Κυρία με το ξεσκονόσκυλο στην αγκαλιά, διαμαρτύρεται στους δημοσιογράφους, με το πιο φυσιολογικό ύφος του κόσμου για τη φωτιά που παραλίγο θα τους έκαιγε τα αυθαίρετα ως εξής:
Για κάτσε βρε μαντάμ, έτσι φερόμαστε στους παλιόφιλους; Κάναμε τη δουλειά μας και αυτούς που μας βοήθησαν αμέσως να τους σβήσουμε; Και οι γείτονες που θα φτιάξουν το αυθαίρετο τους, μέσα στα παλιοδέντρα;
Έλα αρνί στον τόπο σου, τι ακούνε τα ωραία ροζ αυτάκια μου μεσημεριάτικα...
"Κι εμείς που έχουμε αυθαίρετα, άνθρωποι είμαστε, πως θα γίνει; Που είναι η πολιτεία; Να μας φέρουνε νερό να σβήσουμε τη φωτιά!"
Για κάτσε βρε μαντάμ, έτσι φερόμαστε στους παλιόφιλους; Κάναμε τη δουλειά μας και αυτούς που μας βοήθησαν αμέσως να τους σβήσουμε; Και οι γείτονες που θα φτιάξουν το αυθαίρετο τους, μέσα στα παλιοδέντρα;
Έλα αρνί στον τόπο σου, τι ακούνε τα ωραία ροζ αυτάκια μου μεσημεριάτικα...
1 σχόλιο:
Άλλη δουλειά δεν έχεις ρε! Τι βλέπεις μεσημεριανά; Θέλεις να κάψεις και τα τελευταία ανεγκεφαλικά κύτταρα που δεν σου μείνανε; Το 'πιασες το υποκινούμενο;
Δημοσίευση σχολίου