26 Φεβ 2007

Ου χαμένε...

Η σωστή προφορά του τίτλου είναι αυτή του Τραμπάκουλα. Μαζί σας και πάλι, αφού πέρασα ένα Σαββατοκύριακο εντός των τοιχών μεν αλλά από το μεσημέρι του Σαββάτου και μετά χαλαρό σχετικά και χωρίς υπολογιστή από τον οποίο είχα μπουχτίσει σχεδιάζοντας (τοπογραφικά) όλη τη βδομάδα, δηλαδή πρακτικά χαμένος από το Internet (είδατε πως κολάνε όλα τελικά;)!

Σημερινό μας θέμα το Lost, η σειρά που έχει κάνει πάταγο όπου και να προβλήθηκε. Ο πάταγος εξηγείται εύκολα αφού στο πρώτο επεισόδιο έπεσε ολόκληρο αεροπλάνο! Αυτή τη στιγμή στην Αμερική προβάλεται ο τρίτος κύκλος, τον οποίο και βλέπω μέσω ίντερνετ, σιγά μην περίμενα να έρθει στην Ελλάδα πρώτον και να το έβλεπα στην τηλεόραση δεύτερον. Όποιος έχει ασχοληθεί με τη σειρά ξέρει περί τίνος πρόκειται: Ένα αεροπλάνο γεμάτο χαμένους πέφτει σε ένα ερημονήσι και εκ περιτροπής τρώνε φλασάκια σχετικά με το παρελθόν τους. Το ερημονήσι βέβαια είναι σχετικό γιατί έγω ήξερα ότι τα ερημονήσια δεν έχουν κόσμο, εγκαταστάσεις, καπνογόνα, παραισθησιογόνα και πολικές αρκούδες! Τα φλασάκια που τρώνε οι χαμένοι τους εμποδίζουν να κάνουν και πολλά πράγματα στο μεσοδιάστημα, με αποτέλεσμα η υπόθεση να μην προχωράει παρά 30'' πριν τελειώσει το επεισόδιο, αφήνοντας το θεατή σε αγωνία να δει τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο ή καλύτερα σε κάποιο επόμενο αφού τελειώσουν με την περιγραφή κάποιων άσχετων χαρακτήρων. Ένας βασικός κανόνας επιβίωσης στο νησί είναι ότι αν δεν είσαι ξεκουτιασμένος μισοπαράλυτος ή συμμετέχεις σε ερωτικό τρίγωνο δεν πρέπει να ζητάς αύξηση γιατί με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεις ότι τον χαρακτήρα σου δε θα τον ξαναδούμε ;-)
Καλή σειρά πάντως σα σαπουνόπερα με δράση στη ζούγκλα είναι, αλλά πάνω απ'όλα είμαι περίεργος να δω πως θα μπορέσουν να κλείσουν όλα τα θέματα που έχουν ανοίξει και τι νόημα θα βγει τελικά απ'όλο αυτό το κουλουβάχατο! Εγω προτείνω στο τέλος να πέσει ατομική βόμβα. Αυτό θα εξηγεί πολλά!

Μερικές αναφορές σχετικά με τη σειρά παρακάτω:

Αυτό δείτε το οπωσδήποτε: Το lost στο MAD!
το είχα πετύχει πρώτα στο greekcomics, αλλά αφου δε μπορούσα να κάνω link σε άρθρο στο forum μια που θέλει εγγραφή σας το βρήκα από άλλη πηγή! Αν σας ενδιαφέρει το greekcomics, παραπομπή δεξιά.

Στο Applegeeks

Αν δεν πήρατε δώρο τα Χριστούγεννα

Για τους Ιταλομαθείς

Αν βρώ κι άλλα θα τα προσθέσω...

21 Φεβ 2007

Ντέι βρε!


Λέτε να καθιερώσω το σκίτσο της ημέρας (άντε της βδομάδας, γιατί της ημέρας δύσκολα). Εγώ τα φτιάχνω που τα φτιάχνω, αφού βλέπω σας αρέσουν θα σας τα δείχνω κιόλας. Το σημερινό σχεδιάστηκε σε βάρος της σίεστας και βάφτηκε σε βάρος της βραδυνής κατάκλισης. Θα του έφτιαχνα και φόντο, αλλά λέω να κρατήσω και λίγο ύπνο για μένα!

19 Φεβ 2007

Τα κεφάλια μέσα


Σήμερα το απογευματάκι γύρισα από την Καστοριά όπου είχα πάει για το τριήμερο με την Έλενα και κάτι φίλους μας μεταξύ των οποίων ο Γιώργος και η Κατερίνα (για τους άλλους δύο όσοι τους ξέρετε τους ξέρετε, παραμονεύει και ο Δαφέρμος :). Περάσαμε πολύ ωραία, ρίξαμε πολύ γέλιο, είδαμε επιτέλους μια άσπρη μέρα -για την ακρίβεια δύο μια που κάθε πρωί χιόνιζε εκεί που μέναμε- και το βασικότερο πήραμε δυνάμεις μέχρι την επόμενη εξόρμηση που θα είναι ποιος ξέρει πότε! Μείναμε σε ένα χωριό τον Πολυκέρασο πάνω στο βουνό κάπου είκοσι χιλιόμετρα από την Καστορια, εμείς ένας παππούς δίπλα και κάτι φαντάσματα. Ο Άρης ο οποίος είχε τον ξενώνα που μέναμε, όχι μόνο δε μας έσφαξε όπως αρχικά φοβόντουσαν όσοι είδανε το scream πρόσφατα αλλά ήταν πολύ καλός, εξυπηρετικός και έφτιαχνε και νόστιμο πρωινό. Πάντως βίτσιο κι εμείς να πάμε εθελοντικά να μείνουμε στο Βίτσι(-ο), εδώ οι φαντάροι (σχήμα λόγου, για αεροπορία μιλάμε) παραπάνω βάζουν βύσμα μπας και φύγουνε! Και τώρα αναλογιζόμενος τη σκληρή πραγματικότητα σας αφήνω και πάω για ύπνο γιατί από αύριο επιστρέφουμε στη δουλειά...

Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το εστιατόριο που κάναμε κούλουμα και ήτανε το μισό πάνω στη λίμνη.

15 Φεβ 2007

Άγρια δύση

Για απόψε σας έχω ένα σκιτσάκι που έφτιαξα σήμερα. Το αριστερό είναι το μολύβι σκαναρισμένο με τις ατέλειες του και τα όλα του. Το δεξί είναι το ίδιο με τη μόνη διαφορά ότι είναι βαμμένο στον υπολογιστή. Πέρα από τις σκιές του μολυβιού δεν έχω βάλει άλλες, μου άρεσε έτσι. Όχι αν μπορεί κανείς ας βρει από ποιό σχεδιαστή είμαι επηρεασμένος! ;-)

10 Φεβ 2007

Το κυνήγι του χαμένου σταθερού

Στη δουλειά μου (τοπογραφία) χρησιμοποιούμε διάφορα σταθερά σημεία με γνωστές συντεταγμένες με σκοπό να εξαρτήσουμε τις μετρήσεις μας με κάποιο ευρύτερα χρησιμοποιούμενο σύστημα αναφοράς. Τα σημεία αυτά είναι γνωστα σαν τριγωνομετρικά και έχουν διάφορες μορφές ανάλογα με τη θέση τους και το φορέα που τα δημιούργησε. Είναι απαραίτητα στους τοπογράφους και αποκλείεται να μην υπάρχει έστω ένα σε σχετικά μικρή απόσταση από τον καθένα σας όπου και να βρίσκεστε. Τα πιο εύκολα εντοπιζόμενα έχουν τη μορφή κυλινδρικού βάθρου γύρω στα 1.10 - 1.30 μ ύψος και βρίσκονται σε θέσεις με καλή ορατότητα και όπου είναι εύκολα ορατά από τη γύρω περιοχή, δηλαδή συνήθως σε υψώματα και με δύσκολη στις περισσότερες περιπτώσεις (μερικές φορές εώς και αδύνατη) πρόσβαση.
Το εκπληκτικό είναι ότι ο μέσος μη τοπογράφος μπορεί να περάσει από δίπλα τους και να μη τα προσέξει, όπως συμβαίνει και με τις απλές "στάσεις" που χρησιμοποιούμε και που δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρίσκεται έστω και μια στην περιοχή σας. Στις πόλεις συνήθως είναι καρφιά καρφωμένα στα κράσπεδα και τους δρόμους βαμένα κυρίως κόκκινα. Μπορεί να έχετε περάσει όλη σας τη ζωή χωρίς να τους έχετε δώσει σημασία κι όμως αυτά είναι παντού γύρω σας. Σαν το "ζουν ανάμεσα μας" την ταινία του Κάρπεντερ με τους εξωγήινους που κανένας δεν προσέχει μέχρι να μάθει ότι βρίσκονται ανάμεσα μας. Ένα μαθημένο μάτι πάντως τα εντοπίζει πολύ εύκολα θέλει δε θέλει, κάτι που φαντάζομαι ισχύει με αντίστοιχα πράγματα σε όλα τα επαγγέλματα.
Μου έκανε εντύπωση λοιπόν όταν διάβασα τυχαία ένα άρθρο στη wikipedia σχετικό με το λεγόμενο "benchmarking" δηλαδή τον εντοπισμό τέτοιων σημείων από διαφόρους σαν χόμπυ. Όχι ότι δεν είναι ενδιαφέρον, κάθε άλλο μια που τα τριγωνομετρικά βρίσκονται κατά κανόνα σε αρκετά ενδιαφέρουσες θέσεις, αλλά δε μπορώ να μη χαμογελάσω όταν σκέφτομαι τι έχω τραβήξει σε μερικές περιπτώσεις για να μπορέσω να φτάσω σε κάποια από αυτά φορτωμένος με καμιά εικοσαριά κιλά εξοπλισμό! Είδατε τι ωραίο χόμπυ που έχω για δουλειά; Παρεπιπτώντος, αν κάποιος ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με το σπορ, ας κοπιάσει, έχω να τον στείλω σε κάτι ωραία κατσάβραχα που θα του μείνουν αξέχαστα!
Από τo ένα στο άλλο βρήκα άλλο ένα ενδιαφέρον σπορ που με μια πρόχειρη ματιά είδα ότι έιναι ενεργό και στην Ελλάδα, το "geocaching", το οποίο ουσιαστικά είναι σαν high tech κυνήγι του θησαυρού ή σαν να ψάχνεις για λίρες αλλά λιγότερο επικερδές. Εμπρός λοιπόν, όλοι έξω να βρείτε τριγωνομετρικά και ταπεράκια με παιχνίδια, σίγουρα πάντως είναι καλύτερο από το να κάθεσαι στην τηλεόραση!

Υ.Γ. Αν κάποιος πορώθηκε από την ιδέα και πάρει αλήθεια τα βουνά, με την ευχή μου, αλλά να έχετε κατά νου ότι τα βάθρα που θα εντοπίσετε είναι πολύτιμα για τους τοπογράφους και όχι μόνο, αφήστε τα όπως τα βρήκατε!

6 Φεβ 2007

Drawn to be wild #2 (the coming of the shadow)

Παρά το δραματικό τίτλο, το μόνο που έχει να προσφέρει αυτό το post είναι το προηγούμενο σκίτσο στο οποίο έχω προσθέσει και σκιές, όλο με πενάκι και με γραμμικό στυλ. Το τελικό αποτέλεσμα μου αρέσει αρκετά και η όλη διαδικασία ήταν ευχάριστη και ενδιαφέρουσα μεν, χρονοβόρα δε. Με άλλα λόγια δεν το προτείνω σε όσους θέλουν να κάνουν καριέρα στη γελοιογραφία, δε θα προλαβαίνουν την επικαιρότητα! Ερώτηση κρίσεως προς τους επίδοξους σχολιαστές: Πόση ώρα λέτε να μου πήρε για να προσθέσω τη σκίαση;

5 Φεβ 2007

Επιτοπογραφία

Τι κάνεις όταν έχεις να μετρήσεις, οριοθετήσεις και χωρίσεις στα δύο ένα χωράφι αρκετά μακρυά από τη βάση σου, διαδικασία που κανονικά θα απαιτούσε να πας στο γραφείο και να επιστρέψεις χάνοντας ένα ολόκληρο πρωινό για 4 πασάλους; Μα φυσικά μεταφέρεις το γραφείο επιτόπου στο πλησιέστερο καφενείο!

2 Φεβ 2007

Εργαστήρι Σκιτσογραφίας

Επειδή σας έχω ζαλίσει με το εργαστήρι αλλά δεν έχω πει καθόλου τι κάνουμε, ευκαιρία σήμερα να επανορθώσω με ευκαιρία μια πολύ ωραία φωτογραφία που βγάλαμε με κάποια από τα παιδιά. Καθηγητής μας, αν και ο ίδιος προτιμά τον όρο συνδημιουργός, είναι ο Κουρσό ή αλλιώς Αποστόλης Κουρσοβίτης, γνωστός σε όσους γνωρίζουν! Μαθήματα κάνουμε κάθε Πέμπτη στις 4:00 το απόγευμα στο μύλο του πάρκου Ματσόπουλου. Αν και πολύς κόσμος ενδιαφέρθηκε και εξακολουθεί να ενδιαφέρεται δεν έχουμε και ιδιαίτερο συνωστισμό στις συγκεντρώσεις μας αφου αρκετοί ή δε βολεύονται από την ώρα ή κατάλαβαν ότι το σκίτσο δεν είναι ζωγραφική. Όποιος ενδιαφέρεται εννοείται ότι τον θέλουμε στην παρέα μας, δεν έχει παρά να έρθει σε ένα μάθημα να δει περί τίνος πρόκειται. Ο Κουρσό είναι φοβερός τύπος όπως και τα περισσότερα παιδιά (μικρά και μεγάλα) της παρέας, οπότε εκτός από το ότι μαθαίνουμε κάποια πράγματα πάνω σε κάτι που μας αρέσει, παράλληλα περνάμε και καλά.
Στη φωτογραφία δυστυχώς δεν είμαστε πολλοί, από δεξιά προς αριστερά είναι η Φανή, ο Αποστόλης, ο Κουρσό και ο Σταύρος (δηλαδή εγώ!). Κρίμα που δεν είναι στην φωτογραφία τα εκπληκτικά νιάτα μας η Μαρτσέλα που έφυγε νωρίτερα και ο μικρός Βασίλης που δεν ήρθε επειδή ανήκουν κι αυτοί στον πυρήνα του τμήματος. Δεν πειράζει θα τους πετύχω την επόμενη φορά, χεχε...

1 Φεβ 2007

Drawn to be wild!

Σήμερα μετά από 2 βδομάδες επιτέλους μπορέσαμε να συνεχίσουμε τα μαθήματα μας και προχωρήσαμε πέρα από το μολύβι, με στόχο να σχεδιάσουμε οποιοδήποτε θέμα και να το περάσουμε μετά με πενάκι. Εμένα μου ήρθε το παρακάτω το οποίο αν και είμαι μοτοσυκλετιστής είναι είναι λίγο περίεργο, μια που είμαι της φιλοσοφίας ότι αν είναι να οδηγώ ξαπλωτός, καλύτερα μπρούμυτα παρά ανάσκελα, αλλά τι να κάνεις, εμπνεύσεις είναι αυτές!


Από τεχνικής άποψης τώρα, το σχέδιο είναι λίγο περίεργο κυρίως επειδή δεν έχει καθόλου σκιές μια που σκοπεύω να το χρωματίσω μετά. Πέρα από το πρωτότυπο, έχω κάνει και 3-4 αντίγραφα πάνω στα οποία θέλω να πειραματιστώ λιγάκι. Αν προκύψει τίποτα ενδιαφέρον θα σας ενημερώσω. Προτάσεις και παρατηρήσεις πάνω σε οτιδήποτε είναι ευπρόσδεκτες εννοείται. Εκτός βέβαια από παρατηρήσεις του στυλ ότι η μηχανή δεν έχει φρένα, ντίζες και πλαίσιο, αυτά τα ξέρω :-)