23 Φεβ 2009

Con Air - Εξυπνες αποδράσεις


-Γιατί το σύστημα μας το λένε "σωφρονιστικό"; Σωφρονίζει κανέναν ή στελεχώνεται από σώφρονες ανθρώπους; Μήπως να το λέμε καλύτερα σωφρονΗστικό εκ του σωφρόν(ων) νηστικό; (τσσσσ! ας λιποθυμήσω τώρα...)

-Και τι έγινε που έφυγε ο Παλαιοκώστας; Επειδή είναι κλέφτης; Εδώ άλλους τους έχουμε έξω και τους καμαρώνουμε κιόλας κάθε τέσσερα χρόνια. Τουλάχιστον αυτός κλέβει τράπεζες, εφοπλιστές και βιομηχάνους.

-Η interjet έχει πιάσει τον παλμό της εποχής. Δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα. Η εικόνα παρακάτω είναι screenshot από τη σελίδα της εταιρίας. Χωρίς πλάκα!


-Πολύ εφετζής όμως αυτός ο Παλαιοκώστας, αυτοκίνητα , ελικόπτερα... Ο Ρωχάμης δηλαδή γιατί είναι κύριος και φεύγει από την πόρτα;

-Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Σκόφιλντ!

-Λαμβάνει σκληρά μέτρα η πολιτεία. Από εδώ και στο εξής απαγορεύεται να βλέπουν στα κελιά τους οι κρατούμενοι το "prison break", την "απόδραση από το Αλκατράζ", τη "μεγάλη απόδραση των 11" και σε καμία περίπτωση το "Con Air", για να μην παίρνουν ιδέες. Επίσης θα βλέπουν υποχρεωτικά πριν τον προαυλισμό τουλάχιστον δύο επεισόδια του "lost" για να το καίνε και να μη μπορούν να σκέφτονται έξυπνους τρόπους αποδράσεων.

-Επιτέλους καινούριο θέμα για τις ειδήσεις. Να γυρίσουν πίσω και οι δημοσιογράφοι που σέχτηκαν από τους τρομοκράτες και πήγαν διακοπές.

-Θα χορτάσουν εκδρομές οι αστυνομικοί τώρα. Θα ψάχνουν όλα τα χαντάκια μήπως τον ξαναβρούν.

-Μήπως να κάνουμε τον Παλαιοκώστα υπουργό μεταφορών;

-Να παραιτηθεί άμεσα ο περιπτεράς μπροστά στις φυλακές που είδε το ελικόπτερο και δεν ειδοποίησε κανέναν!

-Και μετά αναρωτιόμαστε ποιός φυλάει τους φύλακες! Εδώ δεν ξέρουμε ποιός φυλάει τους κρατουμένους!

-Έγινε λέει η Ελλάδα ρεζίλι. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ντρέπομαι για άλλα περισσότερο.

-Οι δημοσιογράφοι γιατί λύσαξαν ότι έπρεπε να το καταρίψουν το ελικόπτερο; Μάλλον δε θα υπάρχει κανένα στούντιο εκεί γύρω να τους έρθει στο κεφάλι!

-Όχι πες μου, αν ήσουν φύλακας, θα πυροβολούσες τον άτυπο αρχηγό της φυλακής την ώρα που φεύγει με το ελικόπτερο του να πάει να βρει τον αδερφό του που είναι ελεύθερος; (έξω δεν είναι;) Εδώ σε θέλω!

Ακολουθεί αναπαράσταση των όσων συνέβησαν από τη σύλληψη μέχρι και τη νέα απόδραση. Επειδή δεν έχουμε μπάτζετ για τρισδιάστατη αναπαράσταση, χρησιμοποιούμε, τι άλλο, σκίτσα!

Οι αρχές προειδοποιούν το άριστα εκπαιδευμένο προσωπικό να προσέχει τους κρατουμένους.

Η απόδραση των κρατουμένων. Προφανώς η επιχείρηση ήταν άρτια οργανωμένη και υπήρξε βοήθεια από μέσα.

Η αντίδραση των διωκτικών αρχών για τo νέο κατόρθωμα των φυλάκων...

Υ.Γ. Άντε και του χρόνου!

Υ.Γ. Το μοντάζ στο πόστερ ήταν λίγο βιαστικό :-)

22 Φεβ 2009

Road Racing 1980

Το πρωί πήγα μια βόλτα να παραλάβω τη μάνα μου που πήγε μια βόλτα από τον παππού μου και κατόπιν πήγα μια βόλτα στο πατρικό μου όπου είχα την έμπνευση να κάνω μια βόλτα στο πατάρι! Τί έψαχνα; Ένα παλιό μου παιχνίδι, το οποίο μια που δεν είχα σύνεργα σπηλαιολογίας μαζί μου δεν το βρήκα. Το κουτί που έψαχνα ήταν πίσω πίσω, πίσω από τρεις βαλίτσες, κάτι άρβυλα, τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, μια τσάντα βατραχοπέδιλα και τρία κιβώτια αγνώστου περιεχομένου!

Πώς είναι η αποθήκη που βάλανε την κιβωτό της διαθήκης όταν τη βρήκε ο Ιντιάνα Τζόουνς; Κάπως έτσι είναι και το πατάρι μας και μιλάμε μόνο για την αριστερή πτέρυγα, τη δεξιά δεν την άνοιξα καν! Το παιχνίδι που έψαχνα λοιπόν δεν το βρήκα, αλλά δε θα σας πω ακόμη ποιό είναι, επιφυλάσσομαι για το sequel! Βρήκα όμως κάτι άλλο το οποίο είναι καλύτερο:

Road Racing 3001! Κουφαθήκατε; Τώρα φυσικά καταλαβαίνω ότι αν το δει ένας σημερινός πιτσιρικάς δε θα εντυπωσιαστεί και πολύ από ένα ζευγάρι αυτοκινητάκια που γυροφέρνουν σε ράγες, αλλά για κάποιον που γεννήθηκε στα μέσα των 70's πιστέψτε με ήταν πολύ high tech! Βασικά high tech στις αρχές των 80's ήταν οτιδήποτε έπαιρνε μπαταρίες...

...πόσο μάλλον αυτό για το οποίο είχα και μετασχηματιστή! Το καβάντζωσα λοιπόν και όταν με το καλό κάποια στιγμή τελείωσα τις βόλτες και γύρισα σπίτι μου το έστησα και φώναξα το αδέρφι απκάτ για να παίξουμε...

...πλην όμως δυστυχώς τα κουρσάκια μας δε έτρεχαν! Κατόπιν επιστημονικών ερευνών και διαδικασιών αν και δεν είχαμε πολύμετρο, διαπιστώσαμε ότι οι ράγες παίρνουν ρεύμα. Λογικά θα έχει ξεμουδιάσει η γλώσσα του αδερφίου μέχρι τώρα!

Πράγμα που σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι στα ίδια τα αυτοκινητάκια. Αφού άδειασα μισό καθαριστικό σπρέι επαφών, το ένα άρχισε να φωτίζει μέχρι που κάηκε η λάμπα και το άλλο ψιλοβούιζε αλλά δε ξεκινούσε. Το τρίτο παρέμενε παγερά αδιάφορο.

Μια που μετά από -γκουχ 30 γκουχ- παρά κάτι ψιλά χρόνια δε νομίζω να βρούμε ανταλλακτικά, μάλλον θα πρέπει να καταφύγουμε σε ανακατασκευή αυτών που έχουμε! Οπότε το μόνο που μένει είναι να βρω και λίγο χρόνο να το κάνω και φυσικά να βρω και με τι θα αντικαταστήσω τους κινητήρες αν είναι ΠΕΕ!

Και πού είστε, αν τα καταφέρω θα βάλω και βίντεο. Μην κρατήσετε την αναπνοή σας μόνο και μου πάθετε και τίποτα, μπορεί να έχει βγει το Duke Nukem forever μέχρι τότε! Και φυσικά το καλύτερο βίντεο θα είναι αν βρώ το άλλο παιχνίδι που ψάχνω και το οποίο είναι πιο low tech (χωρίς μπαταρίες), άρα θα δουλεύει σίγουρα, άσε που είμαι σίγουρος ότι το έχω σε τέλεια κατάσταση!

Υ.Γ. Αφιερωμένο σε φιλαράκι, γνωστό αρχαιοκάπηλο μπαοκτζή, ξέρει αυτός ποιός είναι!

14 Φεβ 2009

Stupid cupid

Του αγίου Βλακεντίου σήμερα, μην το αφήσουμε να περάσει εντελώς στο ντούκου. Έχω το κατάλληλο βίντεο!




Υ.Γ.: Benny Hill! Θεός! Τα έχει πει όλα...
Υ.Υ.Γ: Άντε καλά! Χρόνια πολλά σε όλους τους ερωτευμένους, τα είδη δώρων, την Ανθή Φύτα, τα ζαχαροπλαστεία, τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και την ξαδερφούλα μου που έχει γενέθλια!

11 Φεβ 2009

For those about to rock...

...we salute you!


Μόλις έφτασε αεροπορικώς -μέσω του βοσκού δηλαδή που είναι στην αεροπορία- το εισιτήριο μου για τη μεγάλη συναυλία του μεγάλου συγκροτήματος της rock and roll μουσικής AC/DC. Για να καταλάβετε πόσο μεγάλο είναι το συγκρότημα, το πρώτο τους άλμπουμ είναι λίγο μεγαλύτερο από εμένα. Πολλά στρέμματα συγκρότημα σε μιλάω! Το διευκρινίζω επειδή μπορεί να έχουμε και σκυλάδες ανάμεσα μας, ξέρετε από αυτούς που ακούνε και ACD! 28 Μαΐου λοιπόν ραντεβού στην αρένα του ΟΑΚΑ για μια μαγική μουσικοχορευτική βραδιά γεμάτη νοσταλγία και συναίσθημα... not!

Και μια μικρή γεύση από το τι περιμένουμε να δούμε:

Βόλτες

Κυριακή μεσημέρι στη λίμνη Πλαστήρα.
Επιτέλους το νερό γύρισε στα κανονικά επίπεδα...



Τρίτη βράδυ στο Κάστρο του Φαναρίου. Για αλλού ξεκινήσαμε, αλλού καταλήξαμε! Φύγαμε πάντως πέντε λεπτά πριν αρχίσουν να βγαίνουν τα φαντάσματα!



9 Φεβ 2009

Καλή βδομάδα

Καλή βδομάδα σε όλους. Δυστυχώς το σημερινό μου σκίτσο στερείται βαθύτερου νοήματος, έφτιαχνα διάφορα σήμερα το βράδυ και απλώς αυτό μου άρεσε σαν πόζα. Αυτά παθαίνεις όταν κάνεις παρέα με σκιτσογράφους... ζωγραφίζεις!

7 Φεβ 2009

Δημιουργική τεμπελιά


Ή αλλιώς, όποιος δε θέλει να ζυμώσει, όλη μέρα κοσκινίζει!
Αν το σκεφτεί κανείς, η τεμπελιά είναι η δύναμη πίσω από κάθε ευκολία που έχουμε στην καθημερινότητα μας. Έστω ότι έχεις να κάνεις μια επαναλαμβανόμενη εργασία που θα σου έπαιρνε ας πούμε μια μέρα να την κάνεις χειροκίνητα και όπου θα ήταν πολύ εύκολο να κάνεις λάθος με αποτέλεσμα να χρειαστεί ξανακάνεις τμήμα της, αν και εφόσον το εντοπίσεις. Δε θα ήταν πολύ πιο εύκολο να βάλεις κάποιον άλλο να το κάνει; Μια που οι σκλάβοι καταργήθηκαν (αν ισχύει αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα βέβαια) και ακόμη και να τους είχες δε θα τους είχες εμπιστοσύνη ότι θα το κάνουν με το μεράκι και την προσοχή που θέλεις, η μόνη λύση είναι να το κάνεις μόνος σου! Έλα όμως που υπάρχει και ένα ακόμη πρόβλημα εκτός από το χρόνο. Ο οργανισμός σου αντιδρά στο να κάνει οποιαδήποτε επαναλαμβανόμενη και ανούσια πνευματική εργασία πάνω από πέντε επαναλήψεις (δυστυχώς τελευταία αυτό ισχύει και για τις κάμψεις... που καταντήσαμε λοχία). Κανένα πρόβλημα όμως, γι' αυτό δε φτιάξαμε τους υπολογιστές; Αν κατέχεις το αντικείμενο, μπορείς να ανάγεις το πρόβλημα στην εκμάθηση στον υπολογιστή του τρόπου να κάνει τη δουλειά σου για εσένα, κοινώς να τον προγραμματίσεις, κάτι απείρως πιο ενδιαφέρον (για μερικούς τέλως πάντων). Καταναλώνεις λοιπόν τον ίδιο και λίγο παραπάνω χρόνο που θα απαιτούσε η εκτέλεση της εργασίας σου ώστε να κάνεις ένα πρόγραμμα που θα κάνει αυτό που βαριέσαι σε μια ώρα. Δεν είσαι όμως ευχαριστημένος και τρώς άλλη μια μέρα για να βελτιώσεις το πρόγραμμα ώστε να κάνει την ίδια εργασία σε ένα τέταρτο και με ελέγχους ώστε να μην μπορείς να κάνεις λάθος ακόμη και να προσπαθήσεις. Προφανώς είσαι κερδισμένος ακόμη κι αν έκανες τον τριπλάσιο χρόνο, μια που έχεις λύσει πλέον το πρόβλημα σου για οποιαδήποτε ίδια μελλοντική περίπτωση σου τύχει και το έχεις κάνει μόνος σου. Πέρα από την ηθική ικανοποίηση αυτό σημαίνει ότι και να χρειαστεί να αλλάξεις, να προσθέσεις ή να διορθώσεις κάτι μπορείς να το κάνεις άμεσα. Αν πρόκειται για τη δουλειά σου, αυτό είναι πολύ σημαντικό, όπως μπορούν να βεβαιώσουν πληθώρα χρηστών ελληνικού πακέτου τοπογραφίας που έχω υπόψη μου ;-).
Έχεις τελειώσει λοιπόν, έχεις κάνει όλες τις βελτιώσεις που μπόρεσες να σκεφτείς και έχεις ακόμη το αρχικό σου πρόβλημα. Να κάνεις την εργασία για την οποία έκανες όλα αυτά και την οποία πλέον έχεις τη δυνατότητα να τελειώσεις σε ένα τέταρτο. Και εδώ φτάνουμε στο κρίσιμο σήμείο. Αν βαριέσαι να την κάνεις κι αυτή, πόσο παθολογικά τεμπέλης πρέπει να είσαι;

3 Φεβ 2009

Ωδή στο νίντζα Σου Κου Πάι


Είναι το βλέμα βλοσυρό και το σκοτάδι σκίζει
κι από το κρύο το πολύ το αίμα του να πήζει.
Σφίγγει στα χέρια το σπαθί στο στήθος του τ'αστέρι
στην τσέπη τα μπιλάκια του χτυπούν στο κωλομέρι.

Δυο βήματα και στη σκεπή, ανέβηκε για πλάκα,
με το φεγγίτη ανοιχτό, κοιμήθηκε... το βλάκα!
Είναι το βήμα σταθερό, πόδι το πόδι πάτα
μα έλα που ο ανίδεος, δεν πρόσεξε τη γάτα.

Του αίλουρου η ιαχή τον κόσμο όλο ξυπνάει,
μα μια πατούσα στην ουρά, τόσο πια να πονάει;
Φωτιά, φωτιά! Συναγερμός! Σηκώθηκαν οι πάντες!
Κι ο νίντζα απ' το ξάφνιασμα, έκλασε από τις μπάντες...

Και ας μου το είπε ο δάσκαλος το βασικό πως είναι
πριν πας για την αποστολή καλά τη μάσκα πλύνε.
Τώρα που τον κατάλαβαν πρέπει να τους γλυτώσει
αλλιώς με το μαστίγωμα τη φάρα θα προδώσει...

Και ξάφνου βλέπει στη γωνιά το μαύρο σαμουράι
στη γλάστρα με τον ύανθο αργά να κατουράει.
Δάκτυλα πλέκουν τη λαβή, με λάμα γίνεται ένα
η σκέψη τρέχει στην Ου Λι την όμορφη παρθένα.

Λάμψη, φωτιά και δύναμη τον έλεγχο δε χάνει,
μα πίσω του η μαγείρισα πετάει το τηγάνι.
Γυρνάει όπως σφύριξε το σκεύος στον αέρα,
ξέχασα συλλογίστηκε τη φάτσα του πατέρα.

Πετάει την εξάρτυση, πετάει την κατάνα
τρέχει στο δάσος των μπαμπού με το σκατό στην κλάνα.
Με τοση αυτοσυγκέντρωση που πήδηξε τη μάντρα,
αν είχε στην εκπαίδευση ίσως γινόταν άντρα!

Εδώ τελειώνει η ωδή στο νίντζα Σου Κου Πάι
που τώρα από την πόλη σας τρέχοντας θα περνάει.
Θα ανεμίζει στη στολή το σήμα με την κότα
και μένει το περίγραμμα περνώντας απ' την πόρτα...


Για να μην ψάχνεστε, το έγραψα μόνος μου σε μια υπέρτατη στιγμή έμπνευσης σε χαρτί υγείας, προσπαθώντας να αποδείξω αυτό που είπε ο Κάφκα:
In science one tries to tell people, in such a way as to be understood by everyone, something that no one ever knew before. But in poetry, it's the exact opposite.
Μιλάμε ποίηση βγαλμένη από τη ζωή, όχι αστεία!