28 Ιουλ 2009

Και που να σφίξουν οι ζέστες!

Ζέστη. Κάθησε μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του, νιώθοντας τη ζεστή καρέκλα στην πλάτη του, τα μπούτια του και ενδιάμεσα. Κοίταξε την οθόνη. Τον κοίταξε κι αυτή με παράπονο. "Με ξέχασες" του είπε, "μαύρα πίξελ κάναμε να σε δούμε". Αυτός την κοίταξε με τρυφερότητα και της ψυθίρισε στο usb μικρόφωνο της κάμερας "Δε φταίω εγώ, οι συνθήκες. Μην το πάρεις προσωπικά, αλλά αυτοί οι μήνες δεν είναι και το φόρτε σου". Αυτή δε θίχτηκε. Δε δάκρυσε. Δεν παραπονέθηκε. Αφού πέρασε όλα τα δεδομένα, πίεσης, θερμοκρασίας, υγρασίας, ημερομηνίας και άλλα εις -ίας στον επεξεργαστή, υπολόγισε την απάντηση σε λιγότερο από ένα μικροδευτερόλεπτο, κατέληξε με την ψυχρή λογική του υπολογιστή, ανάσα δροσιάς σε αυτή τη ζέστη, ότι το αφεντικό έχει δίκιο κατά 97%. Δεν είναι καιρός για ίντερνετ. Αυτό είναι ένα από τα πλεονέκτημα που έχει ο υπολογιστής απέναντι σε μια γυναίκα, δε σου παραπονιέται. Ένα από τα μειονεκτήματα είναι η έλλειψη εισόδων για κάποιες συσκευές (όχι usb, nudge, nudge, say no more!). Το θερμόμετρο έχει ανέβει και η στάθμη του google reader πέφτει σταθερά. Η ελληνική μπλογκόσφαιρα (sic) βρίσκεται στη σφαίρα των διακοπών. Οι πολίτες της ξαπλώνουν στις ενοικιαζόμενες ξαπλώστρες, αντί να σερφάρουν στις ιστιοσελίδες. Ξερογλείφονται κοιτάζοντας πιπίνια σε μπικίνια, αντί να την πέφτουν σε ψηφιακά τραβέλια στο facebook. Ακούνε το κάλεσμα της φύσης στην παραλία, αντί να ακούνε τις αγριοφωνάρες του αφεντικού. Ω καιροί, ω ήθη! Που βαδίζει η ανθρωπότης. Αμάν! Να περάσει αυτός ο μήνας και να γυρίσουν όλοι πίσω στις θέσεις τους και όχι να τρέχουν στις ζεστές θάλασσες και να γεμίζουν άμμο τα πληκτρολόγια... Δε γίνεται να αφήνουμε κύριοι έτσι το ιντερνέτ στο έλεος του Θεού να παρακμάσει και να αδειάσει! Γι' αυτό λοιπόν, θα φύγω κι εγώ από βδομάδα και θα πάω να τους μαζέψω έναν έναν από τις παραλίες, όσο και να μου πάρει! Μη νομίζετε ότι θα γλυτώσετε, έχω τις IP των ρουμστουλέτ σας!


Δεν υπάρχουν σχόλια: