Αντίστροφος ρατσισμός

Πολύ το πάω το σκηνικό με τους γάμους των ομοφυλοφίλων. Είναι μια καλή ευκαιρία για να δείξουν όλοι τι έχουν ο καθένας στο μυαλό του. Δύο στρατόπεδα, δύο απόψεις. Από τη μία οι πουριτανοί, οι κολλημένοι, οι ομοφοβικοί, οι κομπλεξικοί, οι οπισθοδρομικοί. Από την άλλη οι πούστηδες, οι λεσβίες, οι έκφυλοι και οι ξεφωνημένες. Οι χαρακτηρισμοί δικοί τους. Είναι δύο όμως μόνο οι απόψεις; Εμάς που δε μας ενδιαφέρει καθόλου αν ο ο Τάκης με το Μπάμπη θέλουν να επισημοποιήσουν το μεγάλο τους έρωτα ενώπιων δημάρχου και μαρτύρων; Που να απευθυνθούμε για να μας αφήσουν ήσυχους; Γιατί όλοι έχουμε ξεφύγει από το θέμα. Το θέμα δεν είναι είναι ΑΝ τα ομόφυλα ζευγάρια θέλουν να παντρευτούν. Το θέμα είναι ΓΙΑΤΙ να το θέλουν; Τι θα κερδίσουν; Εδώ τόσος κόσμος κάνει αγώνα για να καταργηθουν οι γάμοι των ετεροφυλοφίλων και η (υποτίθεται) πιο ανοικτόμυαλη μερίδα του πληθυσμού, θέλει να βάλει την μεγάλη του αγάπη στο καλούπι της κοινωνίας, ελπίζοντας τι; Να γίνει αποδεκτή αυτή η σχέση στα μάτια του κόσμου; Σαν την κυρία Κοκοβίκου ένα πράγμα; Αυτό την πείραξε τη μέση ελληνίδα νοικοκυρά, που είναι οι gay αστεφάνωτοι; Και καλούπι μάλιστα που δε φτιαχτηκε για τέτοιου είδους σχέση. Βαριέμαι να το τεκμηριώσω, αλλά αν ψάξει κανείς προσεκτικά στην ιστορία, θα δει ότι ο γάμος ήταν ένα εργαλείο για να μπορέσει το τότε ισχυρό μέρος της σχέσης (ο άντρας) να εξασφαλίσει ότι οι κληρονόμοι του θα είναι σίγουρα δικοί του (λέμε τώρα) και θα έχει και μια δούλα για το σπίτι, εξασφαλίζοντας παράλληλα και μια καλή αποζημίωση για το γεγονός ότι απάλλασε τον κύρη από τα "άχρηστα" θυληκά. Στα υστερότερα χρόνια, λίγο πριν την πλήρη "απελευθέρωση" της γυναίκας, την χρυσή εποχή δηλαδή του ελληνικού κινηματογράφου το πάνω χέρι παίρνει γυναίκα, εξασφαλίζοντας με το γάμο ένα καλό υποζύγιο για να εξασφαλίζει τα προς το ζειν και το ευ ζειν, ανάλογα την κοινωνική τάξη. Οι πλούσιοι και ευκατάστατοι γαμπροί και νύφες προτιμούνται και στις δύο περιπτώσεις, εννοείται. Φτάνουμε στη σήμερον ημέρα όπου ο γάμος είναι η απόφαση δύο ανθρώπων να ενώσουν τους μισθούς τους ενώπιων θεού και ανθρώπων, μπας και μπορέσουν να αγοράσουν ένα κεραμίδι να βάλουν το κεφαλάκι τους από κάτω. Η έκφραση "αν είχα λεφτά θα παντρευόμουν" είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, μια που όλα τα έξοδα της τελετής, στηριζόμενα στο έμφυτο ψώνιο των γυναικών για την "πιο σημαντική στιγμή της ζωής τους", έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Κάπως έτσι λοιπόν φαντάζομαι θα σκέφτηκε ο νομοθέτης και αποφάσισε να καθιερώσει το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, αποκόπτωντας τους νταβατζήδες του γάμου από τα κέρδη εις βάρος όσων ζευγαριών έχουν τη διάθεση, το ψυχικό σθένος, και τη συμπαράσταση από τον κοινωνικό τους περίδρομο να παντρευτούν αντισυμβατικά. Και σύμφωνα με την παροιμία "μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι", αντί να διαμαρτύρονται για την απόφαση αυτή η Ανθή Φύτα της γνωστής αλυσίδας, τα κέντρα διασκέδασης και οι οίκοι νυφικών (με εξαίρεση την εκκλησία, η οποία προς τιμήν της υποστήριξε το συμφέρον της καλώντας τους πελάτης της να μην προτιμούν τις απομιμήσεις, ώστε να μην υπάρχουν διαφυγόντα κέρδη), διαμαρτύρονται οι ομοφυλόφιλοι επειδή τους αφήσανε στην απόξω. Εγώ λέω αφήστε τους να παντρευτούνε για να μάθουν! Αν ήταν υποχρεωτικό το μαστίγωμα στους ετεροφυλόφιλους, πάω στοίχημα ότι κάποιος πούστης (no pun intended) θα διαμαρτυρότανε για το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων στο μαστίγωμα! Αυτό δε που μου κάνει την περισσότερη εντύπωση, είναι η αντίδραση κάποιων που υποστηρίζουν ένθερμα αυτή τη θέση επειδή είναι και καλά η προοδευτική (όχι η ομάδα). Εδώ είναι που κολλάει ο τίτλος. Αντίστροφος ρατσισμός. Φερόμαστε καλύτερα στους μαύρους για να μη μας πούνε ρατσιστές. Πλησιάζουμε στο σημείο που θα ντρέπεσαι να δηλώσεις ευθαρσώς ότι δεν είσαι gay! Για να μην παρεξηγηθώ, η θέση μου είναι ότι χέστηκα για τους γάμους των ομοφυλοφίλων. Να κι αν παντρεύονται, να κι αν δεν παντρεύονται. Αυτό είναι ο ορισμός της ισότητας και της ανοχής σε ότι δε συμφωνείς. Δε με αφορά, δεν ανακατεύομαι. Και να συμπληρώσω ότι το να δηλώσεις ομοφυλόφιλος, δε σε κάνει αυτομάτως και προοδευτικό. Όσο μαλάκα θεωρώ κάποιον που βγαίνει και κάνει το μάγκα για το "πόσα μουνάκια έχει πηδήξει" περιμένοντας από αυτό και μόνο να τον θαυμάσουμε, άλλο τόσο μαλάκα θεωρώ και κάποιον που νομίζει ότι είναι καλύτερος από τους άλλους μόνο και μόνο επειδή είναι gay. Τι κι αν θαυμάζω το Φρέντυ Μέρκιουρι, αν επιτεθώ σε κάποιον gay ανθυποστάρ επειδή είναι ανεκδιήγητος, πάλι κομπλεξικό θα με πούνε. Αν ο Κακοφωνίξ ήταν gay, λέτε να τον κρεμούσανε στο δέντρο; Με αυτά που βλέπω στην τηλέοραση, μάλλον όλη την ώρα συνεντεύξεις στη Λουτέσια θα έδινε! Αυτό αγαπητοί μου είναι ο αντίστροφος ρατσισμός και αυτό είναι που παρακολουθούμε όλη την ώρα στα δελτία. Αυτό είναι το θέμα και αυτό δείχνει τι κοινωνία είμαστε και όχι το αν θα ντυθεί ο Μπάμπης νυφούλα. Αν γουστάρει ας ντυθεί να βγει και το μεράκι της μάνας του που ήθελε κόρη (μάνα μη σου μπαίνουν ιδέες). Δε θα τον κατηγορήσω, αλλά μη μου ζητάτε να τον θαυμάσω κιόλας. Και κάποτε πρέπει να αρχίσουμε σε αυτή τη χώρα να ξεχωρίζουμε το σωστό, το φυσιολογικό και το κοινωνικά αποδεκτό. Δεν είναι το ίδιο, ότι και να νομίζουν μερικοί... Ερώτηση κρίσεως για να δω αν με καταλάβατε. Με ποιούς τα έβαλα στην παρούσα ανάρτηση; Αν η απάντηση που έχετε στο μυαλό σας είναι οι gay, παρακαλώ ξαναδιαβάστε το κείμενο προσεκτικά κρατώντας σημειώσεις!

Υ.Γ. Για να δείτε τι παραπληροφόρηση υπάρχει με το θέμα, όλοι νομίζουν ότι το Brokeback Mountain είναι μια ταινία με gay cowboys. Μεγάλο λάθος. Πρόβατα φυλούσαν τα παληκάρια! (Πονάς Μανωλιό; Πονάν ωρέ τα παληκάρια;)

Υ.Γ.2. Οι λέξεις είναι λέξεις. Διατηρώ το δικαίωμα να τις χρησιμοποιώ χωρίς ντροπή. Το νόημα είναι που πειράζει. Μπορείς να πεις κάποιον "κύριε" με τρόπο που να είναι σα να τον βρίζεις, μπορείς να τον πεις και πούστη χωρίς αρνητική χροιά (π.χ. "Τον πούστη το Σαργκάνη τι έπιασε!" που έλεγε και ο Χάρυ Κλυν)