26 Μαΐ 2007

Αριβεντέρτσι Ρόμα

...αντίαμο τσι μέντο, λα μια βόλο με κάρο. Τελείωσε και αυτή η βδομάδα. Επιτέλους, γιατί όπως ίσως καταλάβατε είχα λίγο τρέξιμο παραπάνω και το blog πήρε την κάτω βόλτα. Το τρέξιμο ήταν κυρίως επειδή κοιτούσα να κλείσω κάποιες ανοιχτές υποθέσεις μιας και αύριο φεύγω. Θα πάω εκδρομή μερικές μέρες στην Ιταλία μπας και ησυχάσω λίγο, γιατί αν πήγαινα πουθενά κοντά θα με βρίσκανε! Όχι ότι βοήθησε και πολύ η προσπάθεια βέβαια, έτσι κι αλλιώς η δουλειά μου μοιάζει λίγο με τη Λερναία Ύδρα. Ένα τακτοποιώ, δύο πετάγονται. Τέλος πάντων, αν έχεις τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις τους πελάτες...

Σάββατο πρωί πλέον. Το παράτησα το ποστ χθες γιατί νύσταζα. Σε λίγο ξεκινάω, οπότε σας φιλώ σταυρωτά, σας χαιρετώ, μου κουνάτε μαντήλι και τα λέμε από βδομάδα! Φρόνιμα όσο θα λείπως έτσι;

18 Μαΐ 2007

Lv.80 Goulion of Doom

Για να μη βλέπετε τόσο ελαφρά τον εξοπλισμό μου, πρέπει πρώτα να μάθετε τι τράβηξα για να τον αποκτήσω. Με τι σκοτεινά πλάσματα αναγκάστηκα να τα βάλω. Ας πούμε την κώσα ή κοσιά ή το μαντζαφλάρι του χάρου την πήρα παλεύντας μια μαύρη νυχτά στις πύλες της Μόρια (όχι στη Μέση Γη, χωριό στη Γκασμαδία είναι) με τον σκοτεινό μου εαυτό στα μαρμαρένια αλώνια. Εγώ με γυμνά χέρια όπως φαίνεται στο παραπάνω φωτογραφικό ντοκουμέντο και το dark alter ego μου με το scythe of doom το οποίο λαμπυρίζει γαλάζιο όταν βρίσκονται κοντά μαντρόσκυλα, ροτβάιλερ, πιτ μπουλ και λοιπά συμπαθή τετράποδα. Όπως ήταν φυσικό του έκοψα τον ας και του το πήρα και από τότε καμαρώνει στη συλογή μου. Εκτός του ότι νίκησα και ότι σκοτεινό είχα μέσα μου και από τότε είμαι και πολύ jolly good fellow και κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί. Στο δρόμο της επιστροφής σταμάτησα τον Αστραπόγιαννο, το γενναίο μου άτι στην άκρη του δρόμου και κατούρησα και λίγο!

Και που να σας πω την ιστορία της σφεντόνας!


16 Μαΐ 2007

Συμπράγκαλα

Σήμερα που βρήκαμε λίγο ευκαιρία, αποφασίσαμε με το Γιάννη να καθαρίσουμε λίγο το αυτοκίνητο της δουλειάς. Αυτά τα ολίγα είναι που είχε μέσα το καημένο. Εκτός από τα 10 κιλά σκόνη εννοείται!

12 Μαΐ 2007

Super Sporos 1

Όχι για να μη λέτε... Μόλις χαλάρωσα, δύο post την ίδια μέρα και το ένα είναι και σκίτσο! Εδώ βλέπετε την πρώτη δοκιμή για μια ιδέα που είχα και που εντελώς τυχαία κάτι παραπλήσιο μου πρότεινε και ο mitsakos το μεσημέρι. Η ποιότητα εικόνας είναι σχετικά χάλια διότι είναι φωτογραφία ελλείψει σκάνερ στο σπίτι.

GyroVison


Έχω μια και μόνο απορία εν όψει του αποψινού πανευρωπαϊκού διαγωνισμού αγγλικού τραγουδιου. Στα δελτία της επομένης, μέχρι ποιά θέση της κατάταξης ο Σαρμπέλ θα είναι έλληνας, μέχρι ποιά Κύπριος και από ποιά και κάτω θα είναι λιβανέζος; Ψέματα, έχω και δεύτερη! Εγώ που να πάω σήμερα που να μην έχει τηλεόραση; Όχι τίποτ' άλλο αλλά έχω τόσο αγωνία που δε θα αντέξω να δω λάιβ τα αποτελέσματα! Τώρα που το σκέφτομαι έχω και τρίτη. Εμείς σήμερα θα δώσουμε 12 βαθμούς σε κανένα τραγούδι ή θα αρχίσουμε από τους 11 σε ένδειξη διαμαρτυρίας;


9 Μαΐ 2007

Ο πατέρας της Τάμτα


Έχω προσέξει στον τρόπο που σκιτσάρω ότι έχω μια αδυναμία στα πρόσωπα. Αδυναμία με την έννοια ότι δεν είμαι και τόσο δυνατός. Ένας καλός τρόπος για να βελτιωθώ είναι να το ρίξω στις προσωπογραφίες και να το δουλέψω αφαιρετικά μέχρι να μείνει το σκίτσο. Αυτό βέβαια κλίνει περισσότερο στη ζωγραφική παρά στο σκίτσο αλλά είναι ένας καλός τρόπος να καταλάβω από τι συντίθεται το πρόσωπο έτσι ώστε να μπορώ μετά να το παραμορφώσω κατά βούληση. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας έκανα σχεδόν τυχαίες έρευνες σε φωτογραφίες στο διαδύκτιο μέχρι που πέτυχα την άνωθεν μουτράκλα (που θα έλεγε και ο Χάρυ Κλυν) η οποία με ενέπνευσε να τη ζωγραφίσω. Το μετάνιωσα λίγο βέβαια όταν έφτασε η ώρα να φτιάξω το μαλλί (και χωρίς ζελέ μάλιστα), αλλά άξιζε την προσπάθεια. Τελικά από το όνομα στη φωτογραφία κατάλαβα ότι τον είχα ακουστά αλλά σα φάτσα δε μου έλεγε και τίποτα. Το θέτω και σαν μίνι-κουίζ λοιπόν: Τον γνωρίζει κανείς; Αν όχι τουλάχιστον είμαι περίεργος να δω αν θα βρει κανείς με τι ασχολείται. Και όχι, δεν είναι ο πατέρας της Τάμτα...

7 Μαΐ 2007

Εδώ ο κόσμος χάνεται...

...ιστιοσελίδες αρμενίζουν. Καλησπέρα και καλό μήνα έστω και μετά την πρώτη βδομάδα. Όπως ίσως καταλάβατε πλάκωσε αρκετή δουλειά, αυτό που την πλήρωσε είναι το κακόμοιρο το μλογκάκι μου. Αλλά όμως επειδή όπως το έθεσε πολύ εύστοχα και ο Piraro στο παρακάτω σκίτσο το να ενημερώνεις το blog σου είναι μια πολύ καλή και υγιεινή συνήθεια, δε μπορούσα να σας αφήσω κι άλλο παραπονεμένα, μπορούσα;


Κατά τ' αλλα εγώ μετά την πρωτομαγιάτικη εξόρμηση στας τριγύρω εξοχάς, έπεσα σε ένα λούκι με μια δουλειά που είχε παραπέσει -κακώς- λόγου φόρτου εργασίας, με αποτέλεσμα να κάνω συνεχόμενες καθημερινές εξορμήσεις στας πιο τριγύρω ακόμη εξοχάς! Ευτυχώς οι εκδρομές απέδωσαν και τώρα τα έχω βάλει σε μια σχετική σειρά. Ελπίζω να μην αργήσω τόσο για την επόμενη ενημέρωση και αν τα καταφέρω να βρώ χρόνο να σκιτσάρω και τίποτα δικό μου. Στη φωτογραφία ακριβώς κάτω βλέπετε πως πέρασα την πρωτομαγιά μου. Στεγνός, με μια μπυρίτσα την έβγαλα. Αν είστε καλά παιδιά θα σας δείξω και τις φωτογραφίες από τα μπαλέτα μας!