31 Αυγ 2009

Quake live και άλλες ιστορίες


Τα παλιά χρόνια, εμείς οι πρωτόγονοι gamers παίζαμε με παιχνίδια των οποίων τα pixels μπορούσες να μετρήσεις με γυμνό μάτι και πρόφταινες να το κάνεις σε κάθε frame. Όταν πέρασα στη σχολή μου, ο υπολογιστής μου ήταν ένας 386 sx στα 33Mhz, αρκετά καλό μηχάνημα για την εποχη του, αλλά για κακή του τύχη (και της τσέπης μου) ήταν η εποχή που ξεκίνησε η αλματώδης ανάπτυξη των προσωπικών υπολογιστών, που κράτησε μέχρι το τέλος της χιλιετίας με αποτέλεσμα να χρειάζεσαι αναβάθμιση κάθε 4 μήνες για να μπορείς να παίξεις ένα παιχνίδι σαν άνθρωπος. Κάπου εκεί, η id έβαλε στα παιχνίδια μας την τρίτη διάσταση με το wolfenstein. Και εκεί που χαιρόμασταν για το ρεαλισμό που είχαν τα παιχνίδια πλέον, η μοίρα μας επιφύλασε το Doom. Φυσικά δε χρειάζεται να αναλύσω για το κοινό στο οποίο απευθύνεται η σημερινή ανάρτηση τί σήμαινε αυτό. Για τους υπόλοιπους φανταστείτε πως θα νιώθατε αν αυτή τη στιγμή εμφανιζόταν μπροστά σας ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο και έχετε μια εικόνα του πόσο χαμηλά έφτασε το πηγούνι από την έκπληξη. Ο δρόμος είχε ανοίξει για τη σταδιακή βελτίωση και επικράτηση των παιχνιδιών του είδους με πιο αγαπημένα μου τα Doom, Hexen, Unreal, Quake (όλα εκτός του πρώτου) και φυσικά το Duke Nukem! Αυτό που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή όμως είναι η ομαδική διάσταση όλων αυτών των παιχνιδιών. Και για τότε, ομαδικό παιχνίδι σήμαινε σύνδεση ένας με έναν με modem, μεταφορά ενός τουλάχιστον υπολογιστή σε άλλο χώρο ή βραδινή επίσκεψη στο εργαστήρι υπολογιστών της σχολής (στου οποίου το στήσιμο συνέβαλες κατά το ένα τρίτο) μαζί με 5-6 αντιπάλους! Προς τη δύση της φοιτητικής μου καριέρας δύο παιχνίδια κάνανε με διαφορά ημερών την εμφάνιση τους. Το Unreal Tournament και το Quake III arena. Και τα δύο προσανατολισμένα καθαρά στο παιχνίδι με πολλούς παίχτες. Και αν εκείνη την εποχή ήταν δύσκολο να βρεις αντιπάλους και να διατηρήσεις σύνδεση μαζί τους με ταχύτητες επαρκείς για να είσαι ανταγωνιστικός, φανταστείτε πως θα ήταν με τους σημερινούς υπολογιστές και συνδέσεις στο internet. Βασικά δε θέλει και μεγάλη φαντασία. Αρκεί μια επίσκεψη εδώ:


Τι είναι; Πολύ απλά το Quake ΙΙΙ arena, με εκσυγχρονισμένα γραφικά, gameplay και μια ακόμη λεπτομέρεια: Μπορεί κανείς να παίξει από το browser του (για όσουν δεν κατάλαβαν, από το εικονίδιο με το μπλε e και την κίτρινη κορδέλα) σε windows, linux και (το εκπληκτικότερο όλων) σε Mac! Πιο απλά, πηγαίνετε στην παραπάνω διεύθυνση, με σχεδόν οποιοδήποτε λειτουργικό, από σχεδόν οποιοδήποτε φυλομετρητή ιστού (o browser που λέγαμε), δημιουργείτε ένα λογαριασμό, κατεβάζετε τo plugin και μπορείτε να παίζετε online, εύκολα και δωρεάν με παίχτες από όλο τον κόσμο, πρόθυμους να σας ανατινάξουν και να ανατιναχτούν! Αααα, η πρόοδος! Και φυσικά το πιο σημαντικό. Με την πρώτη ευκαιρία ψάξτε για το χρήστη cybergoulion και κάντε τον φίλο! Θα χαρεί να σας πυροβολήσει / ανατινάξει / διαμελίσει. Παλαιοί αντίπαλοι θα προτιμηθούν :-)

Αυτός είναι ο cybergoulion στο παιχνίδι.
Δυστυχώς θα τον συναντήσετε μόνο βραδυνές ώρες...

4 σχόλια:

eeVoskos είπε...

Προσπερνάω τα ρομαντικά σχόλια ιστορικού περιεχομένου... Το δοκίμασα εκείνο το βράδυ που μου ανακοίνωσες την ύπαρξή του. Πραγματικά έχουν κάνει άψογη δουλειά! Θα τα πούμε online.

Επιπλέον, έβαλα επιτέλους χθες το WoW... Ουόου!!! Κόλλημα!

Cybergoulion είπε...

Τζάμπα τις ιστορικές αναδρομές που κάθομαι και γράφω, τζάμπα! Άλλη φορά θα τα λέω τηλεγραφικώς: "Quake live, στοπ. Μπείτε να σας λιανίσω, στοπ". Ελπίζω τουλάχιστον τα σχόλια να τα προσπέρασες από δεξια για να συνηθίζεις!

Το έβαλες τελικά; Τον κωδικό το κουτί του οποιου κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου δίπλα στο Pool of Radiance; Κιόλας; Ούτε τρία χρόνια δεν περάσανε! Πάνω στην ώρα, νομίζω βάλανε και μια πολύ καινούρια δύσκολη και ενδιαφέρουσα αποστολή: "Να μας φέρετε 20 ουρές Γκοτζίλα".

eeVoskos είπε...

Ρε αξά, ντροπή! Εννοείται ότι διαβάζω κάθε λεπτομέρειά σου. Προσπερνάω χωρίς σχόλιο εννοώ!

Όσον αφορά το WoW, αυτό που μου άρεσε είναι το multi-player!! Η αίσθηση του κοινού σκοπού μιας ομάδας παιχτών... ΧΜ, πάμε ένα Team Deathmatch??!!

Rami είπε...

Ρε Quake?

COD4 παίζει ο κόσμος...

τσ τσ τσ...