30 Νοε 2009

When it's done


Ένα σκιτσάκι που είχα κάνει πριν μερικούς μήνες, το οποίο εξακολουθεί να είναι ακόμη επίκαιρο! Λυπάμαι, αλλά για να πιάσει κάποιος το καλαμπούρι, πρέπει να είναι gamer...


27 Νοε 2009

Ερώτηση κρίσεως


Πραγματική ερώτηση στο έγγραφο DS-156 της αίτησης για βίζα εισόδου στις Η.Π.Α.! Γι' αυτό έχει μειωθεί τελευταία η τρομοκρατία...

13 Νοε 2009

Apple $tore $torie$

Το ότι δε χωνεύω ιδιαιτέρως την Apple και ιδίως τους φανατικούς πιστούς πελάτες της, είναι κοινός τόπος σε όσους με γνωρίζουν και όσους διαβάζουν το blog από τη γέννηση του, όταν ήταν πιο πολύ προσανατολισμένο στην τεχνολογία (και τα ανέκδοτα). Οι λόγοι είναι πολλοί αλλά βασικά το ότι δεν αντέχω να με ζαλίζουν σχετικοί και άσχετοι με τη θεωρητική υπεροχή ενός συστήματος, το οποίο στην τελική είναι ένας υπολογιστής, ένα εργαλείο μόνο και όχι δείγμα status . Η κατάσταση όμως έχει ξεφύγει εντελώς με την έλευση του iPhone. Αυτό που παραδέχομαι στην Apple είναι ότι είναι η μόνη εταιρία που θα μπορούσε να πουλήσει μισό τηλέφωνο στη διπλή τιμή με μόνο πλεονέκτημα το zoom με δυό δάκτυλα (και δυό χέρια) και να της λένε και μπράβο! Το κακό είναι ότι ο απώτερος σκοπός της ήταν απλώς να βάλει ένα μαγαζάκι σε κάθε κωλοτσέπη και να πουλάει εφαρμογές και τραγούδια και αυτό αποδυκνείεται καθημερινά. Γι' αυτό το λόγο έχει αποφύγει μεθοδικά και με διάφορες δικαιολογίες την ενσωμάτωση οποιασδήποτε τεχνολογίας θα ήταν ικανη να εκτελέσει με οποιοδήποτε τρόπο κάποιο πρόγραμμα που δεν έχει η ίδια εγκρίνει. Με άλλα λόγια, αντίο flash, αντίο java και κυρίως αντίο ελπίδα να μπει κάποιος άλλος browser στο παιχνίδι, λιγότερο απαράδεκτος για κινητή συσκεύη σε σχέση με τον σαφάρι. Περα όμως από τα εμπόδια που βάζει στον απλό χρήστη με τα καμώματα της, το κόλπο αυτό είναι και απωθητικό για όσους θέλουν να αναπτύξουν εφαρμογές. Αρχίζουμε από την objective C την οποία χρησιμοποιεί μόνο η apple, τη μη δυνατότητα ανάπτυξης εφαρμογών σε οτιδήποτε αλλό παρά μόνο σε OS X, και φτάνουμε στο χειρότερο απ' όλα: τη διαδικασία πιστοποίησης της εφαρμογής για να κριθεί κατάλληλη για το apple store. Μια διαδικασία που αποσκοπεί απ´ ότι έχω καταλάβει σε τρια πράγματα: Πρώτον να μη χάνει λεφτά η apple αφήνοντας να μπούνε εφαρμογές καλύτερες από τις δικές της. Δεύτερον να "προστατεύσει" τους χρήστες και τα δεδομένα τους από "κακά" προγράμματα και τους εαυτούς τους (εκτός αν βολεύει την ίδια ή τους συνεργάτες της). Τρίτον να μη βλάπτει την εικόνα της, αφήνοντας μη πολιτικά ορθές εφαρμογές να ξεγλιστρήσουν. Και κάπου εδώ είναι που τα κάνανε μαντάρα. Το τι πανυγήρι έχει γίνει με τα κουλά που έχουν κάνει στο μαγαζάκι, δεν περιγράφεται! Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι και ο λόγος που γράφω σήμερα. Διαβάζω εδώ και καιρό το blog του Tom Richmond, αμερικανού σκιτσογράφου ο οποίος εκτός των άλλων δουλεύει και στο MAD. Ο άνθρωπος είναι κορυφή, πολύ καλός σκιτσογράφος, σωστός επαγγελματίας, σοβαρός και με χιούμορ. Επίσης είναι χρήστης Mac. Έφτιαξε λοιπόν για έναν πελάτη του καρικατούρες όλων των μελών του κογκρέσου, 540 το σύνολο, με σκοπό να τις χρησιμοποιήσουν σε μια εφαρμογή, βάση δεδομένων με στοιχεία επικοινωνίας. Πολύ χρήσιμο θα έλεγα, αν μη τι άλλο για να ξέρεις που να δώσεις τη μίζα σου ή να ζητήσεις το ρουσφέτι σου. Το αποτέλεσμα; Απερρίφθη! Για το λόγο ότι "γελιοποιεί δημόσια πρόσωπα"! Για να πάρετε μια εικόνα της εφαρμογής και το πως το πήρανε οι συντελεστές της, δείτε εδώ:

http://www.tomrichmond.com/blog/2009/11/09/apple-rejects-my-caricature-app/

Τι να πεις. Κι όλα αυτά από μια εταιρία με σύνθημα το think different που κοιτάει να πουλήσει αντικομφορμισμό!

Ακόμη για να μη λένε μόνο εμένα οι mac users κομπλεξικό, δείτε και κάτι παρόμοιο στο κορυφαίο geek webcomic XKCD:

http://xkcd.com/662/

Και φυσικά, ποιός μπορεί να αμφισβητήσει του Simpsons:

http://www.gametrailers.com/user-movie/the-simpsons-apple-parody/293176

(το τελευταίο είναι εκπληκτικό, ψάξτε να το βρείτε ολόκληρο!)


10 Νοε 2009

Ο τετραγωνισμός του κύκλου




Η απολύτως αγαπημένη μου διαφήμιση από την παιδική μου ηλικία! Έχω μερικά χρόνια που την ψάχνω και σήμερα επιτέλους τη βρήκα. Αν και έχω την εντύπωση ότι λείπει μια σκηνή όπου τον κοιτούσαν δύο επιστήμονες πίσω από ένα καθρέφτη με ειρωνικό χαμόγελο πριν πάρει το σφυράκι και ότι είχε και μουσική, αλλά τι να κάνεις; Beggars can't be choosers που λέγανε και στο χωριό μου. Γιατί μου αρέσει; Επειδή ο συγκεκριμένος πιτσιρικάς θα μπορούσε μια χαρά να ήμουν εγώ στα νιάτα μου! Αν δεν πιστεύετε, η μάνα μου θα χαρεί να σας το επιβεβαιώσει!

:-)

3 Νοε 2009

Ο τελευταίος blogger

Κάθε φορά η ίδια ιστορία! Για κάποιο λόγο κάνω καιρό να γράψω και μετά ψάχνω να βρω έναν έξυπνο τρόπο να επιστρέψω, με αποτέλεσμα μέχρι να το κάνω να περνάει ακόμη περισσότερος καιρός! Ε λοιπόν, μετά από μισό μήνα γύρισα και αυτή είναι η ιστορία, οπότε ας το ρίξουμε λιγάκι στο metablogging. Στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στο προηγούμενο post και το σημερινό, ο CyberGoulion απέκτησε και CyberGoulionita! Αυτό νομίζω είναι αρκετή αναφορά για το κοσμικό αυτό υπεργεγονότο στο blog. Τα υπόλοιπα στα μεσημεριανά! Επίσης ανακάλυψα που πήγανε όλοι αυτοί που σχολιάζανε συνεχώς από το πρωί μέχρι το βράδυ (αν και κυρίως μέχρι την ώρα που σχολάνε οι Δ.Υ.) σε όλα τα ιστιολόγια. Στο Facebook! Ναι, υπέκυψα και πάλι και επέστρεψα σε αυτό το ηλεκτρονικό χασομέρι, όμως αυτή τη φορά μόνο και μόνο για να έχω επαφή με γνωστούς που βρίσκω πλέον σπάνια. Ούτε κουνέλια, ούτε χωράφια, ούτε πόκα, ούτε μπαρμπούτι, ούτε καφενέδες ούτε τίποτα. Κανένα chat, κανένα μήνυμα, άντε και καμιά ενημέρωση στο status μου. Άσε που για το chat δε χρειάζεται καν να έχω ανοιχτή τη σελίδα, υπάρχει ένα ωραιότατο plugin για το pidgin, οπότε εξακολουθώ να έχω και γι' αυτό τον ίδιο messenger (Στη μάνα σου το είπες;). Όπως και να έχει καλό είναι να ξέρω που καταλήξανε όλοι οι bloggers, οι spammers και οι κάτοχοι ECDL του ελληνικού ιντερνέτ! Αυτό για το οποίο δεν μπόρεσα να βρω λόγο ύπαρξης, είναι το twitter. Οι twitters ή θα βάζουν παραπομπές στο blog τους ή σε άλλα blog ή θα γράφουν ότι και στο facebook ή θα μας λένε αντριχιαστικές λεπτομέρειες για την καθημερινή τους ζωή. Oooook φιλαράκι ότι πεις! Μετά από αυτή τη σύντομη βόλτα στο υπόλοιπο social networking, αποφάσισα ότι το μόνο που με εκφράζει ακόμη είναι αυτό το καημένο, και αραιά ενημερωμένο blog. Πάρτε το απόφαση λοιπόν... Μπορεί να μην είμαι ο πρώτος έλλην blogger (πρέπει να είμαι ο δέκατος έβδομος ή κάπου εκεί), μπορεί να μην είμαι ο πιο τακτικός, αλλά παίζει να είμαι ο τελευταίος!