30 Ιουν 2008

Σας θυμίζει κάτι;



Καλή βδομάδα και πείτε μου ειλικρινά; Δεν έχουμε αρχίζει να μοιάζουμε όλο και πιο πολύ κάπως έτσι;

24 Ιουν 2008

Σαλάμ


Το ότι από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να μου 'ρθει να ασχοληθώ με ότι μπορεί κανείς να φανταστεί, πιστεύω το έχετε εμπεδώσει. Ε, αυτή τη φορά ψάχνοντας διάφορους προορισμούς στη μεσόγειο, έπεσα σε αυτό. Αφού το μελέτησα για λίγο (ελπίζω να βρω χρόνο να το μελετήσω κι άλλο), έγραψα την παραπάνω λέξη. Ελπίζω να μην είναι κάποια βρισιά στα αραβικά και μου την πέσουν οι αμερικάνοι, εεε, συγγνώμη η αλ κάιντα εννοούσα, αλλά νομίζω το πέτυχα. Εδώ σας θέλω, ποιός μπορεί να μου πει τι σημαίνει; Έτσι για να θυμηθούμε και λίγο πως ψάχναμε για πληροφορίες την εποχή πριν το ίντερνετ. Εντάξει πάλι από το ίντερνετ θα το βρείτε (αν ψάξει κανείς δηλαδή) αλλά τουλάχιστον δε μπορείς να το βάλεις στο google να δεις τι θα βγει! Tip: θέλει ψάξιμο ή απλά κοινή λογική... και μην το ψάξετε και πολύ, μπορεί να το έχω γράψει και λάθος!

18 Ιουν 2008

Τον πήραμε


Χάρη στα εκπληκτικά αντανακλαστικά των καλλιτεχνών και του φίλου μου, συναδέλφου και ανταποκριτή Retzikian Ninja, σας παρουσιάζω πριν προλάβουν οι spammers τον ολοκαίνουριο ύμνο της εθνικής μας ομάδας!


Κακοί, αλλά θεοί!

Υ.Γ. 1: Μετά από έρευνες, οι ρεπόρτερς του blog ανακάλυψαν τι είπε ο προπονητής του πειρατικού κύριος Όττο Και-συ-μμμμμ στον τερματοφύλακα του, αμέσως μετά την ηρωική του έξοδο στη φάση του γκολ:

Υ.Γ.2: Μα πόσο κωλόφαρδη να είναι αυτή η Ιταλία; Πόσο;

16 Ιουν 2008

Η επόμενη ημέρα

Χθες παρακολούθησα το παιχνίδι της εθνικής σε ένα μπαρ πάνω από μια ψαροταβέρνα στον Αη Γιάννη Πηλίου. Πάλι καλά, γιατί αν σκεφτείς ότι τα περισσότερα μαγαζιά εδώ το μόνο που είχαν από τηλεοράσεις ήταν κάτι 14" και όλος ο κόσμος ήθελε να δει την εθνική, με αποτέλεσμα να παίζουμε το γνωστό παιχνίδι με τα ν άτομα και τις ν-1 καρέκλες. Πάνω που νομίζαμε ότι είχαμε μείνει όρθιοι, είδαμε άξαφνα σε μια βεράντα τη γνωστή πράσινη λάμψη του χόρτου σε TFT οθόνη. Με μια κίνηση υπεροχής, τσουπ οι δικοί σου άλφα τράπεζα πίστεως μπροστά στη σέντρα!
Αν και μύριζε για λίγο τσιπούρα, εντούτης παρακολουθήσαμε απερίσπαστοι τον αγώνα. Για κάποιο άγνωστο λόγο βέβαια μας πήρανε από πίσω κάτι γατια στην ανηφόρα του γυρισμού αλλά τι να κανείς, δε μπορεί κανείς να τα έχει όλα. Εδώ να σημειωθεί ότι όταν κάθεσαι μπροστά, υπάρχει ένα προφανές ελάττωμα: υπάρχει κόσμος από πίσω. Τώρα θα μου πεις τι πειράζει; Σε κανονικές συνθήκες τίποτα, αλλά σε συνδυασμό με την ατυχή όπως αποδείχτηκε έμπνευση μου να φορέσω τη φανέλα του Νικοπολιδη, με ανάγκασε να δω από ένα σημείο και μετά τον αγώνα με μπουφάν! Αχ βρε Αντώνη, αχ... Με δεδομένο ότι με την καλύτερη από τον πρώτο αγώνα εμφάνιση μας σώσαμε κάπως τα προσχήματα, εγκαταλείπουμε τη διοργάνωση της οποίας είμαστε μέχρι τον τελικό της ακόμη πρωταθλητές. Δε θα σχολιάσω τίποτα αγωνιστικα, θα ήταν άκομψο απέναντι σε μια ομάδα μικρής χώρας (και άρα περιορισμένων επιλογών) με μέτριο πρωτάθλημα και που στο κάτω κάτω το όποιο χρέος της προς τους οπαδούς της, το είχε προκαταβάλει με το παραπάνω από το 2004. Το μόνο που δε μου άρεσε και μου θύμισε έντονα Ατλάντα, ήταν αυτό το "γαμηστε τους" κλίμα από τους χορηγούς και τις εκπομπές πριν και τα σχόλια μετά. Μετά οι Ιταλοί τι πρέπει να λένε; Οι Γάλλοι; Μην πω για τους Αγγλους! Αλλά μετά Χριστόν προφήτες υπάρχουν πολλοί, τώρα μέχρι και ο Καλαχαν έχει το δικό του σύστημα. Άσε που τι να περιμένεις από ένα λαό σου το μεγαλύτερο του ιδανικό είναι η μονιμοποίηση στο δημόσιο, να αποδεχτεί ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τη σύμβαση σαν πρωταθλητές αορίστου χρόνου; Οπότε τώρα, μετά τον τελευταίο αγώνα με τους Ισπανούς για το γόητρο, γυρνάμε στα παλιά. Διαλέγουμε την ξένη ομάδα της αρεσκείας μας και μαλώνουμε με τους φίλους μας γιατί είνα καλύτερη από τη δίκη τους! Όσο για εμένα, χαίρομαι που η παλιά μου συμπάθεια, η Ολλανδία παίζει και πάλι μπαλάρα και ελπίζω να είναι αυτοί οι άξιοι διάδοχοι μας! Χμμ... Η τελευταία πρόταση συνοψίζει νομίζω καλύτερα από οτιδήποτε το τι πέτυχε η εθνική μας!

6 Ιουν 2008

Shurayuki-hime



Η ταινία της οποίας απόσπασμα βλέπετε παραπάνω, τραβηγμένη από το κινητό επειδή βαριόμουν να κάνω μοντάζ πρωί πρωί, είναι το "Lady Snowblood" του Toshiya Fujita με τη Meiko Kaji. Η ταινία είναι γυρισμένη το 1973 και αποτελεί μεταφορά από το ομώνυμο Manga των Kazuo Koike και Kazuo Kamimura. Το τραγούδι που ακούγεται είναι το "flower of carnage" που φαντάζομαι θα το αναγνωρίζετε κάποιοι από το Kill Bill και οι περισσότεροι από την επική μεταφορά του στα ελληνικά σαν "Το κρασάκι του Τσου". Ελληνικός τίτλος "Θύελλα αίματος", αν και οι μυημένοι στις ταινίες του είδους θα έχουν ήδη καταλάβει περί τίνος πρόκειται από την κωλοτούμπα με την ομπρέλα!

Με το Kill Bill, o Ταραντίνο θέλει όπως λέει ο ίδιος να "αποτίσει φόρο τιμής" στην ταινία αυτή. Καλά. Οπότε κι εσάς αν σας πιάσουν στις εξετάσεις να αντιγράφετε, ξέρετε τώρα, να πείτε ότι απλώς θέλατε να αποτίσετε φόρο τιμής στο γραπτό του μπροστινού σας. Αν είναι fan του Ταραντίνο ο καθηγητής θα το πιάσει το υπονοούμενο και θα σας περάσει. Από την άλλη πάλι με τόσα σπαθιά και αίμα, μπορεί και να σας "κόψει". Πάντως κι ο Ταραντίνο αν το σκεφτεί κανείς, ότι έκαναν και τα παιδιά που φτιάξανε το κρασάκι του Τσου, έκανε. Είδε την ταινία και είπε να μαζέψει τους φίλους του και να κάνουνε την πλάκα τους. Η μόνη διαφορά είναι στο budget. Άλλο να έχεις στο καστ την Ούμα Θέρμαν, άλλο τον Αντώνη κόκορα, όπως και να το κάνεις! Πάντως αν σας αρέσουν οι ταινίες αυτές, σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το ψάξετε και καλό κουράγιο, δεν είναι κι εύκολο να τη βρει κανείς, πειρατικά ή μέσω της εμπορικής εταιρείας των ανατολικών ινδιών! Το 2ο μέρος ακόμη το ψάχνω (έχει και sequel)! Αν το πετύχει κανείς σφυράτε.

Για περισσότερα, εδω:
http://en.wikipedia.org/wiki/Lady_Snowblood_(film)

4 Ιουν 2008

Αντίστροφος ρατσισμός

Πολύ το πάω το σκηνικό με τους γάμους των ομοφυλοφίλων. Είναι μια καλή ευκαιρία για να δείξουν όλοι τι έχουν ο καθένας στο μυαλό του. Δύο στρατόπεδα, δύο απόψεις. Από τη μία οι πουριτανοί, οι κολλημένοι, οι ομοφοβικοί, οι κομπλεξικοί, οι οπισθοδρομικοί. Από την άλλη οι πούστηδες, οι λεσβίες, οι έκφυλοι και οι ξεφωνημένες. Οι χαρακτηρισμοί δικοί τους. Είναι δύο όμως μόνο οι απόψεις; Εμάς που δε μας ενδιαφέρει καθόλου αν ο ο Τάκης με το Μπάμπη θέλουν να επισημοποιήσουν το μεγάλο τους έρωτα ενώπιων δημάρχου και μαρτύρων; Που να απευθυνθούμε για να μας αφήσουν ήσυχους; Γιατί όλοι έχουμε ξεφύγει από το θέμα. Το θέμα δεν είναι είναι ΑΝ τα ομόφυλα ζευγάρια θέλουν να παντρευτούν. Το θέμα είναι ΓΙΑΤΙ να το θέλουν; Τι θα κερδίσουν; Εδώ τόσος κόσμος κάνει αγώνα για να καταργηθουν οι γάμοι των ετεροφυλοφίλων και η (υποτίθεται) πιο ανοικτόμυαλη μερίδα του πληθυσμού, θέλει να βάλει την μεγάλη του αγάπη στο καλούπι της κοινωνίας, ελπίζοντας τι; Να γίνει αποδεκτή αυτή η σχέση στα μάτια του κόσμου; Σαν την κυρία Κοκοβίκου ένα πράγμα; Αυτό την πείραξε τη μέση ελληνίδα νοικοκυρά, που είναι οι gay αστεφάνωτοι; Και καλούπι μάλιστα που δε φτιαχτηκε για τέτοιου είδους σχέση. Βαριέμαι να το τεκμηριώσω, αλλά αν ψάξει κανείς προσεκτικά στην ιστορία, θα δει ότι ο γάμος ήταν ένα εργαλείο για να μπορέσει το τότε ισχυρό μέρος της σχέσης (ο άντρας) να εξασφαλίσει ότι οι κληρονόμοι του θα είναι σίγουρα δικοί του (λέμε τώρα) και θα έχει και μια δούλα για το σπίτι, εξασφαλίζοντας παράλληλα και μια καλή αποζημίωση για το γεγονός ότι απάλλασε τον κύρη από τα "άχρηστα" θυληκά. Στα υστερότερα χρόνια, λίγο πριν την πλήρη "απελευθέρωση" της γυναίκας, την χρυσή εποχή δηλαδή του ελληνικού κινηματογράφου το πάνω χέρι παίρνει γυναίκα, εξασφαλίζοντας με το γάμο ένα καλό υποζύγιο για να εξασφαλίζει τα προς το ζειν και το ευ ζειν, ανάλογα την κοινωνική τάξη. Οι πλούσιοι και ευκατάστατοι γαμπροί και νύφες προτιμούνται και στις δύο περιπτώσεις, εννοείται. Φτάνουμε στη σήμερον ημέρα όπου ο γάμος είναι η απόφαση δύο ανθρώπων να ενώσουν τους μισθούς τους ενώπιων θεού και ανθρώπων, μπας και μπορέσουν να αγοράσουν ένα κεραμίδι να βάλουν το κεφαλάκι τους από κάτω. Η έκφραση "αν είχα λεφτά θα παντρευόμουν" είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, μια που όλα τα έξοδα της τελετής, στηριζόμενα στο έμφυτο ψώνιο των γυναικών για την "πιο σημαντική στιγμή της ζωής τους", έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Κάπως έτσι λοιπόν φαντάζομαι θα σκέφτηκε ο νομοθέτης και αποφάσισε να καθιερώσει το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, αποκόπτωντας τους νταβατζήδες του γάμου από τα κέρδη εις βάρος όσων ζευγαριών έχουν τη διάθεση, το ψυχικό σθένος, και τη συμπαράσταση από τον κοινωνικό τους περίδρομο να παντρευτούν αντισυμβατικά. Και σύμφωνα με την παροιμία "μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι", αντί να διαμαρτύρονται για την απόφαση αυτή η Ανθή Φύτα της γνωστής αλυσίδας, τα κέντρα διασκέδασης και οι οίκοι νυφικών (με εξαίρεση την εκκλησία, η οποία προς τιμήν της υποστήριξε το συμφέρον της καλώντας τους πελάτης της να μην προτιμούν τις απομιμήσεις, ώστε να μην υπάρχουν διαφυγόντα κέρδη), διαμαρτύρονται οι ομοφυλόφιλοι επειδή τους αφήσανε στην απόξω. Εγώ λέω αφήστε τους να παντρευτούνε για να μάθουν! Αν ήταν υποχρεωτικό το μαστίγωμα στους ετεροφυλόφιλους, πάω στοίχημα ότι κάποιος πούστης (no pun intended) θα διαμαρτυρότανε για το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων στο μαστίγωμα! Αυτό δε που μου κάνει την περισσότερη εντύπωση, είναι η αντίδραση κάποιων που υποστηρίζουν ένθερμα αυτή τη θέση επειδή είναι και καλά η προοδευτική (όχι η ομάδα). Εδώ είναι που κολλάει ο τίτλος. Αντίστροφος ρατσισμός. Φερόμαστε καλύτερα στους μαύρους για να μη μας πούνε ρατσιστές. Πλησιάζουμε στο σημείο που θα ντρέπεσαι να δηλώσεις ευθαρσώς ότι δεν είσαι gay! Για να μην παρεξηγηθώ, η θέση μου είναι ότι χέστηκα για τους γάμους των ομοφυλοφίλων. Να κι αν παντρεύονται, να κι αν δεν παντρεύονται. Αυτό είναι ο ορισμός της ισότητας και της ανοχής σε ότι δε συμφωνείς. Δε με αφορά, δεν ανακατεύομαι. Και να συμπληρώσω ότι το να δηλώσεις ομοφυλόφιλος, δε σε κάνει αυτομάτως και προοδευτικό. Όσο μαλάκα θεωρώ κάποιον που βγαίνει και κάνει το μάγκα για το "πόσα μουνάκια έχει πηδήξει" περιμένοντας από αυτό και μόνο να τον θαυμάσουμε, άλλο τόσο μαλάκα θεωρώ και κάποιον που νομίζει ότι είναι καλύτερος από τους άλλους μόνο και μόνο επειδή είναι gay. Τι κι αν θαυμάζω το Φρέντυ Μέρκιουρι, αν επιτεθώ σε κάποιον gay ανθυποστάρ επειδή είναι ανεκδιήγητος, πάλι κομπλεξικό θα με πούνε. Αν ο Κακοφωνίξ ήταν gay, λέτε να τον κρεμούσανε στο δέντρο; Με αυτά που βλέπω στην τηλέοραση, μάλλον όλη την ώρα συνεντεύξεις στη Λουτέσια θα έδινε! Αυτό αγαπητοί μου είναι ο αντίστροφος ρατσισμός και αυτό είναι που παρακολουθούμε όλη την ώρα στα δελτία. Αυτό είναι το θέμα και αυτό δείχνει τι κοινωνία είμαστε και όχι το αν θα ντυθεί ο Μπάμπης νυφούλα. Αν γουστάρει ας ντυθεί να βγει και το μεράκι της μάνας του που ήθελε κόρη (μάνα μη σου μπαίνουν ιδέες). Δε θα τον κατηγορήσω, αλλά μη μου ζητάτε να τον θαυμάσω κιόλας. Και κάποτε πρέπει να αρχίσουμε σε αυτή τη χώρα να ξεχωρίζουμε το σωστό, το φυσιολογικό και το κοινωνικά αποδεκτό. Δεν είναι το ίδιο, ότι και να νομίζουν μερικοί... Ερώτηση κρίσεως για να δω αν με καταλάβατε. Με ποιούς τα έβαλα στην παρούσα ανάρτηση; Αν η απάντηση που έχετε στο μυαλό σας είναι οι gay, παρακαλώ ξαναδιαβάστε το κείμενο προσεκτικά κρατώντας σημειώσεις!

Υ.Γ. Για να δείτε τι παραπληροφόρηση υπάρχει με το θέμα, όλοι νομίζουν ότι το Brokeback Mountain είναι μια ταινία με gay cowboys. Μεγάλο λάθος. Πρόβατα φυλούσαν τα παληκάρια! (Πονάς Μανωλιό; Πονάν ωρέ τα παληκάρια;)

Υ.Γ.2. Οι λέξεις είναι λέξεις. Διατηρώ το δικαίωμα να τις χρησιμοποιώ χωρίς ντροπή. Το νόημα είναι που πειράζει. Μπορείς να πεις κάποιον "κύριε" με τρόπο που να είναι σα να τον βρίζεις, μπορείς να τον πεις και πούστη χωρίς αρνητική χροιά (π.χ. "Τον πούστη το Σαργκάνη τι έπιασε!" που έλεγε και ο Χάρυ Κλυν)