Χαρτοοικονομική θεωρία

Το να μη μπορείς να παίξεις καλά δηλωτή, ξερή, πρέφα, αγωνία, μουντζούρη, δεν είναι και τίποτα σοβαρό. Το να μη μπορείς να βγάλεις πασιέντζα ούτε κλέβοντας, δεν είναι και ντροπή. Το να μαλώνεις με τους συμπαίκτες σου για το πόσο πιάνει η καθαρή μπιρίμπα, δείχνει ασχετοσύνη αλλά δεν τρέχει και τίποτα, φτάνει να παίζεις στο καφενείο του χωριού σου που σε ξέρουν τι άσχετος είσαι. Αλλά το να έχεις ξαφρίσει όλα τα μετρητά στο σπίτι, τα χρυσαφικά της μάνας σου, τον κουμπαρά της αδερφής σου, τα χρυσά δόντια του παππού, τα λεφτά για το ενοίκιο, το φλουρί από τη βασιλόπιτα και να έχεις πάει να παίξεις πόκα σε γνωστή χαρτοκλεπτική χαρτοπαικτική λέσχη, πιστεύοντας ότι θα πιάσεις την καλή και νομίζοντας ότι το σεμέν ντε φερ το κέντησε η γιαγιά και μπαίνει στο τραπεζάκι κάτω από το βάζο, είναι λίγο ανησυχητικό.

Πόσω μάλλον όταν μόλις την προηγούμενη βδομάδα οι κουστουμαρισμένοι μαφιόζοι με τους οποίους παίζεις τώρα, σε έβλεπαν να μαρτυράς τα χαρτιά του κολλητού σου, που προσπαθούσε να μπλοφάρει μπας και του μείνει καμιά μάρκα για το νοίκι και να του λες ότι είναι άσχετος και να σηκωθεί να παίξεις εσύ που ξέρεις. Και τώρα που ήρθε η ώρα σου, τα ποντάρεις όλα από την αρχή με τίποτα στα χέρια, περιμένοντας ότι στο επόμενο χέρι θα σου έρθει κομπλέ κέντα στον άσσο. Και όταν όπως είναι φυσικό δε σου έρθει ούτε ζευγάρι, αφήνεις τα χαρτιά στο τραπέζι ανοικτά, βρίζεις την τύχη σου και το φύλο που τράβηξε ο προηγούμενος, λες σε όλους γιατί έχασες και αντί να πας πάσο, ποντάρεις τα ρέστα σου στο ανοικτό φύλο και ρωτάς γύρω γύρω στο τραπέζι ποιός θα σε δανείσει να συνεχίσεις. Και σε ρωτώ αγαπητέ, μαλάκες είναι να μη σε δανείσουνε; Και μια και όλος ο κόσμος βλέπει ότι το σπορ δεν το κατέχεις, δεν πας στον κουβά με τους υπόλοιπους άσχετους μπας και δούμε καμιά άσπρη μέρα; Γιατί όποιος γνωρίζει από που είναι το τα παραπάνω βίντεο, τη γνωρίζει τη συνέχεια...

[Ενημέρωση]
Κατά διαβολική σύμπτωση, ο ANKYR είχε παρόμοια έμπνευση με εμένα και πλέον έχω και εικονογράφηση στο ιστορικό αυτό κείμενο...