Αράπη Φάλτση #2

Περίληψη προηγουμένων:
Η Κρίστι από το Κρυστάλω είναι μια νεαρή επιτυχημένη τραγουδιαρά από φωνή φωνάρα και τα λοιπά η οποία γνώρισε απρόσμενα τον κεραυνοβόλο έρωτα στα μάτια (και πιο κάτω) του πιο απίθανου προσώπου, ενός αράπη που πουλάει CD με τα ζουζούνια και DVD με το δι$ ιζ σΠάρτα (μωρή άρρωστη).

Μουσική (τη γράφουμε ακόμη), τίτλοι και τώρα η συνέχεια:

Η Κρίστι δεν είχε συνέλθει ακόμη από το σοκ του πεσίματος και ένιωσε το σοκ του σηκώματος. Τι στιβαρά μπράτσα ήταν αυτά; Τι δυνατό και όμορφο παληκάρι; Τι βαθύ το μαύρο χρώμα των ματιών του που μόνο με το μαύρο χρώμα της επιδερμίδας του μπορεί να συγκριθεί και με το χρώμα του νυχτερινού ουρανού! Αυτές οι σκέψεις φανέρωναν ένα και μόνο πράγμα. Ότι τα Άρλεκιν της γιαγιάς της που διάβαζε μικρή και τα κοσμοπόλιταν που διάβαζε μεγάλη την είχανε πειράξει στο κεφάλι. Αλλά όμως τα αισθήματα φαίνεται ότι ήταν αμοιβαία γιατί αντίστοιχες ήταν και οι σκέψεις που έκανε και το αντικείμενο του πόθου της Κρίστι καθώς τα μάτια του χαϊδεύανε το ντεκολτέ της: "Πωπω βυζά!". Η στιγμή αυτή θα κρατούσε για πάντα εάν αναπάντεχα από τη γωνιά του δρόμου δεν εμφανιζόταν ξαφνικά αμέριμνο ένα όργανο του νόμου. Το βλέμα του πλανήθηκε αφηρημένα στα μπούτια της Μαρίας (σκοπιά, ΚΨΜ, αγγαρεία) της φίλης της Κρίστι, που ακόμη μάζευε τα ψώνια από χάμω και μετά πρόσεξε τον παράνομο μικροπωλητή που ακόμη κοιτούσε μαγεμένος την Κρίστι στα... μάτια πλέον. Με αργές επαγγελματικές κινήσεις, όπως τον είχανε εκπαιδεύσει να κάνει στη σχολή σε τέτοιες επικίνδυνες περιπτώσεις, ελευθέρωσε το υπηρεσιακό του γκλομπ από τη ζώνη όπου το είχε κρεμασμένο ανάμεσα στη θήκη του κινητού και το gameboy και κραδαίνοντας το αρχίζει να φωνάζει: "Φριιιιζ! Φριζ σ'λέου! Πουτ δε τσαντς ντάουν σλόουλι!". Τότε ήταν που τον πρόσεξε και ο μαύρος πρωταγωνιστής της ιστορίας μας και στα μάτια του που πριν λίγο ήταν ζωγραφισμένος ο πόθος ζωγραφίστηκε με γρήγορες μολυβιές ο φόβος. Κάνει να φύγει αλλά τον έκανε να κοντοσταθεί λίγα μέτρα παρακάτω η φωνή της Κρίστι. "ΣΤΑΣΟΥ! Πες μου τουλάχιστον πως σε λένε!". "Τζον! Με λένε Τζον!" της λέει τότε αυτός βιαστικά και αρχίζει πάλι να τρέχει. Δευτερόλεπτα αργότερα πέρασε δίπλα της και ο αστυνομικός που είχε στο μεταξύ πάρει τον Τζον στο κυνήγι. Ήταν μόλις πέντε μέτρα πίσω του φτάνοντας στη στροφή του δρόμου εκμεταλλευόμενος την παύση που έκανε για να μιλήσει στην Κρίστι και το βάρος από τις δύο πλαστικές μαύρες σακούλες προφανώς γεμάτες με το παράνομο εμπόρευμα που κουβαλούσε. Για να δείτε τι σίριαλ γράφουμε, στο δεύτερο μόλις επεισόδιο και έχει αστυνομική καταδίωξη! Καταλαβαίνοντας ότι δε θα πρόφταινε να ξεφύγει ο Τζον αφήνει τη μεγαλύτερη από τις δύο σακούλες που κουβαλούσε και αρχίζει να τρέχει πιο γρήγορα. Πίσω του ο αστυνομικός σταματάει δίπλα στη σακούλα. Ο νόμος για μία ακόμη φορά νίκησε τις σκοτεινές δυνάμεις του κακού. Τώρα πλέον μια ολόκληρη σακούλα με μουσική και ταινίες δε θα έφτανε στον απλό πολίτη προστατεύοντας τον από το να μην πληρώσει ολόκληρο το αντίτιμο στις εταιρίες που με κόπους και αγώνες εκμεταλλεύονται τους τραγουδιστές για ένα κομμάτι ψωμί. Αντίθετα ήταν όλα δικά του και θα θυσιαζόταν ο ίδιος να τα δει και να τα ακούσει προστατεύοντας τον κόσμο. Ανοίγει τη σακούλα και τότε κατάλαβε το σχέδιο του ύπουλου αράπη. Η σακούλα ήταν γεμάτη σκουπίδια. Ο αντιπερισπασμός είχε δουλέψει!