Δεν ξέρω τι γίνεται με τους υπόλοιπους, αλλά για μένα το έχω προσέξει. Σε κάθε δεδομένη περίοδο, πάντα, θα έχω μια δουλειά στοιχειωμένη. Μια δουλειά που κάτι θα πάει στραβά, εξ' αρχής, κατ' επανάληψη, πριν το τέλος, όλα αυτά μαζί, ή απλά θα θέλει τόσο χρόνο λεπτομέρεια και προσήλωση ώστε να μπαίνει συνεχώς στην άκρη για να γίνουν άλλα πιο "επείγοντα". Μέχρι να γίνει επείγουσα κι αυτή. Και να χρειαστεί να πατήσεις το γκάζι τέρμα για να προλάβεις να την κάνεις ή να την αλλάξεις τελευταία στιγμή σύμφωνα με τα νέα στοιχεία. Κάτι τέτοια σου ρουφάνε την ενέργεια και την όρεξη να κάνεις άλλα πράγματα, ακόμη και να σου περισσεύει χρόνος, που δεν! Αλλά ας είναι καλά οι εργασίες σα φοιτητής που σε προετοιμάζουν για κάτι τέτοια. Ειδικά αν τις έκανες πάντα τελευταία στιγμή! Να μην ακούω κουβέντα λοιπόν για τα ελληνικά πανεπιστήμια...Και φυσικά αυτό που είναι πάντα κοινό σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι η αίσθηση του βάρους που σηκώνεται από τους ώμους σου, το στομάχι σου (ή και πιο κάτω). Τι καλά...
Πάω βόλτα :-)
4 σχόλια:
Άλλοι δουλεύουν απ' το πρωί ως το βράδυ για ένα ξεροκομματο, άλλοι παρακαλάνε να βρουν δουλειά κι άλλοι που την έχουν, την αφήνουν για καφέδες και παιχνίδια...
Ε ρε τάνα ζωή...
Τέρμα η δουλειά, πάω να παίξω κι εγώ... :)
Άμα κουράστηκες καλύτερα να την παρατήσεις αυτή τη συγκεκριμένη δουλειά.
Ή μάλλον πρώτα να την τελειώσεις και μετά να την παρατήσεις όπως ακριβώς κάναμε και στη σχολή.
Πάντα σε καλό δε μας έβγαινε;
Έχω κρατήσει κάτι πολύ καλές σημειώσεις για το "μπαλαμούτι" από την εργασία στην Κριθιά..
..Αλλά είμαι σίγουρος ότι τις έχεις κι εσύ! :-p
@rami: Αν δεν έχεις δουλειά ν'αφήσεις, δε νομίζω να έχεις όρεξη να παίξεις!
@SouKouPai: Την τελείωσα και την άφησα! Κλασσικά πράγματα...
@Themis: Πλάκα μου κάνεις; Εγώ τις έγραψα! :-P
Δημοσίευση σχολίου