15 Ιουλ 2008

Λέγε ρε!

Σήμερα το μεσημέρι, βρήκα το πιο κάτω email να με περιμένει στο mailbox μου. Σημείωση, αυτό είναι το δεύτερο μήνυμα που μου έρχεται για τη συγκεκριμένη έρευνα, αφού το πρώτο πριν από καμιά βδομάδα εκλάσθη.

Φίλε blogger,
Σου αποστέλλουμε ξανά το ερωτηματολόγιο της έρευνας που πραγματοποιούν το μηνιαίο πολιτικό περιοδικό Monthly Review και η εταιρία ερευνών VPRC προκειμένου να αναδείξουν τα κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά των bloggers στη χώρα μας.

Τα αποτελέσματα της έρευνας θα δημοσιευθούν σε ένα από τα προσεχή τεύχη του περιοδικού, καθώς και στην ηλεκτρονική του έκδοση (www.monthlyreview.gr).

Η επιλογή των blogs έγινε βάσει ποιοτικών χαρακτηριστικών, τα οποία θα βοηθήσουν στην ασφαλέστερη και αντιπροσωπευτικότερη εξαγωγή συμπερασμάτων.

Σε περίπτωση όπου οι διαχειριστές του blog σας είναι περισσότεροι του ενός, δικαίωμα συμμετοχής στην έρευνα έχουν όλοι τους ανεξαιρέτως.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συμμετοχή, το ενδιαφέρον και το χρόνο σας.

Παραμένω στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση, απορία ή πρόβλημα.

Με εκτίμηση,
κλπ (είδες Σταμάτη; Εγώ σέβομαι την ανωνυμία)

Το πρώτο απλώς το αγνόησα, αλλά αφού δεν το πιάνουν το υποννοούμενο, είπα αυτή τη φορά να αφιερώσω λίγο χρόνο για να τους απαντήσω:

Φίλε Σταμάτη,

μια που από ότι βλέπω έχετε αρκετή αυτοπεποίθηση να πιστεύετε ότι για κάποιο λόγο άσχετο με τις προθέσεις μου το πρώτο e-mail δεν κατέληξε σε εμένα ή παράπεσε και δεν το διέγραψα ο ίδιος όπως κάνω συνήθως με οτιδήποτε καταλήγει στο ηλεκτρονικό μου γραμματοκιβώτιο και ζητάει προσωπικά μου δεδομένα, πιστεύω ότι λόγω επιμονής και μόνο αξίζετε κάποιου είδους απάντηση.
Οι λόγοι που δεν απαντώ στο ερωτηματολόγιο είναι πολλαπλοί. Κατ' αρχήν είναι ενάντια σε οποιαδήποτε λογική να ξεκινάτε το προστατευμένο με copyright ερωτηματολόγιο σας με τα πεδία "ονομασία blog" και "ονομασία blogger" και τέσσερις αράδες πιο κάτω να διατείνεστε ότι οι απαντήσεις είναι ανώνυμες. Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις σας, αν και έχω κάθε δικαίωμα να το κάνω αλλά πέρα από τους "στατιστικούς λόγους" ένα ερωτηματολόγιο με το όνομα μου και πολλές αδιάκριτες (με "ευαίσθητα δεδομένα" όπως λέει ο νόμος) ερωτήσεις απαντημένες , όπως η οικονομική μου κατάσταση ή οι πολιτικές μου πεποιθήσεις, δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για "φακέλωμα" μου; Όχι και πολύ σοσιαλιστική -όπως διατείνεται το περιοδικό σας ότι είναι- μέθοδος. Αν δεν είναι αυτή η πρόθεση σας, τότε έχετε κάνει σοβαρό λάθος στην προσέγγιση του δείγματος σας και τη μεθοδολογία. Άδεια από την αρχή προστασίας δεδομένων έχετε; Α, ξέχασα, διαλύθηκε...
Πέρα από αυτό, ειλικρινά με ενόχλησε η επιμονή στο να απαντήσω όπως αυτή εκφράζεται από το γεγονός της δεύτερης αποστολής του ερωτηματολογίου. Αν ήθελα να απαντήσω θα απαντούσα, αν πιστεύατε ότι δεν το πήρα, ας το ξαναστέλνατε αυτούσιο και όχι με την επισήμανση ότι το έχετε ξαναστείλει, το οποίο το εξέλαβα σα μέσο έμμεσης πίεσης. Το γεγονός αυτό για εμένα δείχνει ότι θεωρείτε αυτονόητο ότι είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω, πράγμα το οποίο δεν ισχύει. Ο μόνος τρόπος να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα για τα blogs είναι να καθήσει να τα διαβάσει και όχι στατιστικά. Η στατιστική ως γνωστόν είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να καταλήξεις σε λάθος συμπέρασμα με σιγουριά. Επίσης θα με ενδιέφερε ποιά είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά με βάση τα οποία έγινε η επιλογή των blogs της έρευνας και γιατί πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο οδηγεί σε "ασφαλέστερη και αντιπροσωπευτικότερη εξαγωγή συμπερασμάτων". Αν το 90% των bloggers ας πούμε δεν έχουν κάτι σοβαρό να πουν, δε πρέπει να φαίνεται στην έρευνα;
Κοντολογίς -και αυτό μπορείτε να το εκλάβετε σαν την απάντηση μου- δε θεωρώ καν ότι μια έρευνα αυτού του είδους μπορεί να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα για τα χαρακτηριστικά των bloggers στη χώρα διότι φαντάζομαι (η τουλάχιστον θέλω να πιστεύω) ότι οι πιο "αξιόλογοι" bloggers, έτσι όπως τους αξιολογώ εγώ τουλάχιστον, θα έχουν ήδη αρνηθεί τη συμμετοχή τους. Μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο για την έρευνα σας τουλάχιστον, ενισχύει αυτή την άποψη. Τέλος πάντων, μπορεί με αυτό τον τρόπο να μην έχετε το προφίλ μου, αλλά ότι έχω να πω, προτιμώ να το λέω ανφάς.

Φιλικά, cybergoulion

Ακους εκεί! Στους καιρούς που ζούμε, είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι θα σου απαντήσουν; Και που να σας έβαζα όλο το ερωτηματολόγιο να φρίξετε, μόνο αριθμό πιστωτικής δε ζητάει, αλλά κατ' αρχήν βαριέμαι, είναι μεγάλο και δεύτερον έχει και copyright, μη μας τρέχουν καλοκαιριάτικα!

---- Ενημέρωση, λίγο αργότερα ----

Μου στείλανε σχετικά γρήγορα είναι η αλήθεια την εξής απάντηση:
Κύριε Γκουλιώνη καλησπέρα,

Θεωρώντας τις ανησυχίες που εκφράσθηκαν από την πλευρά σας απόλυτα δικαιολογημένες και υγιείς, προσπαθήσαμε να δώσουμε μια απάντηση στα ερωτήματά σας. Η απάντηση του MR σε αυτές έχει ως στόχο την αποφυγή οποιονδήποτε παρεξηγήσεων, αλλά και τη διευκρίνιση κάποιων πραγμάτων που αφορούν τις προθέσεις του περιοδικού αλλά και τους στόχους αυτούς καθαυτούς της έρευνας.

Σας χαιρετώ φιλικά,

Σταμάτης ...

μαζί με ένα συννημένο έγγραφο που περιείχε τα εξής:
Η έρευνα του Monthly Review για τους μπλόγκερς

Ξεκινώντας τις προσπάθειες διεξαγωγής μιας έρευνας για τους Έλληνες μπλόγκερς πρέπει ο ενδιαφερόμενος να είναι προετοιμασμένος για οποιοδήποτε απρόοπτο – ή για να χρησιμοποιήσω μια σύγχρονη έκφραση, για την εμφάνιση του «μαύρου κύκνου». Και αυτό γιατί ο χαρακτήρας του διαδικτύου, αλλά και οι αντιδράσεις όσων συμμετέχουν συστηματικά ή όχι σε αυτό, δημιουργούν ανά πάσα στιγμή τέτοια φαινόμενα. Για αποφυγή όμως οποιονδήποτε παρεξηγήσεων θα ήθελα να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα, τα οποία αφορούν τις προθέσεις του περιοδικού και τους στόχους της έρευνας.

1. «Φακέλωμα»

Διαβάσαμε ορισμένες απόψεις, ορισμένα ερωτηματικά, τα οποία διατυπώθηκαν για το αν η έρευνα του MR συνιστά μέρος ενός σχεδίου –προφανώς κυβερνητικού– για το φακέλωμα των μπλόγκερς. Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι το MR συμπληρώνει το 2009 τα 60 χρόνια λειτουργίας του και σε όλο αυτό το διάστημα απετέλεσε το ίδιο και οι εκδότες του στόχο φακελώματος και διώξεων (για όσους διαθέτουν χρόνο θα τους προέτρεπα να ανατρέξουν στα αρχεία του FBI για τους φακέλους των εκδοτών του περιοδικού Λήο Χιούμπερμαν και Πωλ Σουήζυ, καθώς και για το φάκελο του τρίτου ουσιαστικά εκδότη του, του Αλβέρτου Αϊνστάιν). Αυτή τη στιγμή το MR είναι το μόνο μηνιαίο περιοδικό διεθνούς κύρους της Αριστεράς το οποίο εκδίδεται ανελλιπώς από το 1949. Η ελληνική έκδοση του MR έχει ζωή 34 χρόνων, και ακολουθώντας την ταυτότητα του περιοδικού «ανεξάρτητο σοσιαλιστικό περιοδικό», η ελληνική Μηνιαία Επιθεώρηση διέκοπτε την έκδοσή της όταν οι εκδότες της εμπλέκονταν άμεσα στην πολιτική. Επομένως, θα ήταν τουλάχιστον παρατραβηγμένο να υπάρχουν υποψίες ότι η Μηνιαία Επιθεώρηση θα μπορούσε να συμβάλλει σε οποιαδήποτε διαδικασία ελέγχου και φακελώματος, οποιουδήποτε κοινωνικού και πολιτικού χώρου, που θα επιχειρούσαν τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα.

Παρ’ όλα αυτά, θεωρούμε τις ανησυχίες που εκφράσθηκαν δικαιολογημένες και υγιείς σε ένα βαθμό. Και αυτό γιατί δείχνουν ότι ένας «χώρος» πολιτών έχει οξυμένα αντανακλαστικά και προβληματίζεται. Επειδή όμως ζούμε σε μεταβατικές εποχές τα λεπτά όρια μεταξύ προβληματισμού (και αναζήτησης πληροφοριών) και θεωριών της συνωμοσίας, έχουν ιδιαίτερη σημασία.

2. Το «ονοματεπώνυμο»

Το συνοδευτικό του ερωτηματολογίου ζητά από τους συμμετέχοντες να συμπληρώσουν το όνομα του μπλογκ ή του μπλόγκερ. Και αυτό για να αποφευχθούν οι διπλοαπαντήσεις –σε περίπτωση, βέβαια, που κάποιος θα είχε το κουράγιο για τέτοια εγχειρήματα– ή οι προτροπές για γελοιοποίηση της έρευνας, που ήδη εκφράσθηκαν. Σε κάθε περίπτωση, αν κάποιος αισθάνεται άσχημα με αυτή τη διάσταση της έρευνας, μπορεί να συμμετέχει επιλέγοντας ο ίδιος τον τρόπο συμμετοχής του.

Για το περιοδικό δεν έχουν καμία σημασία οι επιμέρους απόψεις του κάθε μπλόγκερ, αλλά μόνο τα γενικά συμπεράσματα τα οποία θα προκύψουν.

Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι την έρευνα τη διεξάγει η Μηνιαία Επιθεώρηση. Τα ερωτηματολόγια συγκεντρώνονται στο περιοδικό, και στην εταιρία VPRC προωθούνται μόνο οι απαντήσεις σε μορφή αρχείων doc, χωρίς το «ονοματεπώνυμο» ή «ψευδώνυμο» του συμμετέχοντος. Κανένα άλλο στοιχείο δεν φτάνει στην εταιρία δημοσκοπήσεων – ούτε καν η ηλεκτρονική διεύθυνση του συμμετέχοντος. Η εταιρία VPRC έχει αναλάβει τη σύνταξη του ερωτηματολογίου και τη στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων. Από τα στοιχεία των συμμετεχόντων γνωρίζει μόνο τα συνήθη «δημογραφικά» τους χαρακτηριστικά και κανένα στοιχείο της ταυτότητάς τους.

3. Θεματολογία του ερωτηματολογίου

Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει μια σειρά θεματικών μεταβλητών οι οποίες οδηγούν στην κατασκευή τριών κλιμάκων: στην κλίμακα του πολιτικού φιλελευθερισμού, στην κλίμακα του οικονομικού φιλελευθερισμού και στην κλίμακα του πολιτισμικού (ιδεολογικού) φιλελευθερισμού. Η έρευνα επιδιώκει να προσδιορίσει την τοποθέτηση των μπλόγκερς σε κάθε μία από τις παραπάνω κλίμακες, χρησιμοποιώντας και ομαδοποιώντας αντίστοιχες μεταβλητές. Ο στόχος του περιοδικού διά της έρευνας είναι να ανιχνεύσει το κατά πόσον οι επιμέρους επιλογές αυτού του «χώρου» παραπέμπουν σε συνεκτικές ιδεολογικο-πολιτικές τοποθετήσεις ή στην αμφισημία του «μεσαίου χώρου» ή στον γενικότερο σχετικισμό του μεταμοντέρνου προτάγματος.

Η Μηνιαία Επιθεώρηση είναι ένα πολιτικό περιοδικό και επιδιώκει να κάνει μια πολιτική έρευνα, αλλά με επιστημονική εγκυρότητα (αυτό θεωρούμε ότι μας εξασφαλίζει η συνεργασία με τη VPRC). Η συντακτική ομάδα του περιοδικού γνωρίζει την ήδη διεξαχθείσα επιστημονική έρευνα που θα χρησιμοποιηθεί σε μεταπτυχιακή διατριβή. Πρόκειται για μια αξιόλογη επιστημονική προσπάθεια. Δεν μπορεί όμως να παρέχει τα πολιτικο-ιδεολογικά στοιχεία που προσπαθεί να αναδείξει το περιοδικό.

Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα της έρευνας –και οι επιμέρους απαντήσεις χωρίς το «ονοματεπώνυμο» για όσους ενδιαφέρονται– θα είναι άμεσα διαθέσιμες στους συμμετέχοντες. Το περιοδικό στοχεύει: α) να δημοσιεύσει τα αποτελέσματα της έρευνας στη διαδικτυακή έκδοσή του, β) να αφιερώσει ένα από τα τεύχη του φθινοπώρου στα αποτελέσματα της έρευνας, με τον δικό του σχολιασμό καθώς και με μια γενικότερη θεματολογία για τους μπλόγκερς και το διαδίκτυο, γ) να οργανώσει συζητήσεις –με τους συμμετέχοντες ή όχι στην προσπάθεια– για τα επιμέρους θέματα τα οποία θα αναδειχθούν από την έρευνα.

4. Η σκοπιμότητα της έρευνας

Ήδη από τα πρώτα βήματα της έρευνας μια σειρά πολιτικών θεμάτων βγήκαν στην επιφάνεια μέσα από τις αντιρρήσεις για συμμετοχή, ή μέσα από τη θετική αξιολόγηση της προσπάθειας. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα επιχειρήματα που σταχυολόγησα: «τι σημαίνει Αριστερά – Δεξιά», «τι νόημα έχει να ανήκει κάποιος στην Αριστερά ή τη Δεξιά», «είμαι αντίθετος στις ομαδοποιήσεις της κοινότητας των μπλόγκερς με πολιτικά και ιδεολογικά κριτήρια», «δεν θέλω έρευνα που πολιτικοποιεί τους μπλόγκερς», «η κοινότητα των μπλόγκερς πρέπει να αποποιηθεί τον τίτλο του κινήματος», «υπάρχει η πολυσυλλεκτικότητα των μπλόγκερς», «δεν έχω πρόβλημα να συμμετάσχω γιατί δηλώνω ανοικτά την πολιτική μου ταυτότητα», «οι μπλόγκερς είναι Έλληνες πολίτες με συγκεκριμένα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά και με μια πολιτική ταυτότητα» κ.λπ. Εμείς θα θεωρήσουμε επιτυχή την έρευνα αν κατορθώσει να αναδείξει επιμέρους ιδεολογικές και πολιτικές συνιστώσες αυτών που συμμετέχουν στον «νέο δημόσιο χώρο». Σε αυτό το χώρο δραστηριοποιήθηκαν ή δραστηριοποιούνται περισσότεροι από 30.000 μπλόγκερς. Η επιλογή αυτών που ζητήσαμε να συμμετάσχουν στην έρευνα έγινε με πολύ απλά κριτήρια: α) το μπλογκ να είναι ενεργό, β) το κριτήριο της μακροβιότητας του μπλογκ, γ) την προσέγγιση όλων των επιμέρους «υποχώρων» του μπλόγκινγκ (πολιτικά, αθλητικά, κοινωνικά, βιβλίο, κινηματογράφος, τέχνη κ.λπ.), δ) την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή μπλόγκερς από την ελληνική περιφέρεια. Από τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί η έρευνα, η VPRC θα ανακοινώσει τα τεχνικά χαρακτηριστικά της και τον τρόπο επεξεργασίας των στοιχείων της.

5. Κλείνοντας…

Δεν χρειάζεται να επαναλάβω την ιδιαίτερη σημασία που έχει το φαινόμενο του μπλόγκινγκ για ένα πολιτικό περιοδικό, καθώς και την ακόμα μεγαλύτερη σημασία που έχει για εμάς το άνοιγμα διαύλων επικοινωνίας με αυτό το χώρο. Να επαναλάβω, όμως, ότι η πρώτη επαφή μας είναι θετική, ακόμα και μέσα από την αξιολόγηση των αντιδράσεων στην προσπάθειά μας. Προσωπικά αισθάνομαι ευχαριστημένος που λειτούργησαν τα αντανακλαστικά ενός μπλόγκερ, ο οποίος φαίνεται ότι δεν έχει πέσει σε χειμερία νάρκη, σε αντίθεση με αυτό που συμβολίζει ο συνωνόματός του «πολιτικός». Είναι και αυτό μια ένδειξη της δυναμικής του νέου που έρχεται…


Για το MR

Βαγγέλης Χωραφάς
εκδότης
Και για λόγους πληρότητας, μια που ξεκίνησα, ορίστε και η απάντηση μου:

Ευχαριστώ για τη γρήγορη απάντηση, έστω και αν ήταν τυποποιημένη. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει ότι τις ανησυχίες μου τις έχουν κι άλλοι, πράγμα που με χαροποιεί. Διάβασα το κείμενο με προσοχή και έχω μερικές επιπλέον παρατηρήσεις που θα τις παραθέσω με τα νούμερα που έχουν στο κείμενο.

1 & 2. Δεν έχει να κάνει με θεωρίες συνομωσίας. Δεν θεωρώ σωστό να υπάρχει κείμενο στο οποίο να συνυπάρχουν στοιχεία που με ταυτοποιούν μαζί με απόψεις που θεωρώ προσωπικές. Ποτέ, πουθενά, για κανένα λόγο. Απλά. Αν θες να κρατήσεις ένα μυστικό, δεν το λες σε κανένα. Τα υπόλοιπα υπάρχουν στο blog μου.

3 & 4. Δεν πιστεύω στις δημοσκοπήσεις. Ακόμη και με τις καλύτερες προθέσεις, τις θεωρώ επιρρεπείς σε λάθη που μεταξύ άλλων έχουν να κάνουν με τη σωστή επιλογή του δείγματος και λάθη ερμηνείας των συμπερασμάτων που έχουν να κάνουν με το ότι τα αποτελέσματα μπορούν να αποτελέσουν απάντηση σε εκ διαμέτρου αντίθετα ερωτήματα που τίθενται εκ των υστέρων. Από αυτή την άποψη ανήκω ιδεολογικά στο "Δε γνωρίζω/Δεν απαντώ".

5. Εδώ γενικά συμφωνούμε.

Καλώς ήρθατε στη χώρα του μαύρου κύκνου και του παρδαλού κατσικιού

Φιλικά, cybergoulion

Βρε λες να τους παρεξήγησα; Αν έχει μείνει κανένας στο internet που να μην έχει πάει διακοπές, θα ήθελα γνώμες...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

eprepe na peis ena "den gnwrizw den apantw" na glytwseis apo to mpiri mpiri!

filika stamaths!

eeVoskos είπε...

...και πολύ αχολήθηκες μαζί τους. Έπρεπε να τα πιάνει το junk mail filter.

Σκέφτομαι έντονα τον τελευταίο καιρό πως θα αποκτήσω ανωνυμία στο ίντερνετ. Τα προσωπικά δεδομένα έχουν γίνει πιο δημόσια από ποτέ, είτε με την έγκρισή μας (Facebook, κλπ), είτε χωρίς αυτή.

Στην προκειμένη περίπτωση μπορεί ο σκοπός να ήταν "άγιος" (πότε είναι;;), αλλά, όπως σωστά είπες, "Αν θες να κρατήσεις ένα μυστικό, δεν το λες σε κανένα. Τα υπόλοιπα υπάρχουν στο blog μου."

Cybergoulion είπε...

Έλα μωρέ, εκεί που θα τα έγραφα στο Blog μόνο, του τα έστειλα κιόλας!

stilitis είπε...

Μόνο και μόνο που κάθησες και διάβασες το μακρυνάρι σου αξίζει έπαινος.
Επι του θέματος, μια ακόμα στατιστική που -ας μην γελιόμαστε- σκοπό έχει να χαρακτηρίσει τα μπλογκ είναι για τα σκουπίδια.

Unknown είπε...

Οπα συνάδελφε, συνέλληνα και φίλε Σταύρε!! Ωραία, με μια πρόταση σε έδωσα στεγνά! :-P

Δεν κάθισα να διαβάσω το μακρινάρι, αλλά δεν περίμενα να αντιδράς σαν αναρχοκουμούνι στο συγκεκριμένο ευαίσθητο θέμα των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων...

Από τη στιγμή που πλέον είναι γνωστό και δεδομένο (εδώ και χρόνια) το ηλεκτρονικό μας φακέλωμα, η άποψη μου είναι πως θα πρέπει να το συνηθίσουμε και να μη μας πειράζει τόσο αυτό, (όπως συνήθισα και τη γειτόνισσα που κρυφοκοιτάζει να δει ποιος/ποια μπαίνει στο σπίτι μου), όσο η "κακόβουλη" χρήση των προσωπικών μας δεδομένων.

Είμαι υπέρ του "ηλεκτρονικού φακελώματος" αν θέλεις, για λόγους ασφαλείας, αλλά επίσης είμαι και υπέρ της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, με νόμους (data protection act) και με ανεξάρτητες αρχές που θα έπρεπε να με προστατεύουν από την χρήση των δεδομένων αυτών χωρίς τη συγκατάθεσή μου.

Αν καταλαβαίνεις τι εννοώ, αυτό που με πειράζει πιο πολύ, είναι ότι σαν λαός, δεν εμπιστευόμαστε ούτε καμία ανεξάρτητη αρχή, ούτε τους νόμους, αλλά ούτε και τους εαυτούς μας, γιατί μας αρέσει να κοιτάμε από την κλειδαρότρυπα και γιατί είμαστε μπανιστιρτζήδες εκ γενετής! Η αδυναμία της ανεξάρτητης αρχής να κάνει σωστά τη δουλειά για την οποία συστάθηκε και η παραίτηση των μελών της, φανερώνει παραδοχή της ανικανότητας της και όχι αντίδραση για λόγους ευθιξίας!

Η "α-πολιτίκ" αυτή στάση και η παραδοχή της έλλειψης εμπιστοσύνης στην Ελληνική δικαιοσύνη, στους νόμους και στους θεσμούς, προσβάλλει τη δημοκρατία και τον πολιτισμό των νεο-Ελλήνων μεν, αλλά είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα που κατά τη γνώμη μου δεν πρόκειται να αλλάξει, γιατί ο έλληνας έχει μάθει να έλκεται προς αυτά που απαρνείται και κατηγορεί στους άλλους..

Τι το πιασες όμως αυτό το θέμα καλοκαιριάτικα?.. ας μην κατηγορώ όμως τόσο πολύ τη χώρα "μου" γιατί θα μου την πέσουν.. Να μη λέμε μόνο τα στραβά (και μην συγκρίνετε με το τι συμβαίνει σε άλλες "ανεπτυγμένες" χώρες, ας πάψουμε επιτέλους να έχουμε αυτό το κόμπλεξ κατωτερώτητας), αν έχουμε κάτι καλό, αυτό είναι οι θάλασσες, ο γαλάζιος ουρανός, το συρτάκι, το σουβλάκι, το ούζο, "ο χαβαλές"! Σ' αυτά είμαστε καλοί, κι ας συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα...

Καλό καλοκαίρι λοιπόν!

Cybergoulion είπε...

Θέμη, αν το διάβαζες, θα καταλάβαινες ότι δεν αντιδρώ στο θέμα των προσωπικών δεδομένων. Αντιδρώ στο να με ενοχλεί ο καθένας για το μακρύ του και το κοντό του. Ξέρω ότι δε βγάζει κάπου, αλλά αυτό δεν είναι λόγος να σταματήσω.
Και μια που το έθιξες το ζητούμενο είναι να μη χαλαρώνουμε. Δε μας προστατεύει κανείς από τίποτα, τουλάχιστον ας πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Με ενοχλεί κάποιος; Δεν αδιαφορώ, θα του την πω. Πάει ανάποδα στο μονόδρομο και μου τη λέει κιόλας; Δεν κάνω στην άκρη επειδή είναι πιο εύκολο, θα τον γυρίσω πίσω. Δηλαδή αν μας φέρουν και κανέναν αράπη να μας τιμήσει, εμείς τι πρέπει να κάνουμε, να σκύψουμε κιόλας; Ούτε πολιτικές αναλύσεις, ούτε ιδεολογία χρειάζεται. Το αυτονόητο μόνο. Να μην ανέχεσαι τον παραλογισμό σε προσωπικό επίπεδο. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Βέβαια είναι και πιο χρονοβόρο και πιο ψυχοφθόρο από την αδιαφορία, αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση! Εκτός από τη μετανάστευση (σε ρούμπωσα νομίζω :-P)...

Unknown είπε...

Μετανάστευση! Μετανάστευση! Ααααχ... και μου λειψαν τα κινεζάκια μου.. :-)))