#4

Από το σημερινό μάθημα...

Κινητός blogger

Κόστος αλλαγής κινητού: 70€

Κόστος ασύρματου ίντερνετ από το κινητό: 1€/mB

Δυνατότητα να γίνεσαι ρόμπα στο ίντερνετ απ' οπουδήποτε και να βρισκεσαι, αξία: ανεκτίμητη!


(Αν πιάσει, θα κάνω ενημέρωση από τον υπολογιστή)

Ενημέρωση (άρα έπιασε!):

Πριν 2 μέρες άλλαξα επιτέλους το πιστό μου w700i. Πολύ καλό κινητό και ο μόνος λόγος για τον οποίο ήθελα να το αλλάξω ήταν η φωτογραφική του μηχανή που μπορεί να ήταν 2 μεγαπίξελ μεν, αλλά δεν ήταν και τόσο καλής ποιότητας. Αν και γκατζετάκιας (εξ ορισμού θύμα της τεχνολογίας δηλαδή) δεν έχω ποτέ απαίτηση να έχω το πιο εξελιγμένο τεχνολογικά προϊόν, για λόγους ευχρησίας, βάρους και κόστους εννοείται :). Βρήκα λοιπόν ένα κινητό που να έχει αυτά που χρειαζόμουν σε λογική τιμή, δηλαδή να είναι μικρό, βολικό, να έχει κουμπιά (!), ραδιόφωνο, σωστή java, bluetooth και πολύ καλή φωτογραφική. Τα έβαλα κάτω και αυτό που με βόλευε τελικά ήταν το Κ770i της SE. Ευτυχώς δηλαδή που δε βιάστηκα να πάρω το αμέσως προηγούμενο που σκεφτόμουν, το K800 γιατί αυτό που τελικά απόκτησα έχει πιο πολλές ευκολίες σε πιο μικρό μέγεθος. Αυτό που μου άρεσε είναι ότι έχει πολύ καλό browser και προγραμματάκι για email, τα οποία και ρύθμισα εύκολα αφού είχα το wirelles internet easy της cosmote ενεργοποιημένο έτσι κι αλλιώς από το 2004 (και επίσης από τότε είχα να το χρησιμοποιήσω!). Τι είναι αυτό; Ένα πρόγραμμα το οποίο σου δίνει 1 μεγαμπάιτ internet μέσω GPRS και από εκεί και πέρα σου χρεώνει 1€ το μεγαμπάιτ. Σε όσους φαίνεται λίγο, το παρόν ποστ για να αναρτηθεί, μαζί με την εικόνα (χωρίς την ενημέρωση), χρειάστηκε περίπου 50 kb διακινούμενης πληροφορίας! Εντάξει, δεν πρόκειται να το κάνω συνήθεια, αλλά δυό μέρες τώρα που παίζω είμαι στα 600 kb! Κι ολόκληρη 3 μεγαπίξελ φωτογραφία να ανέβαζα, βγαίνει λίγο ακριβότερα από MMS. Θέλετε και πρακτική εφαρμογή; Ας πούμε ότι είμαι στου διαόλου τ'αμπέλια και χρειάζομαι επειγόντως μια λίστα 100 σημείων που ξέχασα. Δεν αξίζει να μπορώ να τα πάρω σε e-mail με τη μόνη συσκευή που θα έχω σίγουρα μαζί μου; Το μόνο κακό είναι ότι η ενσωματωμένη εφαρμογή του κινητού για να κάνει post στο blogger, δε μπορεί (ή δεν το βρήκα) να κάνει ανάρτηση σε ήδη υπάρχων blog. Αλλά το καλό το παλουκάρι ξέρει κι άλλα παλουκάρια. Ο blogger έχει τη δυνατότητα να κάνει ανάρτηση και μέσω e-mail που πάντα αναρωτιόμουν τι χρειαζόταν! Et voila! Άσε που με αυτό τον τρόπο μπορώ να κάνω και ανάρτηση με μόνο κείμενο. Το οποίο τι σημαίνει; Ότι όπου και να πάω, αν θελήσω δε γλυτώνετε πλέον από εμένα! Μόνο μην περιμένετε μεγάλης ανάλυσης φωτογραφίες (χεχε, οι γερμανοί είναι φίλοι μας!)
Τα σχόλια έτσι κι αλλιώς έρχονται με mail... Τι ωραίοι καιροί! Μπορείς πλέον να κάνεις τα πάντα με ένα ΜΙΚΡΟ και ΑΠΛΟ μηχάνημα με ΚΟΥΜΠΑΚΙΑ στην κωλοτσέπη. Τα κεφαλαία είναι για όσους πάνε να μου την πούνε για τα pocketPC και το iPhone! Το ξερω ότι γινότανε και πριν, αλλιώς τι το ήθελα το gprs το 2004. Τώρα, αν βρω τρόπο να απενεργοποιήσω και το τηλέφωνο ώστε να μη με ζαλίζουνε...

Χαμηλ Μπατάρ

Μια που απ' ότι είδα με τα αθλητικά η συμμετοχή του κοινού έπιασε πάτο, γυρνάμε στα πατροπαράδοτα. Κατηγορία σκίτσα λοιπόν με δύο νέα σχέδια από το σημερινό μάθημα. Εδώ να βάλω μία άνω τελεία (βοσκέ, με τι keystroke βάζω άνω τελεία;) και να πω σε όσους ενδιαφέρονται ότι τα μαθήματα του εργαστηρίου σκιτσογραφίας και κόμιξ για τους ενηλίκους είναι κάθε Πέμπτη στις πέντε το απόγευμα στο Μύλο του Ματσόπουλου στα Τρίκαλα. Όσοι ενδιαφέρονται είναι ευπρόσδεκτοι, καλό θα είναι δε να πιάνει λίγο το χέρι τους και να είναι αποφασισμένοι (κυρίως το δεύτερο), διότι απ' ότι έχω δει το αντικείμενο έχει τρομάξει όχι και λίγους. Λεοφωρεία από τη Θεσσαλονίκη δε βάζουμε, αλλά μια που από πέρυσι μέχρι τώρα με ρωτήσανε τρεις από εκεί, μπορείτε να έρχεστε όλοι μαζί, χεχε! Αν τυχόν έχετε παιδί που σας ζωγραφίζει στους τοίχους και τους καναπέδες και προσπαθείτε να βρείτε καναδυο ώρες για να προλάβετε να τα καθαρίσετε, μπορείτε να μας το φέρετε κάθε Τρίτη στις τέσσερις το απόγευμα (δεν παίρνω κι όρκο για την ώρα) στο παιδικό τμήμα. Ίδιος δάσκαλος, μικρότερος μέσος όρος ύψους στο τμήμα. Σήμερα λοιπόν, εμείς οι δευτεροετείς (τσσσ) ξεκινήσαμε να κάνουμε τα βασικά του κόμιξ, δηλαδή πως να σκηνοθετούμε μια σκηνή και πως να τοποθετούμε τους διαλόγους των ηρώων μας. Αυτά πιστεύω θα μας απασχολήσουν το μεγαλύτερο μέρος της φετινής χρονιάς και μπορεί αυτό να βγει και σε καλό για το blog μια που ένα στριπάκι θα είναι ότι πρέπει για εξάσκηση (δεν είναι δέσμευση, είναι ελπίδα). Σαν προγεύση, τα πρώτα σκίτσα με διάλογο που δημοσιεύω σήμερα είναι από τις ασκήσεις που κάναμε το απόγευμα. Εγώ, ως συνήθως, τέντωσα το θέμα μας για να καλύψει την βαθύτερη ανάγκη μου να υπάρχει πάντοτε κάτι αστείο (ή γελοίο) στα σχέδια μου. Στο κάτω, η κεντρική ιδέα της μπαταρίας, προήλθε από το σημερινό πάθημα μέλους του εργαστηρίου. Επίσης οποιαδήποτε ομοιότητα του περιπτερά με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις, είναι καθαρά συμπτωματική!

Rock you like a hurricane!

Όσοι έκαναν το λάθος να διαβάσουν και το προηγούμενο post, θα ξέρουν ότι το Σαββατοκύριακο το πέρασα στην Αθήνα. Στην πορεία μπορεί να μην πήγα, αλλά πήγα στον αγώνα της εθνικής με τη Μάλτα. Μιλάμε για τρομερή κωλοφαρδία στην επιλογή αγώνα, μια που αν δεν κάνω λάθος (βαρέθηκα να το ψάξω) το 5-0 πρέπει να ήταν το μεγαλύτερο σκορ με το οποίο έχει κερδίσει η εθνική μας αγώνα μέχρι σήμερα. Επίσης είμασταν τυχεροί και με τη βροχή, διότι παρόλο που έβρεχε καταρακτωδώς από το πρωί, την ώρα που πηγαίναμε στο γήπεδο ήταν στεγνά. Κάπου πριν το δεύτερο ημίχρονο βέβαια άρχισε να ρίχνει πάλι κάτι πόδια από σκαμπό (λίγο μικρότερα από τα καρεκλοπόδαρα), αλλά βρισκόμασταν ήδη κάτω από τη θαλπωρή του στεγάστρου Καλατράβα, αυτού του εκπληκτικό επιτεύγματος του σύγχρονου αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Το οποίο όμως είχε ένα τόσο δα μικρό ελάττωμα, να, έμπαζε από καναδυό μεριές! Εκτός του ότι δεν καλύπτει όλο το γήπεδο, στα πάνω διαζώματα ο αέρας έφερνε της βροχής τις στάλες στην πλάτη και επιπλέον έσταζε και από πάνω... Γενικά χάρηκα που τα λεφτά τα οποία θα ξεπληρώσουν κάποτε τα εγγόνια μας έπιασαν τόπο. Στο αγωνιστικό μέρος, η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική και όσο περνούσε η ώρα γινόταν και καλύτερη. Το γήπεδο είχε αρκετό κόσμο ο οποίος μετά το πρώτο τέταρτο που δεν είχε και πολύ όρεξη η ομάδα, αποζημιώθηκε κατόπιν με ένα τσουβάλι γκολ. Μέχρι και οι μαλτέζοι που ήταν στο γήπεδο δείχνανε να το φχαριστιούνται παρά το βαρύ σκορ. Το καλό ήταν ότι είχα μαζί μου τα ακουστικά του κινητού και άκουγα την αναμετάδοση του αγώνα στο ραδιόφωνο. Μεγαλεία. Το βιντεάκι πάνω είναι από τη φωτογραφική και είναι το πρώτο που ανέβασα στο youtube. Από την ώρα που έκανε και από το πόσο χρειάστηκε για να ανανεώσει το preview, φάνηκε ότι είχα δίκιο που βαρίομουν να το κάνω μέχρι σήμερα :-P
Ακολουθούν μερικά στιγμιότυπα.

Φωτογραφία μετά το πρώτο γκολ της ομάδας.

Η προστασία του στεγάστρου Καλατράβα από τη βροχή. Δεν είναι μουσουλμάνες με μπούρκες, ούτε οπαδοί του Ηρακλή (γριές). Είναι ΑΕΚτζήδες που σύμφωνα με πληροφορίες όμως, την επομένη βρεθήκαν σε λάθος γήπεδο (το σωστό λάθος όμως!)

Ο κλασσικός πλέον πανηγυρισμός της εθνικής μετά τη νίκη.

Τοπογράφοι μετά τη λήξη του αγώνα σε αναμνηστικό πλάνο.

Νοβέμπερ ρέιν...

Η αρχική μου σκέψη να γράψω ένα κείμενο περί επαιτών, έδωσε τη θέση της στην αναρχική μου σκέψη να γράψω περί επετείων... Και μια που έχουμε την επέτειο του πολυτεχνείου σήμερα, έ ας γράψω γι' αυτή. Η 17η Νοέμβρη λοιπόν είναι μια πολύ μεγάλη γιορτή των τεθωρακισμένων. Σαν σήμερα πέρασε ο πρώτος μαυροσκούφης στο πολυτεχνείο χωρίς εξετάσεις και προφανώς η στενή αυτή σχέση που απέκτησε το συγκεκριμένο ίδρυμα με το συγκεκριμένο όπλο ήταν αυτό που ώθησε τη μαμά πατρίδα να στείλει εμένα, ένα αγνό τέκνο του πολυτεχνείου, να υπηρετήσω τη θητεία μου στο ανόργανο ιππικό - προφανώς για να τους τιμωρήσει! Η επέτειος θα εορταστεί και φέτος όπως και κάθε χρόνο με λαμπρότητα, λίγο πιο κάτω από τη Στουρνάρη όπου εκατοντάδες νέων θα διαλέγουν με τι PC θα δώσουν, πιστοί στα ιδανικά των προγόνων τους, τις δικές τους μάχες στο world of warcraft. Αρχικά, δεκάδες νέοι με πρόσωπα ευαίσθητα στο κρύο θα συγκεντρωθούν στη γνωστή πλατεία, πάλαι ποτέ Ζωνιανά της Αθήνας, φορώντας full face σκούφους και κράνη και κρατώντας μπουκάλια με φωτίτσες σε μια προσπάθεια να μην τους παγώσουν οι μύτες. Θα ξεκινήσει εκεί η πορεία για το πάρτυ μασκέ μπροστά στις πύλες του πολυτεχνείου, όπου η μισή αστυνομίκη δύναμη της πρωτεύουσας θα τους περιμένει με κάμερες και κινητά για να καταγράψει τα γεγονότα. Έντονη να σημειώσουμε εδώ ότι είναι η δυσαρέσκεια των δημοσιογράφων και ρεπόρτερ που θεωρούν ότι θίγονται έτσι τα συντεχνιακά τους δικαιώματα. Η διοίκηση της αστυνομίας θα περιμένει μέχρι να απομακρυνθούν όλα τα παιδιά των βουλευτών, διευθυντών και γενικώς ευπόρων οικογενειών που θα παραβρεθούν στο χώρο για να κάνουν κατάθεση δοκαριών, καδρονιών, πετρών (που σκατά βρίσκουν πέτρες στην Αθήνα μπορεί να μου εξηγήσει κανένας;), αγκωναριών, οπλισμού σκυροδέματος και λοιπών οικοδομικών υλικών, και θα διατάξει κατόπιν έφοδο ώστε να προσαχθούν όσοι απερίσκεπτοι περαστικοί σκέφτηκαν να διέλθουν από την περιοχή άοπλοι και άρα εύκολα μπουζουριάσιμοι. Έτσι κι αλλιώς τα βίντεο από τις κάμερες ελέγχου της κυκλοφορίας θα βοηθήσουν στην αναγνώριση των προσώπων των κουκουλοφόρων από τα κουμπιά, τις αγκράφες και τα κορδόνια των παπουτσιών.
Αυτό λοιπόν το πανηγύρι, εγώ φέτος δεν το χάνω. Γι αυτό και θα κατέβω στην Αθήνα να δω τον αδερφό μου και τη γυναίκα του, καθώς βεβαίως και το ανήψι που μου ετοιμάζουν προσεχώς! Και βέβαια μην ξεχνάμε και τον αγώνα της εθνικής μας με τη Μάλτα τον οποίο θα παρακολουθήσω εκ των έσω το βράδυ, στεγνός θέλω να ελπίζω και ο οποίος θα είναι πανηγυρικού χαρακτήρα. Πανηγυρικού χαρακτήρα ελπίζω να μη σημαίνει ότι οι διεθνείς μας θα παίξουν για τα πανηγύρια μια που έχουν ήδη προκριθεί, αλλά ότι θα πανηγυρίσουμε μια καλή εμφάνιση. Αυτά από εμένα, τα λέμε από Δευτέρα, καλή αντάμωση...

Ξαναμανά

Η αυθεντική εκτέλεση αυτή τη φορά! Έ ρε τι βρίσκεις στην βικιπίντια και το γιουτιούμπ! Τσόντες γυρισμένες πριν γεννηθείς!

Λέρα στο δεξί

Αν δεν παινέψεις τον τόπο σου, θα πέσει (από το ρολόι) να σε πλακώσει. Τρελό προμόσιον για τη βέρα στο ζερβί; Αν ήξερα και ποιός είχε πετάξει ποιόν... Πάντως από τότε που ξεκίνησε η σειρά, όποιος (ή πιο σωστά όποια) και να ερχότανε πρώτη φορά στα Τρίκαλα, που είναι το ρολόι ρωτούσε! Και που να μη φαινόταν από όλη την πόλη δηλαδής! Σκίτσο ταχύ και πρόχειρο. Η καλύτερη μου!

Μανά^2

Το διαχρονικά καλύτερο σκετσάκι του μάπετ σόου!

Ο διαχρονικά καλύτερος καλλιτέχνης του μάπετ σόου... εναντίον του Χάρυ Μπελαφόντε

5 λεπτά διαλείμμα

Ηρακλής εναντίον Στυμφαλίδων

Χα, είδες εάν έχεις όρεξη και χρόνο; Επιτέλους σήμερα πρόλαβα κι εγώ μία φορά την επικαιρότητα με μια γελοιογραφία σχετικά με τη νίκη του Ηρακλή επί της ΑΕΚ. Επειδή τώρα θα κάτσω να τη βάψω και δεν ξέρω πόση ώρα θα μου πάρει, τη βάζω ασπρόμαυρη για να προλάβω το πιεστήριο!

Ενημέρωση κάπου 3 τέταρτα αργότερα: Το έβαψα και το αφιερώνω στο φίλο και συνεργάτη μου τον Γιάννη. Δε σας χάλασε! Για το χρόνο, ας είναι καλά το πιστό μου tablet το οποίο δυστυχώς δεν έχει drivers για Linux, οπότε άφησα το Ubuntu και γύρισα στα XP για να το βάψω (αυτή η λεπτομέρεια άντε να ένοιαζε τέσσερις αναγνώστες, το πολύ πέντε, οι υπόλοιποι σκασίλα σας, ξέρω)... Αφήνω και την αρχική εκδοχή, επειδή πάντα μου αρέσει η άγρια ομορφιά του ασπρόμαυρου σκίτσου!

Ανασκαφές στο αρχείο #1

Καθώς πλησιάζει ο καιρός για να ξαναρχίσουν τα μαθήματα στο εργαστήρι σκίτσου και κόμικς, αρχίζω κι εγώ την προθέρμανση. Χθες έψαχνα στο φάκελο από τα περσινά μαθήματα και βρήκα κάποια από τα σκίτσα που έφτιαχνα τη χρονιά που μας πέρασε. Τα καλύτερα από αυτά τα πέρασα στον υπολογιστή για να τα έχω στο αρχείο μου. Βέβαια τα πιο πολλά είναι μισά ή απλά πειράματα αλλά αυτό που μου άρεσε είναι ότι ξαναβλέποντας τα μετά από τόσο καιρό μου φανήκανε ικανοποιητικά. Πάρτε μια πρώτη γεύση και θα βάλω κι άλλα...

Αυτά είναι... fair play!

Χειραψία. Αυτό είναι πιο πολύ ζωγραφική.

Αυτός θα μπορούσε να ήμουν έγώ όταν έμαθα την μετάθεση μου στην Αγία Παρασκευή Λέσβου. :-(

Γελειογραφία. Πόσο βγαλμένο από τη ζωή μπορεί να είναι; Πόσο;

Μικροσκοπικό, μελανωμένο σκιτσάκι. Μοντέρνος βοσκός παίζει με το PSP του. eeVoske, σου το χαρίζω να το κρατήσεις για avatar!