10 Φεβ 2007

Το κυνήγι του χαμένου σταθερού

Στη δουλειά μου (τοπογραφία) χρησιμοποιούμε διάφορα σταθερά σημεία με γνωστές συντεταγμένες με σκοπό να εξαρτήσουμε τις μετρήσεις μας με κάποιο ευρύτερα χρησιμοποιούμενο σύστημα αναφοράς. Τα σημεία αυτά είναι γνωστα σαν τριγωνομετρικά και έχουν διάφορες μορφές ανάλογα με τη θέση τους και το φορέα που τα δημιούργησε. Είναι απαραίτητα στους τοπογράφους και αποκλείεται να μην υπάρχει έστω ένα σε σχετικά μικρή απόσταση από τον καθένα σας όπου και να βρίσκεστε. Τα πιο εύκολα εντοπιζόμενα έχουν τη μορφή κυλινδρικού βάθρου γύρω στα 1.10 - 1.30 μ ύψος και βρίσκονται σε θέσεις με καλή ορατότητα και όπου είναι εύκολα ορατά από τη γύρω περιοχή, δηλαδή συνήθως σε υψώματα και με δύσκολη στις περισσότερες περιπτώσεις (μερικές φορές εώς και αδύνατη) πρόσβαση.
Το εκπληκτικό είναι ότι ο μέσος μη τοπογράφος μπορεί να περάσει από δίπλα τους και να μη τα προσέξει, όπως συμβαίνει και με τις απλές "στάσεις" που χρησιμοποιούμε και που δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρίσκεται έστω και μια στην περιοχή σας. Στις πόλεις συνήθως είναι καρφιά καρφωμένα στα κράσπεδα και τους δρόμους βαμένα κυρίως κόκκινα. Μπορεί να έχετε περάσει όλη σας τη ζωή χωρίς να τους έχετε δώσει σημασία κι όμως αυτά είναι παντού γύρω σας. Σαν το "ζουν ανάμεσα μας" την ταινία του Κάρπεντερ με τους εξωγήινους που κανένας δεν προσέχει μέχρι να μάθει ότι βρίσκονται ανάμεσα μας. Ένα μαθημένο μάτι πάντως τα εντοπίζει πολύ εύκολα θέλει δε θέλει, κάτι που φαντάζομαι ισχύει με αντίστοιχα πράγματα σε όλα τα επαγγέλματα.
Μου έκανε εντύπωση λοιπόν όταν διάβασα τυχαία ένα άρθρο στη wikipedia σχετικό με το λεγόμενο "benchmarking" δηλαδή τον εντοπισμό τέτοιων σημείων από διαφόρους σαν χόμπυ. Όχι ότι δεν είναι ενδιαφέρον, κάθε άλλο μια που τα τριγωνομετρικά βρίσκονται κατά κανόνα σε αρκετά ενδιαφέρουσες θέσεις, αλλά δε μπορώ να μη χαμογελάσω όταν σκέφτομαι τι έχω τραβήξει σε μερικές περιπτώσεις για να μπορέσω να φτάσω σε κάποια από αυτά φορτωμένος με καμιά εικοσαριά κιλά εξοπλισμό! Είδατε τι ωραίο χόμπυ που έχω για δουλειά; Παρεπιπτώντος, αν κάποιος ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με το σπορ, ας κοπιάσει, έχω να τον στείλω σε κάτι ωραία κατσάβραχα που θα του μείνουν αξέχαστα!
Από τo ένα στο άλλο βρήκα άλλο ένα ενδιαφέρον σπορ που με μια πρόχειρη ματιά είδα ότι έιναι ενεργό και στην Ελλάδα, το "geocaching", το οποίο ουσιαστικά είναι σαν high tech κυνήγι του θησαυρού ή σαν να ψάχνεις για λίρες αλλά λιγότερο επικερδές. Εμπρός λοιπόν, όλοι έξω να βρείτε τριγωνομετρικά και ταπεράκια με παιχνίδια, σίγουρα πάντως είναι καλύτερο από το να κάθεσαι στην τηλεόραση!

Υ.Γ. Αν κάποιος πορώθηκε από την ιδέα και πάρει αλήθεια τα βουνά, με την ευχή μου, αλλά να έχετε κατά νου ότι τα βάθρα που θα εντοπίσετε είναι πολύτιμα για τους τοπογράφους και όχι μόνο, αφήστε τα όπως τα βρήκατε!

2 σχόλια:

bluesmartoula είπε...

Μου έφερες στο μυαλό μου την αχνή ανάμνηση όταν ο πατέρας μου μ΄έπαιρνε μαζί του στη δουλειά. Θυμάμαι "μ΄έστηνε" σ΄ένα σημείο και έβαζε μπροστά στο ένα μάτι του κάτι σαν κάμερα, σημείωνε κάποια νούμερα και μετά μου έλεγε: πήγαινε τώρα εκεί κοντά στον τοίχο. Και τα νούμερα γέμιζαν σελίδες. Μετά μου εξηγούσε πως έπρεπε να μετρήσει κάτι. Και για να μην παρεξηγηθώ: Ο daddy είναι πολ. μηχ. Δεν ξέρω άν τότε, αρκετούτσικα χρόνια πρίν, υπήρχαν αυτά τα "σημεία". Θα ψάξω, όμως, εκεί που τριγυρνάω κι άν βρώ, θα έχω κάνει το δικό μου benchmarking.
BTW, σ΄ευχαριστώ για την όμορφη ανάμνηση που ανέσυρες απ΄την μνήμη μου με το πόστ σου. Ένοιωθα πολύ σημαντική που μπορούσα και τον βοηθούσα.
Καληνύχτα

Cybergoulion είπε...

Έχουμε κοινές εμπειρείες, μια που ο πατέρας μου είναι επίσης τοπογράφος, μόνο που εμένα προφανώς με επηρέασαν περισσότερο. Τα σημεία αυτά όπως θα διαπιστώσεις αν και όταν βρεις κάποιο βρίσκονται στις θέσεις τους από αρκετά εώς πολλά χρόνια. Χαίρομαι που σου ξύπνησα τέτοια ανάμνηση!