Γάμος Βένου, δύο βδομάδες πριν. Ήθελα να τα γράψω νωρίτερα, αλλά δεν είχα ιντερνέτι. Ελπίζω να αντισταθμίζω την καθυστέρηση με το μήκος! Φοράω την κουκουλιτσα μου και αρχίζω την ιστορία μου. Εδώ θα τα πούμε όλα. Πρίν 10 χρόνια και κάτι ψιλά, λίγο καιρό πριν σαλπάρουμε για να κάνουμε τη διπλωματική μας στη Σκιάθο μαζί με το Βένο και το Διονύση, ο ψηλός ο οποίος είναι και το τιμώμενο πρόσωπο της ιστορίας μας, τα έφτιαξε με την Κική. Από την πρώτη στιγμή το είχαμε καταλάβει ότι του την είχε βαρέσει κατακούτελα, αλλά δεν είχαμε καταλάβει τότε πόσο! Τα βράδια που ξαπλώναμε τα κουρασμένα μας κορμάκια να κοιμηθούμε ακούγαμε τη σπαρακτική φωνή του Βένου στο ρόλο της μάνας που ψάχνει το μωρό της (στο ρόλο του μωρού η Κική). Αυτά όλα είναι αλήθεια και μάρτυς μου το ημερολόγιο που κρατούσα τα βράδυα πριν κοιμηθώ. Αν το βρώ δηλαδή που το έχω καταχωνιάσει. Τι νομίζατε, τώρα με έπιασε και κρατάω blog; Είχα και αναλογικό log πιο πριν. Γράφει και για τον Καραμουχτάρη και το φάντασμα του Κλαπανάρα και όλα. Τέλος πάντων εκεί που καταλάβαμε ότι σοβαρεύουν τα πράγματα ήταν στην επόμενη εκδρομή που πήγαμε με τη σχολή στη Μύκονο. Η μεγάλη των τοπογράφων σχολή είχε μια παράδοση να απονέμει όσκαρ σε μια υπέρλαμπρη τελετή στο τέλος κάθε εκδρομής στα άτομα τα οποία με τις πράξεις τους ξεχώρισαν κατά την παραμονή στην περιοχή της εκπαιδευτικής μας εκδρομής (κυρίως Μύκονο και Σαντορίνη δηλαδή). Με άλλα λόγια στα μεγαλύτερα νούμερα. Περιτό να σας πω ότι έχω σαρώσει με 3 (ή 4;) προσωπικά, 1 κοινό με άλλους 5 και στην τελευταία εκδρομή της καριέρας μου τα παρουσίασα κιόλας (έχω και βίντεο). Στην εκδρομή του θέματος λοιπόν, ανεβαίνει ο ψηλός (2 μέτρα ακριβώς με σαγιονάρα ξώφτερνη) στο τραπέζι της επιτροπής να παραλάβει το όσκαρ του και φωνάζει "Ευχαριστώ πολύ και θέλω να δηλώσω ότι ΑΓΑΠΑΩ ΤΗΝ ΚΙΚΗ!". Όλοι χειροκροτούσανε, εμείς τον μουτζώναμε, φοβερή ατμόσφαιρα. Μετά ανέβηκα εγώ, ευχαρίστησα τον Τζόνι Γουόκερ, τον Τζάκ Ντάνιελς και το Χοσέ Κουέρβο που με βοήθησαν να φτάσω εκεί που είμαι σήμερα και έπειτα ανέβηκε ο Καναράς και απήγγειλε τον "Δεκαπενταύγουστο" από την ποιητική συλογή "Παπαρουνομαζέματα" και μας αποτελείωσε. Όσοι δεν ξέρουν το συγκεκριμένο ποίημα μπορούν να θεωρούν τον εαυτό τους τυχερό, αν το βαθμολογούσαμε στην κλίμακα του Πρίτσαρντ θα αυτοκτονούσε η κλίμακα. Αυτά να τα βλέπεις Κική όταν γυρίσετε από το Μαυρακάκιο και να ξέρεις πόσο βαθιά είναι τα αισθήματα του ψηλού αγοριού. Επίσης επειδή αυτή η σχέση έχει εκτός από βάθος αισθημάτων και βάθος χρόνου, η Κική τυχαίνει να είναι η μόνη από τις γυναίκες των παλιών συμφοιτητών μου που πρόλαβα να γνωριστώ καλά από τότε που ήμουν φοιτητής. Είδες ψηλέ για να είσαι αισθηματίας; Επειδή συγκινήθηκε το πληκτρολόγιο μου, περνάω στο πλούσιο φωτορεπορτάζ από το ιβέντ. Παιδιά, να ζήσετε, σας αγαπάω πολύ!
Ο ψηλός γαμπρός. Αυτό για αρκετά χρόνια αποτελούσε ανέκδοτο. Από την άλλη πάλι για αρκετά χρόνια το ίδιο ίσχυε και για το αλβανός τουρίστας.
Ποιό είναι το κύριο προϊόν των γάμων; Τα κουτσούβελα! Εδώ βλέπετε τον Δημήτρη, περσινό γαμπρό για τον οποίο φτάσαμε στα σύνορα, αγκαλιά με εκκολαπτόμενο θηλυκό νίντζα.
Δημήτρης - Βένος - Σταύρος. Βασικός πυρήνας σε όλες σχεδόν τις ομαδές για εργασία που είχα στη σχολή. Έτσι εξηγείται και το γιατί κρατούσανε χρόνια οι ομάδες...
Φόρης - Σταύρος - Δημήτρης. Ο Φόρης ήταν κολητός του Βένου και πλεόν και κουμπάρος του. Είχα να τον δω από πριν τελειώσω τη σχολή. Ότι και να πω είναι λίγο. Ο άνθρωπος είναι τσόντα. Απλώς παλιότερα ήταν RTL, τώρα έγινε filmnet μεταμεσονύκτιο!
Εδώ προσπαθώντας να απαγάγω την υπέροχη νύφη. Α ρε ψηλέ, μπουμπούκι τη γνώρισες, λουλούδι την παντρεύτηκες! Εύγε!
9 σχόλια:
και στα δικά σου!
Καλά περάσατε πάντως!
Δεν πιστεύω να έχεις παράπονο!
Έχω, κράτησε λίγο!
Μακάρι ο δικός σου να κρατήσει περισσότερο!
Να σου πω.... αυτό με την Κριθιά έχει ένα κρυμμένο νόημα που δεν το πιασα?!
Θα μας δώσεις κανα κλού?
οι γραβατες..."φυγη ιδεων"!
Όπως είδες τις γραβάτες δεν τις κρατήσαμε και πολύ! Η Κριθιά είναι ένα χωριό στο Κιλκίς. Δεν έχει κανένα ιδιαίτερο κρυμένο κρυμένο νόημα, απλώς εκεί κάναμε την εργασία στην "τοπογραφία ΙΙ". Μια βδομάδα διάρκεια, τώρα για να κάνουμε κάτι αντίστοιχο μας παίρνει δύο ώρες. Τι σου είναι η εμπειρία!
αχ....κι εμεις ειχαμε εργασια στο μαθημα της αποτυπωσης στην Γουμενισσα στο Κιλκις! δεν θυμαμαι πολλα...κρυο, κρασι και κεφτεδες που τσαγαριζονταν στο λαδι! πωωωωωω
Αχ Σταυρουλη μου αρχισες να ξεχνας μου φαινεται...
1ον τον 15αυγοθστο τον απηγγειλα εγω και οχι ο καναρας (αυτος δεν ηρθε καθολου).
2ον στην Κριθια καναμε Ασκησεις Υπαιθρου και οχι τοπογραφία ΙΙ (κατσαμπαλο)... φανταζεσαι να ηταν τοποΙΙ??? εδω βγαλαμε την πρυτανεια μεσα στο Παλε, την Κριθια που θα την βγαζαμε???? (στην Χαλάστρα μαζί με τα μαμούνια)
Τεσπα ευχαριστω για τα καλα σου λογια και ξερεις καλα οτι και εγω σε αγαπω πολυ...
Υ.Γ. το φωτορεπορτάζ ειναι ολα τα λεφτα!!!!
Τι να θυμάμαι ρε, τόσο που είχα πιεί; Δεν είχε έρθει ο Καναράς ε; Κι εγώ σε ποιά ξανθιά την έπεφτα; Μήπως ήταν ο Μένιος;
Την Κριθιά τι εννοείς που "θα τη βγάζαμε", που τη βγάλαμε δε θυμάσαι; Αυτά πρέπει να γράψω κάποια στιγμή, αλλά δε θα είναι blog μετά, θα είναι τα απομνημονεύματα του Τζων Γουέιν. Πάντως έχεις δίκιο, λάθος μάθημα! Κάτσε να δεις, που βρήκα και το ημερολόγιο της Σκιάθου, χεχε!
Υ.Γ. Έχω και χειρότερες!
Σταύρε Σταύρε, ου γαρ έρχεται...χε χε χε :-)
Και στα δικά σας μπρε! :-)
Δημοσίευση σχολίου