Το Σάββατο που μας πέρασε ήμασταν Χαλκίδα για το γάμο του κυρίου της αποπάνω φωτογραφίας που την είδε martini-man με λίγο πιο πάνω σκόπευση. Κατεύθασε όπως τον βλέπετε παραπάνω μαζί με τη νύφη, αφού της πήρε ένα τηλέφωνο πιο πριν και της είπε "Που είσαι, κατά τις οκτώ θα περάσω να σε πάρω να παντρευτούμε". Ο γάμος έγινε στο προαύλιο μιας πολύ όμορφης παραθαλάσιας εκκλησίας την ώρα που έδυε ο ήλιος και το γλέντι σε ένα κέντρο στην ακροθαλασσιά από την άλλη πλευρά του Ευρίπου όμως. Γενικά ήταν πολύ όμορφα, αν έχεις θάλασσα τελικά, κάνεις πολλές μαγκιές! Βρήκα και κάποιους παλιούς φίλους, όχι όσους περίμενα είναι η αλήθεια, γιατί άλλος γεννούσε, άλλος ταξίδευε, τρέχα γύρευε. Αν εξαιρέσεις ότι στην επιστροφή πετύχαμε τη γέφυρα με σηκωμάρες και περιμέναμε να τη ρίξουν για να κοιμηθούμε, όλα ήταν μια χαρά! Πέρα από αυτά βρέθηκα με του τύπους της κάτω φωτογραφίας που είναι γνωστοί στην πιάτσα με τα κωδικά ονόματα Ψηλός και Βουλγάρα. Ο ψηλός επειδή είναι ψηλός και η βουλγάρα επειδή έχει πλάκα! Ξέρετε τώρα, θυμηθήκαμε τα παλιά, συγκίνηση, ιστορίες και τα λοιπά! Το επόμενο θύμα αυτών των αποτρόπαιων τελετών που έχουν μεγάλη διάδοση τα τελευταία χρόνια θα είναι στας Σέρρας κατά το Σεπτέμβρη και φαίνεται δεξιά στη φωτογραφία. Μπαίνοντας. Μια που έλεγε για κωδικά ονόματα, αν δε κάνω λάθος το cybergoulion με το οποίο είμαι γνωστός (οοου!) πλεον στο διαδύκτιο ο πρώτος που μου το κόλλησε πρέπει να ήταν ο ως άνω γαμπρός από το πρώτο έτος ακόμη, όταν τα CD ήταν 1x. Διορατικότητα όμως στα βαφτίσια, ε; Δεν υπάρχει δεύτερος cybergoulion ανά την υφήλιο!
Οπότε να μας ζήσουν ο Γιώργος με τη Βάλια, να μας ζήσει και η κόρη του φίλου μου του Δημήτρη που δεν μπόρεσε να έρθει στο γάμο του κουμπάρου του και να μας ζήσει και ο υιός του Γιάννη και της Κατερίνας που αποφασίσανε (λέμε τώρα) κι αυτοί να γεννήσουνε το ίδιο Σάββατο όσο λείπαμε από τα Τρίκαλα! Συγκλονιστικό ΣΚ!
Οπότε να μας ζήσουν ο Γιώργος με τη Βάλια, να μας ζήσει και η κόρη του φίλου μου του Δημήτρη που δεν μπόρεσε να έρθει στο γάμο του κουμπάρου του και να μας ζήσει και ο υιός του Γιάννη και της Κατερίνας που αποφασίσανε (λέμε τώρα) κι αυτοί να γεννήσουνε το ίδιο Σάββατο όσο λείπαμε από τα Τρίκαλα! Συγκλονιστικό ΣΚ!
Ο θίασος
Γαμπρός: Γιώργος
Βουλγάρα: Μένιος
Ψηλός: Βενέδικτος (πώς;)
Αφηγητής: Η αφεντομουτσουνάρα μου
6 σχόλια:
Τι μου θυμιζεις τωρα....! 1ο ετος ΑΤΜ. Πάει καιρός (14 χρόνια). Θυμάσαι κάποια φωτογραφία σε καποιο "λεβεντη" στην εθν.οδό με τον "νονο" σου και εσένα ανάποδα με τα ποδια σου γύρω από το κεφάλι του; εκείνη έπρεπε να βάλεις. Αντε και στα δικά μας.
Εγώ τη θυμάμαι, αλλά έτσι όπως το έγραψες είναι σαν το ανέκδοτο με τον μαύρο που πήγαινε πίσω από τη γκόμενα και της έλεγε "ξέρεις τι μπορώ να σου κάνω με τα χοντρά μου δάχτυλα και τα παχιά μου χείλη;¨"! Επί τη ευκαιρία το συγκεκριμμένο ακροβατικό το έχουμε φωτογραφίες σε όλες τι εκδρομές. Και μη φανταστείς ότι δεν το επαναλάβαμε προχθές, αλλά τα 10+ κιλά που έχω πάρει από τότε που ήμουν στη σχολή (τώρα είμαι φυσιολογικός άνθρωπος) μας δυσκολέψανε λίγο. Για λόγους σοβαρότητας είπα να μην τη βάλω κι αυτή... Α, και νονό εννοούσα τον άλλο γαμπρό!
Ψηλέ, φαντάζεσαι να βρεθούμε μετά από πενήντα χρόνια και να κάνουμε κωλοτούμπες πάλι; Μας μαντρώνουν λες; Χαλαρά!
μόλις μίλησα με τη βουλγάρα για να της ανακοινώσω οτι είναι φίρμα πλέον στο διδίκτυο και η κουφάλα είναι στην συναυλία των James...
Ο Βένος είναι αυτός έτσι!!! Αα... ρε!!! Πόσα χρόια είχα να δω την φάτσα του!!! Πολύ γέλιο είχε αυτός..... Φαντάζομαι ακόμα θα έχει!!! :-)
εφημεριδα "ΤΑ ΝΕΑ" 20-7-2044
(καπου στις τελευταιες σελίδες)
" τραγικο ατυχημα προκληθηκε χθες σε συγκεντρωση παλαιων συμφοιτητων... οι δυο εμπλεκομενοι μεταφερθηκαν στο νοσοκομειο ο μεν πρωτος με ρηξη ισχυου και 4-5 σπονδυλων ο δε δευτερος με βαριες κρανιοεγκεφαλικες κακωσεις... τα αιτια του ατυχηματος δεν εγιναν γνωστα....
Λες να ζουμε μεχρι τοτε ρε Γκουλιωνα???? παντως χαλαρα θα το επιχειρησουμε παλι ετσι???? αφου και στα γεραματα καγκόυρια θα ειμαστε!!!! (τουλαχιστον οταν θα βρισκομαστε μαζι)
το Βενεδικτος (πως???) που το θυμηκες ρε? με φλασαρες ασχημα τωρα...
Πως να το ξεχάσω; Αφού έτσι δε συστηνόσουνα; Μην ξεχνάς και τον παρακάτω (αληθινό) διάλογο:
-Πως σε λένε;
-Σταύρο.
-Και το φίλο σου;
-Βενέδικτο.
-Βενέδικτο; Καλά και πως τον φωνάζετε;
-ΡΕ ΒΕΝΕΔΙΚΤΕ!!!
Και μην ανησυχείς, αν φτάσουμε να γίνουμε γερόντια και να κάνουμε τα ίδια, θα στηρίζομαι στο "πι" και δε θα πέσουμε! Όλα εγώ πρέπει να τα σκέφτομαι;
Δημοσίευση σχολίου