Αυτό το σκίτσο το ζωγραφίσαμε χτες παίζοντας με την ανιψιά μου, αλλά μια που αποδείχτηκε προφητικό, το ξαναέφτιαξα σήμερα πιο όμορφο. Και ούτε καν ένας χρόνος δεν πέρασε από το τελευταίο που ανέβασα στο blog (μένανε άλλες 13 μέρες)!

25 Φεβ 2011

Άντρες...

Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τα αγόρια από τους άντρες. Δεν έχει να κάνει τόσο με την ηλικία, το επίπεδο, την ενδυμασία, τις σεξουαλικές προτιμήσεις ούτε καν με το φύλο. Ξέρω γυναίκες που είναι πιο άντρες από άντρες. Η ειδοποιός διαφορά, είναι ότι σε έναν άντρα ξέρεις ότι μπορείς να στηριχτείς. Ξέρεις πως ότι και να συμβεί, θα κοιτάξει πρώτα το φίλο του, τη γυναίκα, το παιδί του, έναν ξένο που χρειάζεται βοήθεια και μετά θα μετρήσει τις συνέπειες από αυτό που χρειάστηκε να κάνει. Θα πάει να βοηθήσει το φίλο του που τον έχουν πιάσει πέντε παλαιστές κι ας ξέρει ότι φταίει ο φίλος του, κι ας ξέρει ότι θα φάει ξύλο. Δεν έχει γιατί. Έτσι κάνουν οι άντρες. Τόσες και τόσες ταινίες αμερικάνικες έχουν να κάνουν με αυτό το θέμα. Με την ενηλικίωση. Το στιγμιαίο πέρασμα από το αγόρι στον άντρα. Μέσα από σκληρές επιλογές και δοκιμασίες. Δοκιμασίες όπως αυτές που έχουν οι πρωτόγονες φυλές και έχουν ξεχάσει οι πολιτισμένοι. Για να γίνεις αυτός που η φυλή/ το έθνος/ η παρέα/ η οικογένεια μπορεί να στηριχτεί για την επιβίωση της. Όχι με λόγια, με έργα.



Το πολύ μπλα μπλα μας έχει κουράσει. Τι πάει να πει υπουργέ "δεν μας δίνουν άδεια να πετάξουμε"; (δείτε τα βίντεο πρώτα και μετά συνεχίστε). Έχεις δικούς σου σε δύσκολη θέση και παρακαλάς; Είδες οι αλλες χώρες να κάνουν έτσι; Πάρε τον αρχηγό σου, το γιο του κολλητού του Καντάφι, του ανθρώπου που είπε στους Τούρκους πάρτε το Σεισμίκ από το Αιγαίο γιατί θα το βυθίσω και πες του να κάνει κάτι. Στην τελική οι πιλότοι μας είναι άντρες, βρίσκεις έναν εθελοντή να πετάξει τα 350 χιλιόμετρα πάνω από την έρημο που χωρίζει την Αίγυπτο με το αεροδρόμιο δίπλα στο μέρος που βρίσκονται οι δικοί σου με ένα C130, ενημερώνεις την τελευταία στιγμή ότι μπουκάρεις στη χώρα για να είσαι κύριος και να μην προλάβουν να σου κάνουν και τίποτα, έχεις μαζί δημοσιογράφους απο CNN, BBC, το Al Jazeera κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο να αναμεταδίδουν ζωντάνα για ασφάλεια και σε δυό ώρες έχεις καθαρίσει. Ή στην τελική ότι και να γίνει θα έχεις προσπαθήσει που είναι καθήκον σου. Και μη μου πεις για κίνδυνο και έξοδα, κάνε μια αναζήτηση στο google για "Κερατέα" και έλα να μου πεις μετά. Και μη μου πεις "τι θα πουν οι αγορές". Και μη μου πεις ότι δε φταις εσύ. Γιατί λες να πήγανε να δουλέψουν στη μέση της Σαχάρας; Επειδή είχανε δουλειά εδώ αλλά είπανε να πάνε στην Αφρική για ντόλτσε βίτα; Αλλιώς, λυπάμαι, αλλά με αλλωνών τις φούστες θα έπρεπε να ασχολούμαστε και όχι του Σισέ...



Διευκρίνηση εκ των υστέρων:
Έγραψα τα παραπάνω λίγο μετά το δελτίο ειδήσεων στη ΝΕΤ. Όπου έβλεπα τον υπουργό να λέει πως κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. Λογικό. Δε μπορείς να κάνεις πολλά σε μια χώρα στα πρόθυρα υποκινούμενου από τον ηγέτη της εμφυλίου. Αλλά όταν βλέπεις στο καπάκι επόμενο θέμα τον πρωθυπουργό να μιλάει στη βουλή και να λέει με κατηγορηματικό ύφος ότι δεν έχουν φόβο οι δανειστές μας και ότι η αξιόπιστη ελληνική κυβέρνηση θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να τους πληρώσει τα πανωτόκια, ε, κάπου δε σου χτυπάει στα νεύρα; Στην τελική βγες και πες, παιδιά σόρυ, είμαστε μπουρδέλο, προσευχηθήτε. Δε λέω σε καμιά περίπτωση ότι πρέπει να πραγματοποιήσουμε το παραπάνω σενάριο, ότι είναι ακίνδυνο, ούτε καν ότι είναι καλή ιδέα. Απλώς λέω ότι άν θες, ανάλογα που είσαι διατεθειμένος να φτάσεις, πάντα υπάρχουν επιλογές. Αν έχεις πρόσωπο στον έξω κόσμο και κότσια. Αν δεν έχεις... Τα λέει καλύτερα ο Στάθης εδώ.

22 Φεβ 2011

Αποκλεισμένοι στη Λιβύη (ενημέρωση 23/2)


Παραπομπή στο google maps, εδώ.

Σήμερα το πρωί, ένας φίλος μου με ενημέρωσε για αυτή την είδηση που άκουσε τυχαία στην τηλεόραση. Ότι δηλαδή ο Παναγιώτης Κορυφίδης κοινός μας φίλος και συμφοιτητής που δουλεύει στην J&P στη Λιβύη βρίσκεται, σύμφωνα με αυτά που είπε σε επικοινωνία που είχε με εκπομπή του MEGA, αποκλεισμένος σε εργοτάξιο της εταιρίας στην έρημο Σαχάρα. Οι συντεταγμένες που έδωσε στην εκπομπή (σαν καλός τοπογράφος) είναι 28° 10' 07.37'' N , 21° 13' 43'' E και φαίνονται στον παραπάνω χάρτη. Επειδή το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να προσπαθήσω να διαδώσω το θέμα μέσω twitter, γράφω αυτό το post σαν αναφορά για να συνοψίσω αυτά που ξέρουμε μέχρι στιγμής.

Ο Παναγιώτης βρίσκεται αποκλεισμένος στην έρημο κάπου 500 χλμ νότια της Βεγγάζης και κάπου 100 νότια της Jalu (ίσως και Jula όπως μου τη λένε άλλοι, δεν έχω τόση εμπιστοσύνη στο google maps), μαζί με άλλους 20 περίπου Έλληνες και Κύπριους, συνολικά κάπου 230 άτομα διαφόρων εθνικοτήτων. Σήμερα το πρωί, μπήκαν ένοπλοι πιθανότατα για πλιάτσικο και απειλώντας τους με όπλα, πήρανε τα αυτοκίνητα τους και τους αφήσανε με εφόδια για μόνο 3-4 μέρες. Οι οδηγοί με τους οποίους πηγαίνανε στην περιοχή έχουν ήδη φύγει. Η κατάσταση τους είναι δύσκολη, γιατί απ' όσο μπόρεσα να μάθω οι δρόμοι προς τις κοντινότερες κατοικημένες περιοχές δεν είναι ασφαλείς. Σύμφωνα με αυτό, το υπουργείο εξωτερικών ετοιμάζει επιχείρηση επαναπατρισμού Ελλήνων από τη Σύρτη, το οποίο δε βοηθά και πολύ γιατί εκτός ότι βρίσκεται πολύ μακρυά, το πρόβλημα τους είναι ότι δεν μπορούν να φύγουν με ασφάλεια καν από την περιοχή που βρίσκονται. Σε τηλεφωνική επικοινωνία μου με το υπουργείο, μπόρεσα να μάθω ότι γνωρίζουν την κατάσταση, αλλά δεν έχουν κάποια δυνατότητα να τους βοηθήσουν άμεσα. Με τη βοήθεια του twitter (ευχαριστώ @arkoudos), ίσως βρέθηκε μια άκρη χάρη στον @boldtrick (τον οποίο επίσης ευχαριστώ) αλλά οι τελευταίες μου προσπάθειες να επικοινωνήσω με τηλέφωνο και e-mail δεν απέδωσαν καρπούς. Θέλω να ελπίζω ότι είναι πρόβλημα με τα δίκτυα, πράγμα λογικό με την κατάσταση που επικρατεί και όχι κάτι άλλο. Η τελευταία επαφή που είχα ήταν με email στις 14:00.

Όποιος γνωρίζει κάποιον τρόπο να βοηθήσει την κατάσταση, μπορεί να μιλήσει απ΄ευθείας με τον Παναγιώτη εδώ 00218914873613 (Λιβύη) ή με email εδώ haraxi1@yahoo.com, αν και δύσκολα απ' όσο φαίνεται από τις δικές μου προσπάθειες ή να στείλει ένα email σε εμένα στο cybergoulion@gmail.com. Αν έχω νεότερα θα ενημερώσω το post. Ας ελπίσουμε να πάνε όλα καλά.

Ενημέρωση 23/2 : Τελικά χθες γύρω στις 16:00 με απόφαση της εταιρείας J&P μεταφερθήκανε όλοι (20 Έλληνες και Κύπριοι, 18 άλλοι Ευρωπαίοι και 220 Ασιάτες) με όσα αυτοκίνητα τους είχαν μείνει, σε εγκαταστάσεις της εταιρείας Waha Oil Company, κάπου 50 χιλιόμετρα βορειότερα από τη θέση στην οποία βρισκόταν. Στη θέση που βρίσκονται είναι ασφαλείς προς το παρόν και υπάρχει κοντά αεροδρόμιο της εταιρείας. Σήμερα το πρωί που στείλανε οπλισμένο κόσμο να πάρει τα εφόδια τους, βρήκανε τις εγκαταστάσεις λεηλατημένες! Προς το παρόν λοιπόν είναι ασφαλείς, αλλά παραμένει η ανάγκη να φύγουν από τη χώρα το συντομότερο, πράγμα δύσκολο όπως φαίνεται γιατί είναι ακόμη αρκετά μακρυά από τις μεγάλες πόλεις οπου επικεντρώνονται οι προσπάθειες του υπουργείου για την απομάκρυνση των Ελλήνων που βρίσκονται στη χώρα.

10 Ιαν 2011

Καλοκαιρινές φωτογραφίες

Εντάξει, με 10-15 βαθμούς που είχε Αυγουστιάτικα, δεν είναι και τόσο καλοκαιρινές, οπότε για την εποχή είναι ότι πρέπει. Δεν έχω και πολλά σχόλια, αλλά είναι μερικές από τις καλύτερες φωτογραφίες που τράβηξα το καλοκαίρι στο Λονδίνο. Μερικές από τις κάπου 700 φωτογραφίες που τράβηξα για την ακρίβεια.

Ένα Lockheed Electra, κρεμασμένο από το ταβάνι του μουσείου επιστημών.

Kοπέλα που διαβάζει στο Hyde Park

Μιά άλλη άποψη του Albert Memorial. Το αεροπλάνο δεν τον κουτσούλισε.

Ο Charles I από την Trafalgar square με φόντο το Clock Tower.

Μια κυρία από τη μέση ανατολή (μάλλον) ταΐζει τα περιστέρια στην Trafalgar square.

Φοιτήτρια της διασποράς στην εστία, μιλάει με το σπίτι (μάλλον, δεν έστησα κι αυτί)

Ακροβατικά μπροστά στον Άγιο Παύλο.

Νεαρούλης με ενδιαφέρον χτένισμα, κάνει promotion τατουατζίδικο στο Camden.

Μετά από πολύ κόπο, σχεδιασμό και υπομονή, τελικά καθαρά με τη βοήθεια της τύχης τράβηξα αυτή την υπέροχη φωτογραφία της Tower Bridge.

1 Ιαν 2011

...11 χρόνια μετά το τέλος του κόσμου

Δηλαδή 10 χρόνια μια που μόλις μπήκε το 2011 από την πρώτη μέρα του 2000. Ή ακόμα χειρότερα 9 μια που η νέα χιλιετία τέκνικλι ξεκίνησε την πρώτη μέρα του 2001. Πράγμα που μας δείχνει πόσο σχετικός είναι ο χρόνος και ότι το νόημα που επιλέγουμε να δώσουμε σε κάποιες τυχαίες περιοδικά επαναλαμβανόμενες στιγμές του ταξιδιού μας γύρω από τον ήλιο, δεν είναι και τόσο σταθερές και κοινά αποδεκτές. Παρ' όλα αυτά, τα χρονικά ορόσημα είναι προφανώς σημαντικά για το ανθρώπινο είδος και η αρχή του νέου έτους είναι από τα πιο σημαδιακά. Όποτε και να επιλέξεις να την ορίσεις, περιλαμβάνει έναν ολόκληρο κύκλο της φύσης μέσα από τις εποχές, από τη φαινομενικά νεκρή περίοδο του χειμώνα μέχρι το αποκωρύφωμα του καλοκαιριού. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι ακόμα και στο πιο διαδεδομένο σήμερα ημερολόγιο, το γρηγοριανό, η αρχή του έτους γιορτάζεται λίγες μέρες μετά την μικρότερη νύχτα του χρόνου, στο ξεκίνημα της πορείας της φύσης προς την αναγέννηση.
Φυσικά τα όρια αυτά δεν είναι άχρηστα. Φτάνει βέβαια να μην τους δίνουμε περισσότερο νόημα απ' ότι πραγματικά έχουν, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη φαινόμενη θέση του ήλιου στην ετήσια διαδρομή του πάνω στην εκλειπτική και την ψευδαίσθηση ότι ο αστερισμός από τον οποίο περνάει επηρεάζει τη ζωή των ανθρώπων που γεννιούνται εκείνη την περίοδο. Που δεν είναι καν ο ίδιος αστερισμός γιατί η εκλειπτική μετακινείται διαχρονικά, αλλά ας μην αρχίσω καν με αυτό το θέμα. Έλεγα ότι τα όρια δεν είναι άχρηστα. Η αλλαγή του χρόνου είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να κάνεις μια ανασκόπηση των γεγονότων της χρονιάς που πέρασε, μια ενδοσκόπηση των πράξεων σου, μια τηλεπισκόπηση των πράξεων των άλλων, κοινώς κους κους (ή πιο κοινώς πληγούρι) και τέλος μια προεπισκόπηση της χρονιάς που έρχεται.
Εδώ είναι που τα χαλάμε οι περισσότεροι, στην ανασκόπηση και ακόμη χειρότερα στις προβλέψεις για το μέλλον. Εγώ τον δικό μου απολογισμό σε προσωπικό επίπεδο τον έχω κάνει και το γενικό πρόσημο βγαίνει θετικό, λόγω του ερχομού της κόρης μου κυρίως. Πράγμα καλό, αν υπολογίσει κανείς ότι την περασμένη χρονιά εκτός από τα γενική κατάθλιψη και αβεβαιότητα που κυριαρχεί στη χώρα, είχαμε και πιο χειροπιαστές στεναχώριες με αγαπημένους μου. Τέλως πάντων, το να βγάζεις θετικό πρόσημο στο 2010 είναι κατόρθωμα. Εκτός από αυτό αρνούμαι να φοβηθώ και τη νέα χρονιά. Εδώ θα είμαστε (εδώ στον πλανήτη εννοώ) και θα δούμε πως θα πάει. Αν είμαστε τυχεροί σαν χώρα, μπορεί να πραγματοποιηθεί το επόμενο τέλος του κόσμου που είναι προγραμματισμένο το 2012. Φαντάσου τι μούτρα θα κάνουν οι δανειστές μας!

Και με αυτή την ευχάριστη νότα, θέλω να ευχηθώ καλή χρονιά, ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος και να είμαστε όλοι υγιείς πάνω απ' όλα και ευτυχισμένοι. Και αν δεν είμαστε ευτυχισμένοι, ας προσπαθήσουμε όσο μπορούμε.

Το τραγούδι είναι παντελώς άσχετο. Ελπίζω. Αν έχει κάποια σχέση θα είναι με τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, οπότε ξανατονίζω ότι ελπίζω να είναι άσχετο. Απλώς το ξανάκουσα χθες και όποτε το ακούω κάνει μέρες να μου περάσει οπότε ακούστε το για να σας κολλήσει κι εσάς. Αν δεν ξέρετε τους Ανώριμους, θεωρήστε το ως το δωράκι μου για τη νέα χρονιά!