Κυριακή απόγευμα, είπα να βγω να ξεμπουκώσω λίγο τον Αστραπόγιαννο. Και είχα και την έμπνευση να πάρω κάμερα μαζί για να τραβήξω βίντεο τη βόλτα. Μόνο που το σχέδιο μου κόλλησε σε δύο λεπτά σημεία. Πρώτον νυχτώνει νωρίς πια. Δεύτερον επέλεξα να δέσω την κάμερα με tie wrap στο αριστερό κάγκελο για να είναι χαμηλά σχετικά και να είναι πιο δραματικά τα πλάνα από τα πλαγιάσματα στις στροφές. Το κακό είναι ότι δε σκέφτηκα ότι το κάγκελο εδράζεται (τσσσσ) πολύ κοντά στον κινητήρα με αποτέλεσμα να έχει μπόλικους κραδασμούς και η κάμερα να χτυπήσει tilt. Κυριολεκτικά! Αφού τελείωσα τη γρήγορη ανάβαση με τις κλειστές στροφές και μια δύο προσπεράσεις, διαπίστωσα ότι η κάμερα σταματούσε και έσβηνε, μάλλον από τους κραδασμούς στην κάρτα μνήμης και τη μπαταρία απ' ότι κατάλαβα με αποτέλεσμα να χάσω το πλάνο. Κατάφερα να τραβήξω λίγο βίντεο συνεχόμενο μόνο όταν δεν ανέβαζα πολύ στροφές και είχα ένα μάτι στην οθόνη. Κοντολογίς ότι έχω ντρέπομαι να το ανεβάσω τελικά, οπότε βάζω μόνο ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο του δρόμου. Δεν πειράζει όμως, όσο δεν κοιτούσα τι και αν τραβούσα, ήταν μια καλή βόλτα. Επιφυλάσσομαι για το μέλλον. Έχει κανείς σχέδια για καμιά καλή αντικραδασμική βάση;
2 σχόλια:
Δες εδώ τι έκανε ένας τύπος με compact camera. Άντε, περιμένουμε την επόμενη -πετυχημένη- προσπάθεια.
Πάντως δε σε πιάνει κανείς τώρα που άρχισες να γράφεις. On fire!
Τελικά αυτό που είδα ψάχνοντας διάφορα βίντεο, είναι α)ότι το καλύτερο μέρος να βάλω την κάμερα είναι πάνω στο ντεπόζιτο στηριγμένο σε ένα tank bag και β)είναι λίγο άχρηστο να το ανεβάσω κάπου που θα το βλέπει κόσμος, διότι έτσι κι αλλιώς οι μισοί θα σου τη λένε ότι πας σαν κότα και οι υπόλοιποι ότι είσαι τρελός και θα σκοτωθείς!
Είδες πάντως; Άρχισα να έχω μια ψιλοσυνέπεια πάλι στο γράψιμο. Ας ελπίσουμε να μείνει!
Δημοσίευση σχολίου