22 Απρ 2007

Ιντερνέτ και κενωνία παρτ 2

Επειδή μου άρεσε το παράδειγμα του Μάνου με την καφετέρια στα σχόλια του προηγούμενου κειμένου και επειδή μου βγήκε πολύ μεγάλη (με το μπαρδόν) η απάντηση στα σχόλια, είπα να κάνω καινούριο post για να έχουμε να λέμε.
Περίληψη προηγουμένων: Μπαίνει ένας τύπος σε μια καφετέρια, και αρχίζει να μιλάει σε όλο τον κόσμο χωρίς να τους γνωρίζει. Κάθεται στα τραπέζια (για να προλάβω τους εξυπνάκηδες στις καρέκλες των τραπεζιών) και αρχίζει να λέει στους θαμώνες την άποψη του για το πως του φαίνονται σαν άτομα και επεμβαίνει στις συζητήσεις τους προτείνωντας τους λύσεις και στα προβλήματα τους και ιδέες για το πως θα πρέπει να είναι. Σπαστικό έ; Κι όμως στα τραπέζια του ίντερνετ αυτό είναι κοινός τόπος. Ας αφήσουμε όμως τον ενοχλητικό τύπο κι ας πάμε σε ένα που συμπεριφέρεται σωστά. Κάθεται διακριτικά στο διπλανό τραπέζι, ακούει προσεκτικά αυτά που λέτε, καταλήγει σε ένα συμπέρασμα, σας ζητάει συγγνώμη, συστήνεται και αφού σας ζητήσει την άδεια κάθεται και λέει τη γνώμη του. Ωραίος μεν ο τύπος, αλλά και πάλι περίεργη η συμπεριφορά του για τα δεδομένα μιας καφετέριας. Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο συνεχίζοντας την αναλογία, στις περισσότερες περιπτώσεις το δεν κάθεσαι στο τραπέζι να τα πεις με τους κολητούς σου, αλλά ανεβαίνεις στο μπαρ και λες σε όλο τον κόσμο "Χτες έζησα την ομορφότερη ερωτική περιπέτεια της ζωής μου και θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας". Αυτό κι αν είναι περίεργη συμπεριφορά. Κι όμως μόλις περιγράψαμε έναν τυπικό μπλόγκερ!
Το θέμα είναι ότι όταν μπαίνεις σε μια καφετέρια δεν το κάνεις όμως. Σκέφτεσαι -έστω και υποσυνείδητα- τι θα πει ο κόσμος και ότι αν δεν τους αρέσει αυτός που είσαι δεν μπορείς μετά να το αλλάξεις. Από την άλλη όταν είσαι σε άλλη πόλη ή διακοπές δε είσαι τόσο περιορισμένος γιατί σκέφτεσαι ότι αυτούς που θα έρθεις σε επαφή δε θα τους βλέπεις αργότερα συνέχεια. Αυτό που νομίζω τελικά είναι ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει την "ηλεκτρονική κοινότητα" με μια ελαφρότητα. Ακόμη χειρότερα, κάποιοι την αντιμετωπίζουν με περισσότερη ελαφρότητα από τους άλλους. Έτσι είναι στο ίντερνετ, όταν έχεις να κάνεις με αγνώστους νιώθεις ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις. Όταν όμως αποτελείς μέρος μιας κοινότητας που θες να συμμετέχεις, όπως ένα φόρουμ ή καλή ώρα ένα μπλογκ που θες να σχολιάζεις, σιγά σιγά οι ηθικοί σου φραγμοί επανέρχονται. Οι κοινότητες του ίντερνετ είναι νεότερες από της υπόλοιπες της υλικής κοινωνίας και είναι λογικό να υπάρχουν μεγαλύτερες αποκλίσεις από την "καθώς πρέπει" συμπεριφορά. Το πλεονέκτημα είναι ότι έρχεσαι σε επαφή με πιο πολύ κόσμο πιο ελεύθερα, αλλά το μειονέκτημα είναι ότι οι σχέσεις σου με αυτούς είναι γενικότερα πιο επιφανειακές και λιγότερο ειλικρινείς από ότι με τους υλικούς σου φίλους, με τα υπέρ και τα κατά που κρύβει αυτό. Τελικά ίσως είναι οι σχέσεις που είχαμε με τους άλλους όταν είμασταν παιδιά. Πιο απλές, πιο αυθόρμητες, πιο εγωιστικές άλλα να μην ξεχνάμε ότι σχεδόν όλοι έχουμε φίλους από την παιδική μας ηλικία μέχρι σήμερα. Καλώς ήρθατε στη νηπιακή ηλικία του διαδικτύου! Σκεφτείτε τι έχουμε να τραβήξουμε όταν θα περνάει την εφηβεία!
Και για να μην περάσω και το σχόλιο του βοσκού στο ντούκου, να θυμόμαστε ότι οι υπολογιστές και το διαδίκτυο είναι ένα μέσο όπως τόσα άλλα -σαφώς πιο πολύπλευρο βεβαίως. Αλλά αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι πίσω από την οθόνη μας βρίσκονται άνθρωποι με πραγματικά αισθήματα και πραγματικά προβλήματα. Μπορεί εμείς να τα παίρνουμε στην πλάκα, αλλά αυτοί μπορεί να είναι τόσο μόνοι ή ντροπαλοί ή προβληματισμένοι που η επικοινωνία τους μαζί μας να είναι μια διέξοδος καλώς ή κακώς. Δεν είναι άραγε μεγάλη ευθύνη αυτό;



Δώστε προσοχή στους στίχοι!

6 σχόλια:

eeVoskos είπε...

Σκέψου ότι, ακόμα και για έναν κοινωνικό άνθρωπο, το λογικό είναι να πάει στην καφετέρια και να κάτσει κατευθείαν με την παρέα του για καφεδάκι. Άντε, το πολύ πολύ να πει και 2 καλημέρες σε άλλους θαμώνες, αν το σκηνικό διαδραματίζεται στην Καλάμπάκα (για μένα) ή τα Τρίκαλα (για σένα) που έχεις γνωστούς.

Με αυτούς -μόνο- θα συζητήσεις τα προβλήματα & άλλα προσωπικά σου. Για όλα τα άλλα υπάρχει και το chatroom! Για τον άλλο εαυτό σου, που θέλει να μιλήσει στην κοπέλα στο απέναντι τραπέζι, αλλά δεν έχει τα κότσια.

Εμένα δεν με χαλάει καθόλου αυτό. Απλά ξέρεις εκ των προτέρω ότι δεν μπορείς να το εμπιστευτείς, τη στιγμή που ο άλλος σπάνια δίνει καν το πραγματικό όνομά του στα chatrooms. Η ελαφρότητα που αναφέρεις είναι γεγονός. Αλλά δεν υπάρχει παιδεία για αυτά τα θέματα, ενώ θα έπρεπε. Αντ' αυτού υπάρχει μόνο καχυποψία.

Σε αυτό νομίζω ότι διαφέρει το blog. Μπορείς μεν να προσποιηθείς κι εκεί και να βγάλεις έναν άλλο εαυτό, αλλά επειδή εν γένει κινείται γύρω από 1 πρόσωπο μόνο, έγκειται στον ίδιο τον blogger πόσο αληθινός θα είναι.

Προσωπικά χαίρομαι που "ανακαλύφθηκε" το blog γιατί μου έδωσε τη δυνατότητα να εκτονωθώ γράφοντας και να δούνε οι φίλοι μου μια διαφορετική όψη που δεν έχω στην καθημερινή μου ζωή. Χωρίς αυτό όμως να είναι κάτι ψεύτικο. Είναι τόσο ψεύτικο, όσο το να βγάζεις τον καλύτερο εαυτό σου στο πρώτο σου ραντεβού με μια κοπέλα που γουστάρεις...

Υ.Γ.: "I Love my computer"! ΘΕΟΣ!!
(όντως, καλός ο στίχος)

Ανώνυμος είπε...

internet...as milhsoume gia internet loipon...
exw polueth empeiria ston xwro (kai ston xrono mhn sas pw...)
ayto pou kserw gia to internet kai tous anthrwpous mesa se ayto einai oti oloi eimaste ligo "pio", ligo "perissotero" mesa se ayto.
ti thelw na pw? bgazoume xarakthristika pou exoume kai ektos net alla me mia dosh yperbolhs.arga h grhgora ta basika xarakthristika tou atomou tha fanoun kathws kai to ti eksyphretei to internet gia ton kathena.allos kanei xabale sto grafeio,allos kanei psyxothrapeia mesa apo ayto,allos kanei chat kai ayto apotelei thn 26h asxolia tou,allos psaxnei sex,allos einai monos tou kai einai h monh tou dieksodos,allos psaxnei filous k.l.p.
nomizw oti to internet einai h prwth organwmenh prospatheia na kseperasoume kapoia oria pou mas periorizoun (blepe hacking,blepe chating,blepe downloading...oles oi net-drasthriothtes einai "pio").eite gia kalo eite gia kako.einai proklhtiko meso.

egw san atomo yposthrizw thn (free)ekfrash,me opoiodhpote tropo,me opoiodhpote meso.gi ayto mou aresei kai to blogging.na grafw kai na diabazw istories anthrwpwn.
na bazw mia eikona dipla se ena keimeno pou na mporei na prosthesei tis 1000 lekseis pou den egrapsa.me ena klik na akouw mia mousikh pou tha mporouse na einai to mousiko xali enos post...

ante loipon parathste tis douleies sas kai grapste sta blog sas istorioules!

:)

Cybergoulion είπε...

Θέλετε μια βαρβάτη περίπτωση ανειλικρινούς blogging; Αν και πρωτότυπη ιδέα για διαφήμιση πάντως! Και εννοείται, όλοι το είχανα καταλάβει.
Όσο για το ίντερνετ θα περάσει ο καιρός και θα γίνει απλά ένα μέσον, όπως είναι η αλληλογραφία, το τηλέφωνο ή η τηλεόραση ή όλα μαζί. Δεν είναι το φαινόμενο καινούριο, τα μέσα και η έκταση του είναι. Αλλιώς δε θα υπήρχαν στήλες αλληλογραφίας στα περιοδικά. Δε θα υπήρχαν οι "φίλοι δι' αλληλογραφίας". Δε θα υπήρχαν οι προσωπικές αγγελίες τύπου "Κύριος ζητάει κυρία". Τίποτα δεν είναι σαν την προσωπική επαφή, ούτε και νομίζω να είναι ποτέ, αλλά τι σημασία έχει; Εμείς καλά δεν περνάμε κι εδώ;

Ανώνυμος είπε...

ayto htan...sbhsame....

underground είπε...

Είναι καλή φάση και το μέσα και το έξω... Το καθένα για τους δικούς του λόγους!
Για παράδειγμα χθες βράδυ μπεκροπίναμε με τον cyber-koymparo-goulion σε cabrio οινοπνευματοποτίο των Τ(υ)ρικάλων σε γιορτή κοινού φίλου, σήμερα το πρωί βρεθήκαμε τυχαία και πίναμε καφέ σε συνεργείο αυτοκινήτων όπου σερβίρουμε (μπόιοιοινγκ!) τα αυτοκίνητά μας (cyber αν τα μαζέψουμε όλα τα ρημάδια μας, δε φτιάχνουμε ουλαμό??? Τουλάχιστον στάβλο με τόσα άλογα φτιάχνομε) και τώρα τα λέμε και ιντερνετικά... Που είναι το μεμπτό οεο?

Cybergoulion είπε...

Ούτε κι εγώ βρίσκω κάτι... Μήπως είμαστε καμένοι τελείως; ΟΕΟ;