Χριστουγεννιάτικες ανταλλαγές ακινήτων

Χρόνια πολλά και πάλι!
Και τώρα ας βγούμε έξω να πάμε και σε καμιά γιορτή!

Καλές γιορτές

Μ' αυτά και μ' αυτά, δεν πήραμε χαμπάρι ότι είναι παραμονή Χριστουγέννων. Εύχομαι λοιπόν καλές γιορτές σε όλους, ότι και να σημαίνει αυτό για τον καθένα και να περάσουμε λίγες μέρες ξένοιαστες με τους δικούς μας ανθρώπους. Πως θα το κάνουμε αυτό με όλα αυτά που γίνονται κάθε μέρα; Εύκολο. Το off όλοι ξέρουμε που είναι στο τηλεκοντρόλ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Στα παλιά του τα παπούτσια

Πριν μερικές ημέρες σε ομιλία του προέδρου Μπους Τζορτζ Ντάμπλγιου στο Ιράκ, ένας αγανακτισμένος δημοσιογράφος πέταξε τα παπούτσια του στον πρόεδρο, να αγιάσουν οι πατούσες του. Αυτός βέβαια μαθημένος σε τέτοιες ενέργειες με γιαούρτια, ζαρζαβατικά και λοιπά και μια που όπως λένε και στη χώρα του practice makes perfect, σα γνήσιος american ninja τα απέφυγε. Την υπεράσπιση του δημοσιογράφου ανέλαβε γνωστός έλλην ποινικολόγος και κουνελοπνίχτης ή κάτι τέτοιο. Στο απολογητικό του υπόδημα μίλησε για εξοστρακισμό, θέλημα Αλλάχ και είπε επίσης ότι εντάξει ρε αδερφέ, δεν έγινε και τίποτα, συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες! Στη μέση ανατολή βέβαια το να πετάξεις τα παπούτσια σε κάποιον, θεωρείται μέγιστη προσβολή, αλλά μη νομίζετε ότι πήρε και χαμπάρι τίποτα, μην αλλάξουμε και συνήθειες στο τέλος. Κάτι ήξερε η Βατίδου λοιπόν! Μήπως είναι κι αυτή αραβίδα που θα έλεγε και η Λαίδη;

Εδώ βέβαια αν αρχίσουμε να πετάμε παπούτσια σε όλους όσους τους χρειάζεται, θα μείνουμε ξυπόλητοι και δε λέει, έχει γεμίσει ο τόπος γυαλιά σπασμένα!

Η μεγάλη εικόνα

click upstairs

Το big picture του boston.com το παρακολουθώ αρκετό καιρό και είχα σκοπό να το παρουσιάσω κάποια στιγμή στο blog. Έχει καταπληκτικές φωτογραφίες διαφόρων γεγονότων και αξίζει να το ψάξετε. Επίκαιρο λοιπόν όπως είναι, δεν μπορούσε παρά να έχει φωτογραφίες από τα πρόσφατα γεγονότα που συγκλόνισαν τη χώρα μας. Δεν ξέρω αν θυμάστε, επειδή ήταν και την προηγούμενη βδομάδα και άλλαξε η επικαιρότητα, κάτι με αναταραχές που έγιναν με αφορμή μια δολοφονία ενός 15χρονου. Πατήστε στην εικόνα λοιπόν και ετοιμαστείτε να απολαύσετε σε 37 υπέροχες φωτογραφίες το πως γινόμαστε διεθνώς ρεζίλι από τα καμώματα ενός ετερόκλητου πλήθους κουκουλοφόρων, των δυνάμεων καταστολής που βγάζανε το άχτι τους σε όποιον βρίσκανε ξεκουκούλωτο εκτός της αγέλης (ή κοπαδιού όπως προτιμάτε) διότι οι υπόλοιποι πετούσαν πέτρες και κυρίως τα καμώματα όλων των πολιτικών μας...
Μια που ξαναέπιασα το θέμα αν και δεν είχα σκοπό, διαβάστε και αυτό το κείμενο της Κωλόγριας που με βρίσκει σύμφωνότατο...

Υ.Γ. Αν είναι να διαδώσετε τις φωτογραφίες, παρακαλώ χρησιμοποιήστε μια παραπομπή στο big picture και στείλτε το. Αν μου έρθει κανένα e-mail με παρουσίαση από το powerpoint με τις φωτογραφίες και τη γνώμη του αργόσχολου υπαλλήλου που το έφτιαξε με transition μπατανόβουρτσα και δεκαπέντε θαυμαστικά στην κάθε πρόταση, θα τον εντοπίσω και θα του βάλω το ECDL στον πάτο! Μη νομίζετε ότι δεν μπορώ, είμαι πρώτος ξάδερφος του big brother!

Χρήστος

Χρόνια πολλά σε όλους τους Λευτέρηδες και τις Ελευθερίες σήμερα. Εμένα αυτή η μέρα πάντως μου φέρνει πάντα στο μυαλό το φίλο μου το Χρήστο. 6 χρόνια κιόλας! Η φωτογραφία από τον Αύγουστο του 2000 στη Μύκονο. Τα σχόλια κλειστά για αυτή την ανάρτηση. Έτσι κι αλλιώς δύο μόνο από αυτούς που με διαβάζουν ξέρουν ακριβώς για τι μιλάω και δε χρειάζεται σχόλια για να ξέρω ακριβώς τι σκέφτονται...

FWD: FWD: Dokoumento

>
>>
>>Αναρχικά πρόβατα διέφυγαν της στάνης
>>και πετούσαν μολότωφ και γκλίτσες
>>σε ανυποψίαστους λύκους που έψαχναν
>>ανυπεράσπιστοι την τροφή τους.
>>
>>



>>
>>Βίντεο ντοκουμέντο της καταδίωξης
>>που ακολούθησε μετά το συμβάν
>>από ερασιτεχνική βιντεοκάμαρα
>>που αποδυκνείει τις τεράστιες
>>ευθύνες του κυρίου Τραμπάκουλα
>>
>>Να παραιτηθεί πάραυτα ο υπουργός
>>αγροτικής ανάπτυξης!
>>
>>Που είναι ο βοσκός;
>>
>>Διαδώστε το
>

Παν μέτρον άχρηστον #3

Τέλος καλό, όλα καλά.
Τι κρατάμε από την όλη ιστορία.

Ο Κωστάκης και ο Γιωργάκης κοντράρονται για την Εξουσία.
Τι περίεργο!

Ο Αλέκος και η Αλέκα, κοντράρονται πάνω από το πτώμα του Αλέξη. Αλήθεια, ο μικρός Αλέξης του Αλέκου που είναι;
Τι χαριτωμένο!

Αι υπόλοιπαι δημοκρατικαί δυνάμεις θέλουν να δώσουν όπλα και στη δημοτική αστυνομία, μπας και αρχίσουν να σκοτώνουν και νήπια.
Τι μαλάκες!

Οι μέγιστοι βατοπαίδες θα στεναχωρήθηκαν λογικά για τα τελευταία επεισόδια που οδηγούν τους ανθρώπους έξω από το δρόμο του Θεού και τις κάμερες έξω από το Άγιο Όρος.
Τι υποκριτές!

Οι δημοσιογράφοι θα στεναχωρήθηκαν σίγουρα. Μόνο υλικές ζημιές. Μόνο ένα θύμα. Τι τομάρια!

Οι καταστηματάρχες στεναχωρήθηκαν που τους έσπασαν τα μαγαζιά τους και δε σπάσανε τα μαγαζιά των άλλων και κανένα εμπορικό να τους πούνε και μπράβο που πάνε κόντρα στην αμερικανοποίηση και τον καταναλωτισμό. Τι παρτάκηδες!

Ο καθένας την έπεφτε σε όποιον είχε άχτι. Οι αναρχικοί στην αστυνομία, οι μαθητές στα αυτοκίνητα των καθηγητών τους, οι καθηγητές στις καφετέριες μια που δεν είχαν μάθημα και όλοι μαζί στις τράπεζες, ενώ αρκετοί κάνανε πρώιμα τα χριστουγεννιάτικα ψώνια τους σε ασυναγώνιστες τιμές τζάμπα. Το ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε στην ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Το ΚΚΕ επιτέθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΛΑΟΣ επιτέθηκε. Ο Καραμανλής λέει και πάλι καλά που είναι ακόμη κυβέρνηση. Από τότε που βγήκε, μόνο ο Γκοντζίλα δεν έχει έρθει σε αυτή τη χώρα! Και μετά λένε γκαντέμη το Μητσοτάκη! Τι χάος!


Τελευταίες σκέψεις:

Όποιος φοράει κουκούλα και τα σπάει, δεν είναι απαραίτητα αναρχικός. Από την άλλη πάλι δεν είναι απαραίτητα επαναστάτης. Δεν είναι απαραίτητο ότι έχει δίκιο. Δεν είναι και απαραίτητο ότι έχει άδικο. Υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις.

Όποιος φοράει στολή, δεν είναι απαραίτητα γουρούνι δολοφόνος. Πολλές φορές δεν είναι καν μπάτσος. Και σίγουρα δεν είναι ο Μπατμαν, ούτε ο Ράμπο!

Ο υπουργός δεν μπορεί να ελέγξει το τι κάνει ο κάθε ψυχάκιας κομπλεξικός με στολή και όπλο. Πρέπει όμως να φροντίσει να μη δίνει σε κομπλεξικούς ψυχάκηδες στολή και όπλο. Και πρέπει να μαζέψει όπλα και στολές πίσω από τους κομπλεξικούς ψυχάκηδες που τα έχουν. Και δεν έχει σημασία αν το βλήμα εξοστρακίστηκε ή όχι. Το όπλο βγαίνει από τη θήκη για να σκοτώσει. Όπως έλεγε και ο Βέγγος, αυτά τα πράγματα τα γεμίζει ο διάολος.

Αλήθεια, είπα διάολος και θυμήθηκα.Ο Εφραίμ θεωρεί εαυτόν αποδιοπομπαίο τράγο; Αποδιοπομπαίος δεν ξέρω, αλλά ο λαός είναι μαζί του ως προς το δεύτερο σκέλος σίγουρα!

Αντί να εξοργιζόμαστε σε μεγάλη κλίμακα και να σπάμε το σπίτι μας μία δυό φορές το χρόνο χωρίς αποτέλεσμα, γιατί δεν αρχίζουμε να εξοργιζόμαστε από λίγο κάθε φορά που μας αδικούν και να αντιδρούμε με αποφασιστικότητα και σθένος στην καθημερινότητα μας; Α, ξέχασα εκεί δεν είμαστε όχλος, μπορεί να έχουμε συνέπειες. Η βία είναι δηλητήριο. Άλλα τα περισσότερα δηλητήρια σε μικρές ελεγχόμενες δόσεις είναι φάρμακα.

Ο μέσος Έλληνας νομίζει ότι δεν είναι.

Το λαϊκό σε τι βγήκε;

Παρακολουθήσατε σε ζωντανή μετάδοση το φαινόμενο της πεταλούδας ενδιάμεσα διαφημίσεων. Βαρεμάρα. Τα ίδια και τα ίδια τρεις μέρες τώρα; Τα άλλα τι έχουν;

...
...
...


Υ.Γ. Α, ναι ξέχασα! Όλα αυτά τα κάναμε για τη μνήμη του φίλου μας του Αλέξη. Ας μην ξεχνάμε ότι όταν όλοι τον ξεχάσουμε, η μνήμη του θα ζει στο μυαλό της μάνας του που δε θα μπορέσει να ξεχάσει ποτέ...

Τέλος καλό. Όλα καλά;

Παν μέτρον άχρηστον #2

Αφιερωμένο στους επαναστάτες των τελευταίων ημερών με το νόημα του, αφού τους αρέσει τόσο ο Πλιάτσικος. Ο κόσμος χρειάζεται μια αλλαγή, αλλά προς το καλύτερο...

Παν μέτρον άχρηστον

Η πατρίδα μας κάνει βήματα προόδου. Από ένα απέραντο κωλοχανείο, που έλεγε και ο Χάρυ Κλυν κάποτε με τη φωνή του θείου Καραμανλή, εξελίχτηκε σε ένα απέραντο Καλαχανείο.

Αντίο facebook!

Μα γιατί; Γιατί; Γιατί; Μετά από τόσες υπέροχες στιγμές που πέρασα, μοιραζόμενος τα προσωπικά μου δεδομένα με τους φίλους μου, πάω να μπω σήμερα στο υπέροχο αυτό μνημείο της κοινωνικής δικτύωσης και μοντέρνου ζευγαρώματος, αυτό τον ηλεκτρονικό ρουφιάνο και ψηφιακή αντροχωρίστρα και το μόνο που αντίκρυσα ήταν αυτή η ψυχρή και παγωμένη οθόνα! Και ο λόγος όπως μου εξήγει το φακ τους σε μια γλώσσα ξένη, είναι ότι δεν τους έδωσα τα πραγματικά μου στοιχεία, ούτε καν επειδή μπαίνω μια φορά το μήνα! Εγώ δεν έδωσα τα στοιχεία; Εγώ; Εγώ που τους έλεγα τα πάντα για μένα; Δεν τους είπα ότι γεννήθηκα στην λεβεντογέννα Τραχανοπλαγιά και μένω στο εξωτικό Ουλάν Μπατόρ; Δεν τους είπα ότι βλέπω οράματα και σκίζω ράμματα (για γούνα, μην παρεξηγηθώ); Ή μήπως το τηλέφωνο μου δεν είναι το 2105550555; Τι άλλο θέλανε δηλαδή από εμένα; Την πιστωτική και το pin της κάρτας του βίντεοκλάμπ; Μέχρι και το mail μου έδωσα, όχι το καθημερινό, το καλό, αυτό που δίνω σε όλες τις σελίδες και για οποιοδήποτε σκοπό και στο οποίο μου έρχονται κάθε μέρα 50 τρόποι να μεγαλώσω το πέος και το στήθος μου ταυτόχρονα και έχω κερδίσει εκατομύρια σε λοταρίες! Και αυτοί οι άσπλαχνοι, με σβήσανε, με ξηλώσανε, με βγάλανε από τον κοινωνικό χάρτη, μου καταστρέψανε την κοινωνική ζωή και με αφήσανε μόνο και παραπεταμένο σε μια γωνιά του διαδυκτίου να ζητιανεύω λίγα ψίχουλα ανθρωπιάς; Και τώρα εγώ τι θα απογίνω; Σε ποιό κοινωνικό μεσαίωνα θα γυρίσω; Πίσω στο MSN; Πίσω στο ΙCQ; Μήπως θα ξαναπέσω στο IRC στο nana και το rea με γυναικείο όνομα, να μου την πέφτουν όψιμοι χακεράδες μπας και ακούσω μια γλυκιά κουβέντα, να κάνω πιάτσα σαν ένα ψηφιακό τραβέλι; Σε λίγο θα αρχίσω να παίρνω και τους φίλους μου τηλέφωνο να βγούμε για καφέ έτσι όπως πάμε! Ωιμε, ουέ, ούιλελε μάναμ και αλί! Και όλα αυτά γιατί; Γιατί δεν τους κάνει το Cyber Goulion για όνομα; Τι έχει; Αν το έκανα Kyberhs Goulionopoulos δηλαδή θα το αφήνανε; Πως μου στερείτε άσπλαχνοι τους φίλους μου; Πως στερείτε τους φίλους μου από εμένα; Πως εμένα φίλους από στερείτε μου; Μου εμένα φίλους στερείτε πως από; Πως αλλιώς να το πω δηλαδή για να εκφράσω τον πόνο της ψυχής μου; Άει σιχτίρ, Καϊλεψα τελείως, σπάραξα μέχρι κι εγώ που τα γράφω! Άλλα μπράβο, πολύ καλή δουλειά, τους έχουν βρεί όλους! Εδώ μέχρι και η Κουτσή Μαρία έχει facebook (αλήθεια, ψάξτε το!) και εγώ πάπαλα! Αλλά (χαχα) την εναλλακτική ψηφιακή μου περσόνα δε θα τη βρουν ποτέ (χαχα), θα συνεχίσει να αποπλανεί ενηλίκους, να κλέβει γλυφιτζούρια από πιτσιρίκια, τα πι από τις γριές, τα νι από τους νέους οδηγούς και τις θέσεις στο λεοφωρείο από τους γέροντες (ΜΟΥΑΧΑΧΑ)! Τα είπα και ξαλάφρωσα. Με άλλα λόγια, δε με θέλετε στο facebook για αυτό που (δεν) είμαι; Ε λοιπόν κι εγώ, ΝΑ!


Υ.Γ. Καλύτερα να διώξουν και μερικούς μπας και περάσει και η κρίση στα blog που λέει και ο αραχτός!

Μπερδεύτηκα...

Τί έγινε ρε παιδιά στο νέο Πεκίνο; Τι τους πάτησε; Πήρε κανείς την πινακίδα του φορτηγού; Πόσα ήτανε; Πέντε; Εξι; Πόσοι παίζανε; Δεκατρείς; Δεκατέσσεροι; Τελειώσανε ή τρέχουν ακόμα; Και εντέλει τι μέρα είναι; Τρίτη; Τετάρτη; Γιατί Πέμπτη δεν ήτανε!

Έλα κι εσύ, μπορείς!

Το Εργαστήρι Σκίτσου και Κόμιξ του ΠΟΔΤ έχει αρχίσει και πάλι να λειτουργεί για τρίτη συνεχή χρονιά στο Μύλο Ματσόπουλου. Τα μαθήματα μέχρι νεωτέρας είναι κάθε Πέμπτη στις 5 το απόγευμα. Οποιοσδήποτε έχει όρεξη και πιάνει λίγο το χέρι του μπορεί να έρθει στην παρέα μας. Αντί λοιπόν να ζωγραφίζετε από εδώ κι από εκεί σε ότι χαρτί βρείτε μπροστά σας, ελάτε να μάθετε υπό την καθοδήγηση του Κουρσό πως θα συνεχίσετε να ζωγραφίζετε ότι βρείτε μπροστά σας πιο αποτελεσματικά! Πληροφορίες περισσότερες μπορείτε να πάρετε επί τόπου ή αν χρειαστεί στο email μου (υπάρχει κάτω δεξιά στη σελίδα) . Τηλέφωνο δε θυμάμαι. Σας περιμένουμε να τα πούμε από κοντά...

Μια που άρχισα να σας ξαναζαλίζω με το εργαστήρι σκίτσου και κόμιξ, έχω να ζητήσω κάτι από τους αγαπητούς αναγνώστες που βρίσκονται στα Τρίκαλα. Μια που δε βλέπω καμία ιδιαίτερη υποστήριξη στην προσπάθεια από αυτούς που θα έπρεπε, είπα να κάνω μόνος μου λίγο διαφήμιση μέσω του internet. Το κακό είναι ότι από τους αναγνώστες μου πολύ λίγοι είναι τρικαλινοί και από αυτούς σχεδόν κανένας που να σκιτσογραφεί (έχω τουλάχιστον μία πάντως, αλλά αυτή είναι ήδη μέλος!). Για το λόγο αυτό θα ήθελα να ζητήσω από όποιον έχει blog, θέλει και έχει τρικαλινό κοινό, να κάνει λίγο διαφήμιση, με απ' ευθείας αναφορά, μια παραπομπή σε αυτή την ανάρτηση ή έστω αναφορά σε μια συζήτηση. Υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται αλλά είμαστε σκόρπιοι. Ευχαριστώ....

Rainbow

Σάββατο πρωί... Ένα ολόκληρο ουράνιο τόξο και μια φωτογραφική που δεν τραβάει πανοραμική φωτογραφία και αρκετή βροχή ώστε αντί να πάμε για δουλειά τελικά να πάμε για καφέ! Αχ, τι ωραίο θέαμα, το μεγαλείο της φύσης σε όλο του το... χμμ... εεε... μεγαλείο (έκθεση άριστα), τι φέρνει στον αγνή αθώα ρομαντική μου ψυχή;

Τι;

Ε;

ΑΥΤΟ!




Το καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών.-

Σήμα παντού

Σπαστικό δεν είναι να μην έχεις μάθημα στο εργαστήρι σκιτσογραφίας τόσο καιρό; Αυτό άλλαξε σήμερα αν και μεταξύ μας (μην το πείτε παραέξω) δεν το βλέπω να κρατάει όπως πάει η κατάσταση. Χρειαζόμαστε επειγόντως ταλέντα να διδάξουμε μια και από το εργαστήρι φάντασμα έχουν περάσει δεκάδες άτομα και έχουμε μείνει δύο (βαριά τέσσερις αν οργανωθούμε) από τους παλιούς! Όσοι είστε κοντά στα Τρίκαλα λοιπόν, πιάνει το χέρι σας και έχετε όρεξη να μάθετε να εκφράζετε τις σκέψεις σας με μόνο όπλο ένα χαρτί κι ένα μολύβι μπορείτε να έρθετε την Πέμπτη στις πέντε το απόγευμα στο Μύλο του Ματσόπουλου να σας δείξουμε πως. Άντε, κανονίστε μπας και βγάλουμε το τρίτο έτος και πάρω το πτυχίο μου! Όχι τίποτα άλλο, να δω και πως θα είναι, μάλλον ζωγραφιστό, αλλά δεν έχει να κάνει! Θα γίνει και καλό κάδρο για τον τοίχο, ένα αυθεντικό κουρσοπτυχίο!

Τριγωνομετρικά

Τριγωνομετρίκα... Το υπόβαθρο της δουλειάς του τοπογράφου. Αυτά τα μυστήρια τσιμεντένια βάθρα που βρίσκονται σε διάφορα σημεία με ποικίλους βαθμούς προσιτότητας και προκαλούν την περιέργεια στους αμύητους και το θρησκευτικό αίσθημα σε όσους βρίσκονται κοντά σε τοπογράφους που προσπαθούν να τα προσεγγίσουν!

Όπως αυτό που βρίσκεται στην άκρη ενός δεντροσκέπαστου δρόμου αρνητικής επικλίσεως 10% εώς 20% που παριστάνει και το ρεματάκι στον ελεύθερο χρόνο του για να τα βγάλει πέρα. Χαμηλά αλλά δυσπρόσιτο με αυτοκίνητο. Βλέπεις όμως από εκεί Παλαιομονάστηρο, Μουζάκι και Πύλη.

Άλλα πάλι είναι ψηλα μεν αλλά πολύ εύκολα να τα φτάσεις από το δρόμο, όπως αυτό πιο πάνω. Το να περάσεις όλο το δρόμο βέβαια για να φτάσεις εκεί είναι άλλη υπόθεση.

Άλλα πάλι είναι τόσο εύκολο να τα φτάσεις που σχεδόν στεναχωρήθηκα που δεν είχα πάει στο Μέτσοβο για να μετρήσω κάτι αλλά για βόλτα! Η βόλτα ήταν στον καινούριο δρόμο που πάει από το Χαλίκι στο Ανήλιο το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ήθελα να του κάνω παρουσίαση αλλά δεν πρόλαβα :-)

Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, είσαι μέσα στον κάμπο, πάνω σε αναχώματα, σε εύκολα σημεία και βλέπεις αυτό...

...ή αυτό! Το να ξεριζώσεις ένα τριγωνομετρικό από το έδαφος δεν είναι κάτι που γίνεται τυχαία, θέλει ΠΟΛΥ προσπάθεια. Προφανώς κάποιους δεν τους κόβει να καταλάβουν ότι εάν είχε λίρες εκεί από κάτω, πρώτον θα τις είχανε πάρει και δεύτερον ότι και να είχε ακόμη αυτοί που τις έβαλαν που ήταν τοπογράφοι, δε χρειάζονται να επισημάνουν το σημείο με ένα μέτρο τσιμεντένιο βάθρο, διότι είναι ικανοί να ξαναβρούν το σημείο. Ή θα ήταν, αν αφήνανε και κανένα τριγωνομετρικό στη θέση του.

Και τα λέω αυτά γιατί σήμερα πέρασα 2 ώρες να ψάχνω να βρώ κάπου να βάλω τη βάση μου και έβλεπα αυτά που είδατε πιο πάνω! Οπότε η απορία μου όπως και πολλών άλλων συναδέλφων είναι η εξής:

Μιχάλη, πότε αρχίζουν οι εγγραφές στο HEPOS;

:-)

Bonus track:

Για όσους νομίζουν ότι οι ισοϋψείς είναι οντότητες που συναντάς μόνο επί χάρτου, ρίξτε μια καλή ματιά στην πιο πάνω φωτογραφία. Τι σου φτιάχνεί ένας οικονομικός μετανάστης με 7 σακούλες ασβέστη και μια μπατανόβουρτσα...

Περπατάω μες στο δάσος...

Έπαιζα με το καινούριο picasa και έφτιαξα αυτό το ίσως όχι και τόσο πετυχημένο κολάζ. Οι φωτογραφίες όμως μου αρέσουν. Είναι από δυό μέρες αυτή τη βδομάδα, όπου αποτύπωνα σε δύο διαφορετικά δάση, διανύοντας συνολικά κοντά στα εκατό χιλιόμετρα σε διαφόρων τύπων κατσάβραχα (όχι όλα με τα πόδια βέβαια). Ταυτόχρονα κάτι τέτοια μέρη είναι και ο κύριος λόγος που διάλεξα να γίνω τοπογράφος και μάλιστα ελευθέρας βοσκής και όχι κατοικίδιος. Ποιός άλλος έχει για γραφείο τη φύση;

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Ομπάμα

Με αφορμή την πρόσφατη εκλογή του νέου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, η αντιπολίτευση έβαλε σε εφαρμογή το καινούριο της σχέδιο για την ανακατάληψη της εξουσίας...

Κοσμοϊστορικά γεγονότα

Σωτήριον έτος 2008, κοντεύουν οκτώ χρόνια από το τέλος του κόσμου και παντού γύρω μας συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα. Μικρά μεγάλα, δεν έχει σημασία, συμβαίνουν όμως και είναι πρωτοφανή και ανήκουστα! Κατ' αρχήν όπως ίσως έχετε καταλάβει η θέση της δακτυλογράφου δεν έχει καλυφθεί ακόμη. Από τις υποψήφιες για τη θέση, τα δύο τρίτα την κοπάνησαν όταν έμαθαν ότι δεν είναι θέση στο δημόσιο, το ένα έκτο δεν είχε άδεια παραμονής στη χώρα και οι λοιπές φύγαν όταν εμάθαν τη διαφορά ανάμεσα στο "αδρά" και το "αμυδρά". Ο Σάκης μεγάλωσε, μίλησε, έγινε άντρας και έγινε πατέρας (και ο Ψινάκης γιαγιά;)! Να τους ζήσει, να το χαίρονται. Σε παγκόσμιο συνέδριο κατά της διαφθοράς που έγινε πρόσφατα στην Αθήνα, ανακαλύψανε ότι ο δημόσιος τομέας της Έλλαδας είναι από τις πιο διεφθαρμένους και μάλιστα με τα πρωτεία στις εφορίες, τις πολεοδομίες και τα νοσοκομεία! Πως καταλήγουν σε τέτοια συμπεράσματα δε μπορώ να φανταστώ! Έχουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα παραίτηση ανθρώπου έπειτα από λαϊκή κατακραυγή. Βέβαια μια που ο Ντέμης είχε ήδη δηλωσει ότι θα παραιτηθεί στο τέλος της σαιζόν, δεν ξέρω αν πιάνεται η εγκατάλειψη του πλοίου από τον καπετάνιο σα θετική ενέργεια. Μια που έπιασα τα αθλητικά, έχουμε τον ΠΑΟΚ να προηγείται δύο εκ των τριών ομάδων του κέντρου, της Βούρτση και του Καΐλα, στο κυνήγι του τίτλου. Αυτό κι αν είναι ιστορικό για τα καρντάσια. 

Στα υπόλοιπα εσωτερικά, αποκαλύφθηκε επιτέλους το μέγα μυστήριο γιατί σε όλους τους πίνακες που αναπαριστούν τους μεγάλους αγώνες του έθνους, υπάρχει δίπλα στους ένοπλους υπερασπιστές και ένας ρασοφόρος με σημαία. Προφανώς έτρεχε να προλάβει κανένα οικόπεδο για τους φτωχούς με κίνδυνο της ζωής του, μια που δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένο το δημόσιο τότε ώστε να το καταλάβει με ασφάλεια από το μοναστήρι. 

Επίσης ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες το ξεγύμνωμα του καπιταλισμού και την έστω και διαισθητική συνειδητοποίηση από τμήμα των μεγάλων μάζων ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα στηρίζεται στη γέννηση χρήματος απότο μηδέν μέσω δάνειων και την άγνοια του κόσμου για το γεγονός αυτό. Για το λόγο αυτό και έχουν κλάσει μάλλι όλοι οι οικονομικοί παράγοντες και προσπαθούν να καλύψουν αυτή τη διαφαινόμενη αποκάλυψη με "ενέσεις ρευστότητας" διότι αν αντιδράσουν όλοι με τη φιλοσοφία της γριάς που παίρνει τις οικονομίες και τις ράβει κάτω από το στρώμα, στο τέλος το μόνο που θα χρησιμεύουν τα χαρτάκια με ονομαστική αξία όσων ευρώ, λιρών, δολλαρίων,  πεσετών, μπουρνουζίων κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο θα είναι για τη θερμομόνωση του στρώματος αφού δε θα έχουν κανένα αντίκρυσμα. Ignorance is a bliss που λένε και στο αμέρικα.

 Εδώ φαίνεται και πόσο μπροστά είναι ακόμη μια φορά η χώρα των Ελ, αφού όλοι σπεύδουν να εφαρμόσουν σα γιατρειά αυτό που στη χώρα μας αποτελεί υπαρκτή πρακτική εδώ και δεκαετίες, δηλαδή την ανταμοιβή των ανίκανων και των αποτυχημένων και την απόλυτη διαπλοκή τραπεζών και εξουσίας! Για αυτό το λόγο και στη χώρα μας ενώ παντού μειώνουν τα επιτόκια για να ξεμπλοκαριστεί η θρομβωμένη οικονομία πριν πάθει καρδιακό, εμείς τα αυξάνουμε. Άλλη μια σοφή κίνηση από τη χώρα των κατοίκων που με χοληστερίνη στο κόκκινο τσακίζουν 3 μερίδες κοκορέτσια, άσε τους κουτόφραγκους να ανυσηχούν τζάμπα. Όταν αυτοί αποταμίευαν βελανίδια, εμείς τοκίζαμε στραγάλια! Από ύφεση καλά πάμε, δίεση να δούμε πότε. Στα εξωτερικά αποκαλύφθηκε ότι οι αμερικάνοι πήγανε να μας τη φέρουν υπογείως στο θέμα της ονομασίας της χώρας που όλοι ονομάζουν Μακεδονία εκτός από εμάς. Ήτανε το σοκ μεγάλο για όλους και ειδικά για πρώην πρωθυπουργό που ησθάνθη ότι τζάμπα τους ευχαρίστησε. Και έτσι είναι να ευχαριστείς, τον άλλο που κοιτάει να κάνει τη δουλειά του, γιατί; 

Μια που το έφτασα στις ΗΠΑ, τι γίνεται κι εκεί! Είμαστε ένα βήμα να δούμε τον πρώτο μαύρο πρόεδρο. Ελπίζω να μην είμαστε και ένα βήμα και πριν δούμε τον επόμενο δολοφονημένο πρόεδρο των ΗΠΑ. Θα μου πεις κι εσένα τι σε νοιάζει. Ε, πως, δε με ενδιαφέρει ποιός μας κυβερνάει; Γιατί όποιος νομίζει ότι μας κυβερνά η ελληνική κυβέρνηση είναι πιο νυχτωμένος κι από αυτόν που νομίζει ότι οι τράπεζες έχουν απόθεμα για όλα τα λεφτά που κυκλοφορούν στην πιάτσα. Πότε έγινε αυτό στη σύντομη ιστορία της Ελληνικής Δημοκρατίας για να γίνει και τώρα; Άσε που οι μεν λένε ότι παραλάβανε καμμένη γη, οι δε λένε ότι η γη δεν ήταν καμμένη, απλά είχε αρπάξει λίγο απ' έξω, οι άλλοι λένε ότι αν συνεχίσουν οι δύο πρώτοι έτσι δε θα μείνει γη να κάψουν όταν αναλάβουν το φούρνο, κάποιοι άλλοι λένε ότι τη γη πρέπει να ανήκει σε όλους για να την κάψει ο καθένας από μόνος του και φτάνει πια, ενώ ότι απέμεινε λέει ότι το ορθότερον είναι να λέγουμε αποτεφρωμένη και ο Θεός βοηθός, ήγγικεν η στιγμή της αλήθειας μπουμπούκο! Ε, όσο να πεις βαρέθηκε ο κόσμος και ασχολείται με τις ξένες εκλογές και τις εκπομπές του Star. Αλλά πέρα, πάνω και πιο σημαντικό απ' όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα, είναι ότι επιτέλους ότι και να κάνει ο καινούριος πρόεδρος του πλανήτη, ο οποίος ευτυχώς μάλλον δε θα είναι ο βετεράνος με το τσίρκο για αντιπρόεδρο και τον εξολοθρευτή για υποστηρικτή, το πιο σημαντικό επαναλαμβάνω επειδή μου βγήκε πάλι μεγάλη η πρόταση, είναι οτι επιτέλους θα απαλλαγούμε από αυτόν:

Ας αναφωνήσουμε όλοι μαζί, ζήτω το έθνος!

Μικρές αγγελίες

ΖΗΤΗΤΑΙ:
Δακτυλογραφος για συγγραφή αναρτήσεων σε ιστολόγιο, απαραίτητη η γνώση πληκτρολόγησης κειμένου σε υπολογιστή (επιτραπέζιο και πλακέ), κινητό, BIDE (breakthrough internet device, προφέρεται μπιντέ) γραφομηχανή και γραφούλα. Ελαστικό ωράριο, θα πληρώνεται αμυδρά, προοπτικές ανέλιξης, έρχεται στο χώρο σας, απόλυτος εχεμύθεια. Γνώση ανοίγματος φύλου πίτας και βυζάρες μετρούν θετικά.
Ένα τεμάχιο έκαστος, θα τηρηθεί σειρά απολύτου προτεραιότητας.
Πληροφορίες εντός, κύριος Σταύρος.

1984 - 2007

1984...

"At this moment the entire group of people broke into a deep, slow, rhythmic chant of 'B-B! .... B-B! .... B-B!'—over and over again, very slowly, with a long pause between the first 'B' and the second—a heavy murmurous sound, somehow curiously savage, in the background of which one seemed to hear the stamps of naked feet and the throbbing of tom-toms. For perhaps as much as thirty seconds they kept it up. It was a refrain that was often heard in moments of overwhelming emotion. Partly it was a sort of hymn to the wisdom and majesty of Big Brother, but still more it was an act of self-hypnosis, a deliberate drowning of consciousness by means of rhythmic noise."

(Orwell, George . Nineteen Eighty-Four)

2007...

Υπουργείο Κατανάλωσης.
Μπερδεύτηκα, τελικά ποιoς είναι ο Μεγάλος Αδερφός;

Πάει το αρκούδι...

Υ.Γ. : Η αφορμή από τα σχόλια σε διάφορα blogs για αυτό το θέμα.

Ανακοίνωσις

Ιερά Ανακοίνωσις

Με σκοπόν την καλύτερη κατανόηση των τεκταινομένων της επικαιρότητος και προς αποφυγήν οιασδήποτε παρεξηγήσεως που μπορεί να προέλθει από λανθασμένη χρήσιν του ονόματος εις την ελληνικήν γλώσσα, χρήσιμον είναι όπως διευκρινίσομεν ότι η ορθή ορθογραφία του ονόματος ουκ εστίν "Βατοπεδίου" ή χειρίστως "Βατοπαιδίου" ή κάκιστα "Βατωπαιδύου". Η μόνη ορθή, πραγματική και θεάρεστος γραφή είναι η κάτωθι:

Ι.Μ. Βατοπ€δίου

Ο Κύριως μεθ' υμών.

(ΣτΣ: Θα μπορούσε...)

0x21 χρόνια Σταύρος

Μερικές μέρες μετά τα γενέθλια του blog, ακολουθούν και τα δικά μου, μαζί με τη γιορτή μου και μερικά άλλα σημαντικά γεγονότα όπως την έναρξη της εμποροπανύγηρης των Τρικάλων. Να με χαίρεστε, περάστε να σας κεράσω κατιτίς. Αν θέλετε να δείτε τι άλλη καταστροφή έγινε τη μέρα που γεννήθηκα, μπορείτε να δείτε εδώ. Πολύ εορταστική ατμόσφαιρα έπεσε τελευταία...

Υ.Γ. Αν νομίζετε ότι γίνομαι 21 χρονών, μάλλον πρέπει να ξεσκονίσετε λίγο τις γνώσεις σας στο δεκαεξαδικό σύστημα (Γιάννη, αυτό για να μαθαίνεις πως σε βοηθούν τα μαθηματικά να μικροδείχνεις!)

5 χρόνια cybergoulion

Σα σήμερα πριν από ακριβώς πέντε χρόνια γεννήθηκε το παρόν blog με την εξής λακωνική δήλωση: κλικ εδώ για τη δήλωση. Ο αναγνώστης στον οποίο αναφέρομαι και με είχε ζαλίσει να ασχοληθώ με αυτή τη νέα και φοβερή τεχνολογία είναι ο καλός μου φίλος ο mitsakos. Ένα blog είναι κατά βάση ένας πολύ εύκολος και άμεσος τρόπος να πεις σε πολλούς ανθρώπους που δε γνωρίζεις, ένα σωρό πράγματα για εσένα που δεν τους ενδιαφέρουν. Όσοι γνωρίζουν το mitsako θα βρουν αμέσως λογικό το να τον έχει συναρπάσει αυτό. Από τότε η συνήθεια αυτή πέρασε από διάφορες φάσεις με κοινό γνώρισμα πάντα το χαρακτηριστικό μου μπλογκογνώρισμα, μεγάλες περιόδους αδράνειας με εκλάμψεις δημιουργικότητας. Αυτό κράτησε ένα διάστημα μέχρι το 2005 με 2 συνεργάτες και με ελάχιστους αναγνώστες τους οποίους δεν αδικώ ως προς το πλήθος, διότι σαν εύκολη λύση για να κρατάω ζωντανό το blog, το μόνο που έγραφα ήταν ανέκδοτα, διαλεγμένα ένα κι ένα μεν, αλλά αθέμιτο δε. Το πιο ενδιαφέρον μέρος ίσως ήταν η συλογική με τον eevosko και το mitsako ιστορία του Τζακ (ατελής κι αυτή). Μέχρι που τις παραμονές του 2006 και αφού πέρασα στον υπέροχο κόσμο της ευρυζωνικότητας, άλλαξα όνομα στο παλιό blog και ξεκίνησα με τη δεύτερη εκδοχή του από το μηδέν με αυτή τη δήλωση. Από τότε και καθώς γενικά το ενδιαφέρον για τα blogs αυξανόταν γεωμετρικά και εξερευνώντας και σχολιάζοντας στην σχηματιζόμενη "μπλογκόσφαιρα", άρχισα να μαζεύω σιγά σιγά κόσμο που ταίριαζε με τα μυαλά μου και τη διάθεση μου. Άλλοι μείνανε, άλλοι φύγανε, αλλά αρκετοί περάσανε. Αυτό που μου έκανε εντύπωση στην αρχή παρακολουθώντας τα στατιστικά, είναι το πόσο μικρό ποσοστό από αυτούς που διαβάζουν σχολιάζουν. Βέβαια αναλογιζόμενος το πόσο σπάνια σχολιάζω ο ίδιος δε θα έπρεπε να μου κάνει εντύπωση, αλλά είναι γεγονός, ότι τα σχόλια δίνουν ζωή και διαδραστικότητα στο blog και τσιγκλάνε τον συγγραφεά να συνεχίσει. Μιά κάμψη που βλέπω γενικά στα ιστολόγια τελευταία, εχω την εντύπωση ότι οφείλεται στο facebook, αλλά η διαφορά μεταξύ τους είναι αυτή του fast food με το εστιατόριο (ή του πάρτυ με τη βραδιά ποίησης, αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο). Εμένα μου αρέσει και συνεχίζω. Το να διαβάζει κάποιος ήταν πάντα δευτερεύων, αλλά βοηθάει! Εκεί που είδα συμμετοχή ήταν όταν άρχισα να βάζω τα πρώτα μου σκίτσα και σκέφτομαι να βρω μια φόρμουλα για να τα επαναφέρω με λιγότερο πρόχειρο τρόπο αυτή τη φορά. Θα δείξει.

Κλείνοντας μια έκπληξη. Ελάχιστοι από τους τωρινούς αναγνώστες πρέπει να έχουν δει τις ιστορικές πλέον σελίδες που είχα στον server egnatia του τμήματος ηλεκτρόγων από το 1994. Σε ελεύθερη απόδοση από τη γραμμική β' (σχεδόν) κάποια τμήματα από τις σελίδες μου, εκδόσεως του '96 πρίν την τελευταία μισή ανανέωση (απομεινάρι εδώ).

Πρώτη η αρχική σελίδα. Διακρίνονται καινοτομίες όπως εικόνες με διαφανές φόντο (μη γελάτε, ένα δυό προγράμματα ήταν που μπορούσαν να το κάνουν αυτό) και το τηλεκοντρόλ πλοήγησης (μου τη σπάγανε τα frames από τότε).

Ακολουθεί το "editorial". Το έβαλα επειδή αυτά που έλεγα τότε εξακολουθούν να με εκφράζουν. Τι ωραία να συμφωνείς με το νεότερο εαυτό σου... Ναι, αυτό στην αρχή του κειμένου είναι βραβείο, μου το στείλανε σε χαρτί μαζί με ένα μπλουζάκι, ένα mouse pad με εναέρια υποστήριξη του καλωδίου και κάτι στυλό :-P (η σελίδα είχε κι άλλο παρακάτω, αλλά δε χωρούσε στο screenshot).

Και λίγα λόγια για μένα... Μα πόσο ψωνισμένοι είναι αυτοί οι νέοι, μα πόσο! Το μοντάζ στη ζωγραφική των windows 3.1 παρακαλώ!

Αυτό που θέλω να πω είναι με τα παραπάνω είναι το εξής. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ όσους με διαβάζετε και όσους κάνουν τον κόπο να σχολιάζουν που και που. Δεν είμαι και ο πιο συνεπής blogger, αλλά είναι μια επαφή που αξίζει να έχεις με τον κόσμο... Δεν είναι;

Υ.Γ. Μη νομίσετε ότι σοβάρεψα ξαφνικά και χαρείτε. Σοβαρή ανάρτηση ξανά το 2013 το Σεπτέμβρη τώρα!

Εικόνες από την Τυνησία

Φωτογραφίες από τις διακοπές στην Τυνησία.

Είναι επιλογή με όσες χωρούσαν στο τραγούδι από τις 500+ φωτογραφίες που τράβηξα και λείπουν κάποια πράγματα όπως η πτήση πάνω από τη Σαχάρα με το ανεμόπτερο που το έχω σε βίντεο και ο Κώστας με την Εβίτα που γνωρίσαμε στην εκδρομή και κάναμε πολύ καλή παρέα (μα καλά, τώρα πρόσεξα ότι δε βγήκαμε μια φωτογραφία όλοι μαζί με τη δική μου μηχανή!). Το τραγούδι πολύ μεγάλο σουξέ στην Τυνησία, όχι αστεία!

Κόψε άτομο...

Για όσους αναρωτιούνται τι γνώμη έχουν οι παλιοί καλλιτέχνες για τους νεότερους, το πλάνο που τράβηξα στην αποψινή μου βόλτα νομίζω είναι διαφωτιστικότατο. Προσθέστε λεζάντες ελεύθερα!

Πρωινό στη Μουτσιάρα

Τελικά φτάσαμε στην Αθαμανία (πιο πέρα κι από το gardiki.gr) αρκετά νωρίτερα από τους δύο δικηγόρους, τους δύο τεχνικούς συμβούλους και τους κι εγώ δε ξέρω πόσους νοματαίους θα είναι εδώ για να μαλώσουν για λίγα τετραγωνικά μπάζα. Οπότε μέχρι να φτάσουν κι αυτοί, απολαμβάνουμε ένα καφεδάκι στην πλατεία πριν μας ζαλίσουν! Όχι, ίντερνετ δεν έχει εδώ και όχι, σιγά μην ξανααναλάβω πραγματογνωμοσύνη... Η διαδρομή όμως τέτοια ώρα, θεϊκή ως συνήθως. Καλημέρα.

Ανασκαφές #1

Το μηχανάκι του οριγκενάλ κάγκουρα...

Google Chrome (+ ενημέρωση)

Προσοχή, ακολουθούν πληροφορίες οι οποίες θα φανούν περιττές σε όσους θεωρούν το ECDL το μέγιστο επίτευγμα της ανθρώπινης διανόησης σε σχέση με τους υπολογιστές ή όσους πιστεύουν ότι το internet είναι ο internet explorer 6 (ή ο 5).
Αφορμή είναι ένα comic που διάβασα σχετικά με τον καινούριο browser της Google τον Google Chrome που θα κυκλοφορήσει οσονούπω. Είναι ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς να το διαβάσει κανείς αν ενδιαφέρεται με την τεχνική πλευρά των υπολογιστών και δίνει και μια ιδέα σχετικά με τη φιλοσοφία της Google, του open source, και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών από την πλευρά μιας εταιρίας που προφανώς στόχος της είναι το κέρδος. Συγκεκριμένα η λογική ότι αυξάνοντας τις δυνατότητες του διαδικτύου, αυξάνεται η κίνηση γενικά και αυξάνονται τα κέρδη για όλους τους οποίους ασχολούνται με αυτό, άρα και τα δικά μας. Πως φαίνεται ότι δεν είναι έλληνες αυτοί που χαράσουν την πολιτική της εταιρίας, ε; Πέρα από αυτό, δεν ξέρω αν είναι αξιόλογος ο browser, δεν το δοκίμασα ακόμη, αλλά από τη στιγμή που στηρίζεται στο webkit, τουλάχιστον ξέρω τι να περιμένω. Ναι, ναι, το ξέρω ότι είναι η μηχανή που χρησιμοποιεί και ο safari, για τους μάρτυρες της Apple. Και ο σκαραβαίος έπαιρνε μηχανή porche, τι να λέει; Ακόμη πιστεύω ότι ο safari για windows είναι εξίσου άχρηστος με ένα αδιάβροχο στη Σαχάρα. Έτσι κι αλλιώς τώρα που όλοι αρχίσαν να χρησιμοποιούν τον αγαπημένο firefox, πρώην firebird, πρώην phoenix που χρησιμοποιώ από την έκδοση 0.3 (χωρίς πλάκα, άλλαζε όνομα συνέχεια λόγω copyright, υπήρχε plugin που του έδινε τυχαίο όνομα κάθε φορά που ξεκινούσε!), πρέπει να ορίσουμε το καινούριο trend, δεν πρέπει; Τι σκατά το έχουμε το cyber- στο όνομα, για πλάκα; Θα μάθουμε σε μερικές ώρες έτσι κι αλλιώς. Α και μια σημείωση για τους εραστές του iPhone. Ψάξτε λίγο το android το καινούριο λειτουργικό για κινητά τηλέφωνα της google επίσης, είναι open source επίσης, έχουν κυκλοφορήσει ήδη το SDK που περιλαμβάνει και εξομοιωτή και θα δουλεύει και σε κινητά με προηγμένες τεχνολογίες όπως bluetooth, 3G, video κλήση, mms, εγγραφή video, υποδοχή για κάρτες μνήμης, ραδιόφωνο, GPS (όχι της playschool), java και (εδώ μπαίνουν τα ντραμς) , αναφορά παράδοσης SMS! Όχι επίσης. Γουάου!

Ενημέρωση, αργότερα το ίδιο βράδυ:

Λοιπόν, για όσους ενδιαφέρονται να το δοκιμάσουν,  εδώ και λίγες ώρες μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

Εντυπώσεις

-Θετικά:

Είναι ταχύτατο, ελάχιστα μνημοβόρο, με έξυπνες λεπτομέρειες στο σχεδιασμό του όπως την μπάρα κάτω που εμφανίζεται τελείως όταν δε χρειάζεται, ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ γρήγορο σε εφαρμογές web όπως υπόσχεται, ειδικά σε εφαρμογές της ίδια της Google (duh), καθώς και το ότι πέρασε τα πάντα από τον firefox (μαζί με τους κωδικούς μου, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία... χμ...).

-Αρνητικά:

Δεν είναι ο firefox και δεν υποστηρίζει επεκτάσεις (ακόμη). Αυτό είναι dealbreaker που λένε και στο αμέρικα από μόνο του. Χωρίς το adblock δεν μπορώ πλέον.

-Συμπέρασμα:

Άλλη μια νοικοκυρά που δεν αλλάζει τον firefox. Κάτι gmail, google reader, google maps και ο Blogger όμως έχουν αποκτήσει ήδη παραπομπές για να ανοίγουν σαν εφαρμογές στον chrome. Καλή φάση...

Συν αυτά που είπε ο βοσκός στο σχόλιο πιο κάτω. Με κάλυψε...

Internet παντού!

Χθες διάβαζα στην εφημερίδα ότι πλέον ελεύθερο ίντερνετ εκτός από την πόλη των Τρικάλων, έχει και ο δήμος Πιθήκων. Σήμερα είπα να το δοκιμάσω, μια που είχα ένα τοπογραφικό στην περιοχή. Νομός Τρικάλων. Ο παράδεισος για όσους έχουν iphone! Κωστάκι, μετά θα δοκιμάσω και στο Νεραϊδοχώρι. Αν πιάνει, μάντεψε ποιόν θα έχεις μόνιμο συγκάτοικο!

(το mitsako μάλλον...)

Cybergoulion is back... is back!

Χα, δε νομίζω να νομίζατε ότι χάθηκα στην έρημο και θα γλυτώνατε από εμένα; Όπως βλέπετε επέστρεψα! Από την Τυνησία εδώ και καιρό, από τις διακοπές σε παραπαραθαλάσιο χωριό εδώ και μια βδομάδα, τώρα πότε θα επιστρέψω πίσω στην καθημερινότητα πάλι θα δείξει! Μετά τη βδομάδα προσαρμογής και αφού τελείωσα το τέταρτο βιβλίο του Μαύρου Πύργου που το είχα παρατήσει εδώ και πολύ καιρό (σιγά τον πολύ, το παράτησα εκεί που το είχε παρατήσει και ο Στήβεν Κίνγκ για χρόνια) και αφού πλέον επέστρεψαν και αρκετοί κατεργαραίοι στον πάγκο τους ώστε να διαβάσει και κανείς αυτά που θα γράψω, σας καλοσωρίζω στη νέα σεζόν με ένα επίκαιρο (επιτέλους, πρόφτασα να βγει και κάτι επίκαιρο) σκιτσάκι! Περισσότερα για τις διακοπές προσεχώς...

Φανή, αυτό μετράει για απάντηση στο προηγούμενο σου σχόλιο ελπίζω!

xairetismata apo thn

Καλό καλοκαίρι

Το ξέρω ότι μέχρι τη στιγμή που γράφω την ευχή του τίτλου οι περισσότεροι θα είστε σε καμιά παραλία και θα τσαλαβουτάτε, όπως φαίνεται τουλάχιστον από τα άδεια feeds των blogs που διαβάζω, αλλά τι να κάνουμε, τώρα φεύγω, τώρα σας το εύχομαι! Μόλις ξύπνησα πριν λίγο και όπου νά 'ναι φορτώνουμε και την κάνουμε για το ισπανικό αεροδρόμιο El Venizelos για να πάρουμε το αεροπλάνο για Τυνησία! Ναι, καλοκαιριάτικα, αφού δε μπορούσα να βρω πλοίο για Χανιά για δύο άτομα και μηχανή μέρα που να με βολεύει και κατά συνέπεια να κανονίσω και για δωμάτιο, τα πήρα και πάω έξω. Έτσι κι αλλιώς φθηνότερα βγαίνει κι έτσι κι αλλιώς με τον αέρα που έχουν πάρει όλοι που θέλουν με 2 μήνες δουλειά να βγάλουν τα λεφτά για όλο το χρόνο, σε λίγο ελάχιστοι θα μείνουν που θα μπορούν να πάνε διακοπές στην Ελλάδα. Ή θα θέλουν! Αυτά από μένα για τώρα, θα τα ξαναπούμε όταν με το καλό γυρίσουμε όλοι πίσω στο μαγγανοπήγαδο ή άν βρω ίντερνετ στο ενδιάμεσο! Καλά να περνάτε όλοι!

Καιγεται το... αρνί μας

Κυρία με το ξεσκονόσκυλο στην αγκαλιά, διαμαρτύρεται στους δημοσιογράφους, με το πιο φυσιολογικό ύφος του κόσμου για τη φωτιά που παραλίγο θα τους έκαιγε τα αυθαίρετα ως εξής:

"Κι εμείς που έχουμε αυθαίρετα, άνθρωποι είμαστε, πως θα γίνει; Που είναι η πολιτεία; Να μας φέρουνε νερό να σβήσουμε τη φωτιά!"

Για κάτσε βρε μαντάμ, έτσι φερόμαστε στους παλιόφιλους; Κάναμε τη δουλειά μας και αυτούς που μας βοήθησαν αμέσως να τους σβήσουμε; Και οι γείτονες που θα φτιάξουν το αυθαίρετο τους, μέσα στα παλιοδέντρα;

Έλα αρνί στον τόπο σου, τι ακούνε τα ωραία ροζ αυτάκια μου μεσημεριάτικα...

Αθλητική Κυριακή

Μπορεί να μην υπάρχει αγωνιστική δραστηριότητα, αλλά η Κυριακή δεν παύει να είναι αθλητική για μένα, μια που πριν από λίγο τελείωσα το σχέδιο για να χαράξουμε αύριο τον αγωνιστικό χώρο ενός γηπέδου σε ένα χωριό στην Καρδίτσα.

Ενδιαφέρον και ότι πρέπει για κάτι χαλαρό λίγο πριν την κάνουμε και εμείς για αυτές τις πολυπόθητες διακοπές που ακούμε ότι πάει όλος ο κόσμος! Αν μας αφήσουν δηλαδή να φύγουμε (πράγμα σπάνιο), και δε φύγουμε με το ταχύμετρο στην πλάτη όπως τις περισσότερες χρονιές! Πελάαατες μου!

Στη φωτογραφία τοποδοσφαιριστής από την
Ακτή του Ελεφαντοστού στο εν λόγω γήπεδο...

Αχ, το ρίτσι μου!

Σαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη μια βδομάδα πριν, ορκίστηκε άλλο ένα από τα ξαδερφάκια μου ο Στράτος (δεν πα να γίνετε μαντράχαλοι όλοι, εγώ είμαι ο πιο μεγάλος, είστε όλοι ξαδερφάκια ρε!) ηλεκτρολόγος μηχανικός. Αυτός είναι ο λόγος που γράφω σήμερα και όχι νωρίτερα Ναταλία, ήθελα να είναι επαιτειακό το post, μη φανταστείς ότι βαριόμουν! Θα ήθελα και από το ιερό τούτο βήμα να δώσω λοιπόν τις ευχές μου για επιτυχία, ευημερία, προσωπική ευτυχία και επαγγελματική αποκατάσταση όπως την επιθυμούν, τόσο ο ίδιος, όσο και ο φίλος/συνεργάτης/αδερφός του (άρα τον έχω κι αυτόν ξάδερφο; μπερδεύτηκα) ο Παναγιώτης. Με λίγα λόγια καλή υγεία και πολλά λεφτά, διότι όπως είναι γνωστό, καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος! Για να μην το φιλοσοφώ πολύ το θέμα καθώς είναι μεσημέρι και κάνει και πείνα, ορίστε και μια φωτογραφία από την ορκομωσία των νέων μηχανικών παρέα με γνωστό παλιό μηχανικό. Ιδιαίτερη προσοχή παρακαλώ στο βραβείο της χρυσής μπρίζας (με "μ" όπως στο μπριντζόλα) που τους απένειμαν οι φίλοι και συγγενείς τους!

Ωραία περάσαμε όλη τη μέρα, πρώτα η ορκομωσία, μετά καφέ στο chicken bar (ή κάπως έτσι), μετά φαΐ στο Μόλυβο (με κυνηγάει το νησί...) και κατόπιν ελεύθερο πρόγραμμα μέχρι το βράδυ που είχε μπουζούκια. Φουλ πανσιόν δηλαδή. Και κάπου κατά τις 11 το βράδυ άρχισε το κατά άλλους (τους περισσότερους) καλύτερο μέρος της βραδυάς, κατά άλλους (ποιόν άραγε) το τραγικότερο μέρος της ημέρας. Διότι τα παιδιά επέλεξαν να γλεντήσουν στον Πλούταρχο (αυτό δεν είναι που λένε σχήμα οξύμωρο;) στον οποίο έχω δεδηλωμένη συμπάθεια. Καλά λένε ότι δεν πρέπει να κοροϊδεύεις τίποτα σ' αυτή τη ζωη γιατί το λούζεσαι μετά! Τέλως πάντων επειδή υποσχέθηκα στον εαυτό μου να κρατηθώ και να μην κράξω στη συγκεκριμμένη ανάρτηση κάτι το οποίο οι άλλο προφανώς ευχαριστήθηκαν, σταματάω και πάμε κατευθείαν στο τέλος της βραδιάς όπου ο δείκτης ευτυχίας αντιστράφηκε για διάφορους λόγους όπως το ότι κάποιοι είχαν επιθυμήσει το πάρκιν του καταστήματος και για κάποιους άλλους το ότι ήρθε ο λογαριασμός! Πάντως δε μπορείς να πεις αξά, το δέχτηκα το χτύπημα σαν άντρα (όχι σαν κάτι τραγουδιστές). Όχι για να δεις τι κάνω για σένα! Πάντως πέρα από την πλάκα, αν εξαιρέσεις τη μουσική, καλά πέρασα κι εγώ. Παρακάτω φωτογραφία των ποτών του καταστήματος.

Πάει κι αυτό... Την επόμενη μέρα όταν με το καλό ξύπνησα, αφού με το καλό κοιμήθηκα πήγα μια βολτίτσα από τον Imagine να γνωρίσω κι από κοντά τον γνωστό ραδιοφωνικό προαγωγό Στάθη - Σκύλο - Βάνα - Τριχάχαλο - Παναγιωτόπουλο, τον οποίο γνώριζα εκ του μακρώθεν από το blog του και την εκπομπή του, αλλά όχι εκ του κοντώθεν. Για να καταλάβετε σε τι χαρακτήρα κινήθηκε η συνάντηση λάβετε υπόψη την ερώτηση και μόνο στο τηλέφωνο για να βρω το σταθμό : "Έλα Βάνα, εδώ Αυλακιώτης, που είναι η Κομποθέκλας"; Όσοι ακούνε Σκύλο καταλάβανε, οι άλλοι αφήστε καλύτερα! Να σημειωθεί ότι μου έκανε πολύ καλή εντύπωση και ο ίδιος ο Στάθης που με υποδέχτηκε σα να κάναμε παρέα χρόνια, όπως και οι υπόλοιποι του σταθμού με τους οποίους ένιωσα πολύ άνετα. Φωτογραφικό ντοκουμέντο απκάτ:

Αφού την έκανε ο Σκύλος άρον άρον για να προλάβει την πτήση προς Montreux για να δει τους Deep Purple live για 82η φορά, την κοπάνησα κι εγώ με σκοπό να βρω κανένα παλιόφιλο στην άδεια Θεσσαλονίκη. Η προσπάθεια είχε μερική επιτυχία, αφού βρήκα τον Δρ. Αντώνη σε μια από τις σπάνιες φορές που βρεθήκαμε στην ίδια πόλη την ίδια στιγμή! Ας μην περίμενε να ξαναγίνει μπαμπάς και θα σου έλεγα σε ποιά παραλία θα ήτανε κι αυτός! Λίγο η ερημιά, λίγο το ότι δεν είχα συνέλθει ακόμη από τον Ζαν Πλο (που λέει και η Γωγό), δεν είχα και πολύ όρεξη να κάτσω ακόμη μια μέρα για να παστωθώ την επόμενη με τους Σαλονικιούς στη Χαλκιδική, οπότε το βραδάκι καβαλήσαμε ξανά τον ThunderJohn III και γυρίσαμε στη βάση. Καλή η βόλτα, αλλά και σαν το σπίτι δεν έχει αν θες να κάνεις απομπουζούκωση (ή αποκλαρίνωση αν ήσουν σε γάμο)... Α ρε Κουστώ!

Υ.Γ. Πολύ hypertext ρε παιδί μου!

Surveying alive

"Έεεεελα λίγο πάνω... έεεεελα λίγο κάτω... έεεεελα λίγο πάνω... Εκεί, κάλα είσαι!". Κλασική τοπογραφική συνεννόηση με τα χέρια και τα επακόλουθα όταν ο στοχοφόρος δεν μπορεί να πετύχει μία θέση που να βολεύει τον παρατηρητή.

Ευτυχώς που δεν τραβάει και πολύ καλό βίντεο το κινητό και δε θα γίνουμε πολύ ρόμπα!

Λέγε ρε!

Σήμερα το μεσημέρι, βρήκα το πιο κάτω email να με περιμένει στο mailbox μου. Σημείωση, αυτό είναι το δεύτερο μήνυμα που μου έρχεται για τη συγκεκριμένη έρευνα, αφού το πρώτο πριν από καμιά βδομάδα εκλάσθη.

Φίλε blogger,

Σου αποστέλλουμε ξανά το ερωτηματολόγιο της έρευνας που πραγματοποιούν το μηνιαίο πολιτικό περιοδικό Monthly Review και η εταιρία ερευνών VPRC προκειμένου να αναδείξουν τα κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά των bloggers στη χώρα μας.

Τα αποτελέσματα της έρευνας θα δημοσιευθούν σε ένα από τα προσεχή τεύχη του περιοδικού, καθώς και στην ηλεκτρονική του έκδοση (www.monthlyreview.gr).

Η επιλογή των blogs έγινε βάσει ποιοτικών χαρακτηριστικών, τα οποία θα βοηθήσουν στην ασφαλέστερη και αντιπροσωπευτικότερη εξαγωγή συμπερασμάτων.

Σε περίπτωση όπου οι διαχειριστές του blog σας είναι περισσότεροι του ενός, δικαίωμα συμμετοχής στην έρευνα έχουν όλοι τους ανεξαιρέτως.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συμμετοχή, το ενδιαφέρον και το χρόνο σας.

Παραμένω στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση, απορία ή πρόβλημα.

Με εκτίμηση,
κλπ (είδες Σταμάτη; Εγώ σέβομαι την ανωνυμία)

Το πρώτο απλώς το αγνόησα, αλλά αφού δεν το πιάνουν το υποννοούμενο, είπα αυτή τη φορά να αφιερώσω λίγο χρόνο για να τους απαντήσω:

Φίλε Σταμάτη,

μια που από ότι βλέπω έχετε αρκετή αυτοπεποίθηση να πιστεύετε ότι για κάποιο λόγο άσχετο με τις προθέσεις μου το πρώτο e-mail δεν κατέληξε σε εμένα ή παράπεσε και δεν το διέγραψα ο ίδιος όπως κάνω συνήθως με οτιδήποτε καταλήγει στο ηλεκτρονικό μου γραμματοκιβώτιο και ζητάει προσωπικά μου δεδομένα, πιστεύω ότι λόγω επιμονής και μόνο αξίζετε κάποιου είδους απάντηση.
Οι λόγοι που δεν απαντώ στο ερωτηματολόγιο είναι πολλαπλοί. Κατ' αρχήν είναι ενάντια σε οποιαδήποτε λογική να ξεκινάτε το προστατευμένο με copyright ερωτηματολόγιο σας με τα πεδία "ονομασία blog" και "ονομασία blogger" και τέσσερις αράδες πιο κάτω να διατείνεστε ότι οι απαντήσεις είναι ανώνυμες. Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις σας, αν και έχω κάθε δικαίωμα να το κάνω αλλά πέρα από τους "στατιστικούς λόγους" ένα ερωτηματολόγιο με το όνομα μου και πολλές αδιάκριτες (με "ευαίσθητα δεδομένα" όπως λέει ο νόμος) ερωτήσεις απαντημένες , όπως η οικονομική μου κατάσταση ή οι πολιτικές μου πεποιθήσεις, δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για "φακέλωμα" μου; Όχι και πολύ σοσιαλιστική -όπως διατείνεται το περιοδικό σας ότι είναι- μέθοδος. Αν δεν είναι αυτή η πρόθεση σας, τότε έχετε κάνει σοβαρό λάθος στην προσέγγιση του δείγματος σας και τη μεθοδολογία. Άδεια από την αρχή προστασίας δεδομένων έχετε; Α, ξέχασα, διαλύθηκε...
Πέρα από αυτό, ειλικρινά με ενόχλησε η επιμονή στο να απαντήσω όπως αυτή εκφράζεται από το γεγονός της δεύτερης αποστολής του ερωτηματολογίου. Αν ήθελα να απαντήσω θα απαντούσα, αν πιστεύατε ότι δεν το πήρα, ας το ξαναστέλνατε αυτούσιο και όχι με την επισήμανση ότι το έχετε ξαναστείλει, το οποίο το εξέλαβα σα μέσο έμμεσης πίεσης. Το γεγονός αυτό για εμένα δείχνει ότι θεωρείτε αυτονόητο ότι είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω, πράγμα το οποίο δεν ισχύει. Ο μόνος τρόπος να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα για τα blogs είναι να καθήσει να τα διαβάσει και όχι στατιστικά. Η στατιστική ως γνωστόν είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να καταλήξεις σε λάθος συμπέρασμα με σιγουριά. Επίσης θα με ενδιέφερε ποιά είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά με βάση τα οποία έγινε η επιλογή των blogs της έρευνας και γιατί πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο οδηγεί σε "ασφαλέστερη και αντιπροσωπευτικότερη εξαγωγή συμπερασμάτων". Αν το 90% των bloggers ας πούμε δεν έχουν κάτι σοβαρό να πουν, δε πρέπει να φαίνεται στην έρευνα;
Κοντολογίς -και αυτό μπορείτε να το εκλάβετε σαν την απάντηση μου- δε θεωρώ καν ότι μια έρευνα αυτού του είδους μπορεί να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα για τα χαρακτηριστικά των bloggers στη χώρα διότι φαντάζομαι (η τουλάχιστον θέλω να πιστεύω) ότι οι πιο "αξιόλογοι" bloggers, έτσι όπως τους αξιολογώ εγώ τουλάχιστον, θα έχουν ήδη αρνηθεί τη συμμετοχή τους. Μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο για την έρευνα σας τουλάχιστον, ενισχύει αυτή την άποψη. Τέλος πάντων, μπορεί με αυτό τον τρόπο να μην έχετε το προφίλ μου, αλλά ότι έχω να πω, προτιμώ να το λέω ανφάς.

Φιλικά, cybergoulion

Ακους εκεί! Στους καιρούς που ζούμε, είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι θα σου απαντήσουν; Και που να σας έβαζα όλο το ερωτηματολόγιο να φρίξετε, μόνο αριθμό πιστωτικής δε ζητάει, αλλά κατ' αρχήν βαριέμαι, είναι μεγάλο και δεύτερον έχει και copyright, μη μας τρέχουν καλοκαιριάτικα!

---- Ενημέρωση, λίγο αργότερα ----

Μου στείλανε σχετικά γρήγορα είναι η αλήθεια την εξής απάντηση:

Κύριε Γκουλιώνη καλησπέρα,

Θεωρώντας τις ανησυχίες που εκφράσθηκαν από την πλευρά σας απόλυτα δικαιολογημένες και υγιείς, προσπαθήσαμε να δώσουμε μια απάντηση στα ερωτήματά σας. Η απάντηση του MR σε αυτές έχει ως στόχο την αποφυγή οποιονδήποτε παρεξηγήσεων, αλλά και τη διευκρίνιση κάποιων πραγμάτων που αφορούν τις προθέσεις του περιοδικού αλλά και τους στόχους αυτούς καθαυτούς της έρευνας.

Σας χαιρετώ φιλικά,

Σταμάτης ...

μαζί με ένα συννημένο έγγραφο που περιείχε τα εξής:

Η έρευνα του Monthly Review για τους μπλόγκερς

Ξεκινώντας τις προσπάθειες διεξαγωγής μιας έρευνας για τους Έλληνες μπλόγκερς πρέπει ο ενδιαφερόμενος να είναι προετοιμασμένος για οποιοδήποτε απρόοπτο – ή για να χρησιμοποιήσω μια σύγχρονη έκφραση, για την εμφάνιση του «μαύρου κύκνου». Και αυτό γιατί ο χαρακτήρας του διαδικτύου, αλλά και οι αντιδράσεις όσων συμμετέχουν συστηματικά ή όχι σε αυτό, δημιουργούν ανά πάσα στιγμή τέτοια φαινόμενα. Για αποφυγή όμως οποιονδήποτε παρεξηγήσεων θα ήθελα να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα, τα οποία αφορούν τις προθέσεις του περιοδικού και τους στόχους της έρευνας.

1. «Φακέλωμα»

Διαβάσαμε ορισμένες απόψεις, ορισμένα ερωτηματικά, τα οποία διατυπώθηκαν για το αν η έρευνα του MR συνιστά μέρος ενός σχεδίου –προφανώς κυβερνητικού– για το φακέλωμα των μπλόγκερς. Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι το MR συμπληρώνει το 2009 τα 60 χρόνια λειτουργίας του και σε όλο αυτό το διάστημα απετέλεσε το ίδιο και οι εκδότες του στόχο φακελώματος και διώξεων (για όσους διαθέτουν χρόνο θα τους προέτρεπα να ανατρέξουν στα αρχεία του FBI για τους φακέλους των εκδοτών του περιοδικού Λήο Χιούμπερμαν και Πωλ Σουήζυ, καθώς και για το φάκελο του τρίτου ουσιαστικά εκδότη του, του Αλβέρτου Αϊνστάιν). Αυτή τη στιγμή το MR είναι το μόνο μηνιαίο περιοδικό διεθνούς κύρους της Αριστεράς το οποίο εκδίδεται ανελλιπώς από το 1949. Η ελληνική έκδοση του MR έχει ζωή 34 χρόνων, και ακολουθώντας την ταυτότητα του περιοδικού «ανεξάρτητο σοσιαλιστικό περιοδικό», η ελληνική Μηνιαία Επιθεώρηση διέκοπτε την έκδοσή της όταν οι εκδότες της εμπλέκονταν άμεσα στην πολιτική. Επομένως, θα ήταν τουλάχιστον παρατραβηγμένο να υπάρχουν υποψίες ότι η Μηνιαία Επιθεώρηση θα μπορούσε να συμβάλλει σε οποιαδήποτε διαδικασία ελέγχου και φακελώματος, οποιουδήποτε κοινωνικού και πολιτικού χώρου, που θα επιχειρούσαν τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα.

Παρ’ όλα αυτά, θεωρούμε τις ανησυχίες που εκφράσθηκαν δικαιολογημένες και υγιείς σε ένα βαθμό. Και αυτό γιατί δείχνουν ότι ένας «χώρος» πολιτών έχει οξυμένα αντανακλαστικά και προβληματίζεται. Επειδή όμως ζούμε σε μεταβατικές εποχές τα λεπτά όρια μεταξύ προβληματισμού (και αναζήτησης πληροφοριών) και θεωριών της συνωμοσίας, έχουν ιδιαίτερη σημασία.

2. Το «ονοματεπώνυμο»

Το συνοδευτικό του ερωτηματολογίου ζητά από τους συμμετέχοντες να συμπληρώσουν το όνομα του μπλογκ ή του μπλόγκερ. Και αυτό για να αποφευχθούν οι διπλοαπαντήσεις –σε περίπτωση, βέβαια, που κάποιος θα είχε το κουράγιο για τέτοια εγχειρήματα– ή οι προτροπές για γελοιοποίηση της έρευνας, που ήδη εκφράσθηκαν. Σε κάθε περίπτωση, αν κάποιος αισθάνεται άσχημα με αυτή τη διάσταση της έρευνας, μπορεί να συμμετέχει επιλέγοντας ο ίδιος τον τρόπο συμμετοχής του.

Για το περιοδικό δεν έχουν καμία σημασία οι επιμέρους απόψεις του κάθε μπλόγκερ, αλλά μόνο τα γενικά συμπεράσματα τα οποία θα προκύψουν.

Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι την έρευνα τη διεξάγει η Μηνιαία Επιθεώρηση. Τα ερωτηματολόγια συγκεντρώνονται στο περιοδικό, και στην εταιρία VPRC προωθούνται μόνο οι απαντήσεις σε μορφή αρχείων doc, χωρίς το «ονοματεπώνυμο» ή «ψευδώνυμο» του συμμετέχοντος. Κανένα άλλο στοιχείο δεν φτάνει στην εταιρία δημοσκοπήσεων – ούτε καν η ηλεκτρονική διεύθυνση του συμμετέχοντος. Η εταιρία VPRC έχει αναλάβει τη σύνταξη του ερωτηματολογίου και τη στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων. Από τα στοιχεία των συμμετεχόντων γνωρίζει μόνο τα συνήθη «δημογραφικά» τους χαρακτηριστικά και κανένα στοιχείο της ταυτότητάς τους.

3. Θεματολογία του ερωτηματολογίου

Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει μια σειρά θεματικών μεταβλητών οι οποίες οδηγούν στην κατασκευή τριών κλιμάκων: στην κλίμακα του πολιτικού φιλελευθερισμού, στην κλίμακα του οικονομικού φιλελευθερισμού και στην κλίμακα του πολιτισμικού (ιδεολογικού) φιλελευθερισμού. Η έρευνα επιδιώκει να προσδιορίσει την τοποθέτηση των μπλόγκερς σε κάθε μία από τις παραπάνω κλίμακες, χρησιμοποιώντας και ομαδοποιώντας αντίστοιχες μεταβλητές. Ο στόχος του περιοδικού διά της έρευνας είναι να ανιχνεύσει το κατά πόσον οι επιμέρους επιλογές αυτού του «χώρου» παραπέμπουν σε συνεκτικές ιδεολογικο-πολιτικές τοποθετήσεις ή στην αμφισημία του «μεσαίου χώρου» ή στον γενικότερο σχετικισμό του μεταμοντέρνου προτάγματος.

Η Μηνιαία Επιθεώρηση είναι ένα πολιτικό περιοδικό και επιδιώκει να κάνει μια πολιτική έρευνα, αλλά με επιστημονική εγκυρότητα (αυτό θεωρούμε ότι μας εξασφαλίζει η συνεργασία με τη VPRC). Η συντακτική ομάδα του περιοδικού γνωρίζει την ήδη διεξαχθείσα επιστημονική έρευνα που θα χρησιμοποιηθεί σε μεταπτυχιακή διατριβή. Πρόκειται για μια αξιόλογη επιστημονική προσπάθεια. Δεν μπορεί όμως να παρέχει τα πολιτικο-ιδεολογικά στοιχεία που προσπαθεί να αναδείξει το περιοδικό.

Σε κάθε περίπτωση, τα αποτελέσματα της έρευνας –και οι επιμέρους απαντήσεις χωρίς το «ονοματεπώνυμο» για όσους ενδιαφέρονται– θα είναι άμεσα διαθέσιμες στους συμμετέχοντες. Το περιοδικό στοχεύει: α) να δημοσιεύσει τα αποτελέσματα της έρευνας στη διαδικτυακή έκδοσή του, β) να αφιερώσει ένα από τα τεύχη του φθινοπώρου στα αποτελέσματα της έρευνας, με τον δικό του σχολιασμό καθώς και με μια γενικότερη θεματολογία για τους μπλόγκερς και το διαδίκτυο, γ) να οργανώσει συζητήσεις –με τους συμμετέχοντες ή όχι στην προσπάθεια– για τα επιμέρους θέματα τα οποία θα αναδειχθούν από την έρευνα.

4. Η σκοπιμότητα της έρευνας

Ήδη από τα πρώτα βήματα της έρευνας μια σειρά πολιτικών θεμάτων βγήκαν στην επιφάνεια μέσα από τις αντιρρήσεις για συμμετοχή, ή μέσα από τη θετική αξιολόγηση της προσπάθειας. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα επιχειρήματα που σταχυολόγησα: «τι σημαίνει Αριστερά – Δεξιά», «τι νόημα έχει να ανήκει κάποιος στην Αριστερά ή τη Δεξιά», «είμαι αντίθετος στις ομαδοποιήσεις της κοινότητας των μπλόγκερς με πολιτικά και ιδεολογικά κριτήρια», «δεν θέλω έρευνα που πολιτικοποιεί τους μπλόγκερς», «η κοινότητα των μπλόγκερς πρέπει να αποποιηθεί τον τίτλο του κινήματος», «υπάρχει η πολυσυλλεκτικότητα των μπλόγκερς», «δεν έχω πρόβλημα να συμμετάσχω γιατί δηλώνω ανοικτά την πολιτική μου ταυτότητα», «οι μπλόγκερς είναι Έλληνες πολίτες με συγκεκριμένα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά και με μια πολιτική ταυτότητα» κ.λπ. Εμείς θα θεωρήσουμε επιτυχή την έρευνα αν κατορθώσει να αναδείξει επιμέρους ιδεολογικές και πολιτικές συνιστώσες αυτών που συμμετέχουν στον «νέο δημόσιο χώρο». Σε αυτό το χώρο δραστηριοποιήθηκαν ή δραστηριοποιούνται περισσότεροι από 30.000 μπλόγκερς. Η επιλογή αυτών που ζητήσαμε να συμμετάσχουν στην έρευνα έγινε με πολύ απλά κριτήρια: α) το μπλογκ να είναι ενεργό, β) το κριτήριο της μακροβιότητας του μπλογκ, γ) την προσέγγιση όλων των επιμέρους «υποχώρων» του μπλόγκινγκ (πολιτικά, αθλητικά, κοινωνικά, βιβλίο, κινηματογράφος, τέχνη κ.λπ.), δ) την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή μπλόγκερς από την ελληνική περιφέρεια. Από τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί η έρευνα, η VPRC θα ανακοινώσει τα τεχνικά χαρακτηριστικά της και τον τρόπο επεξεργασίας των στοιχείων της.

5. Κλείνοντας…

Δεν χρειάζεται να επαναλάβω την ιδιαίτερη σημασία που έχει το φαινόμενο του μπλόγκινγκ για ένα πολιτικό περιοδικό, καθώς και την ακόμα μεγαλύτερη σημασία που έχει για εμάς το άνοιγμα διαύλων επικοινωνίας με αυτό το χώρο. Να επαναλάβω, όμως, ότι η πρώτη επαφή μας είναι θετική, ακόμα και μέσα από την αξιολόγηση των αντιδράσεων στην προσπάθειά μας. Προσωπικά αισθάνομαι ευχαριστημένος που λειτούργησαν τα αντανακλαστικά ενός μπλόγκερ, ο οποίος φαίνεται ότι δεν έχει πέσει σε χειμερία νάρκη, σε αντίθεση με αυτό που συμβολίζει ο συνωνόματός του «πολιτικός». Είναι και αυτό μια ένδειξη της δυναμικής του νέου που έρχεται…


Για το MR

Βαγγέλης Χωραφάς
εκδότης

Και για λόγους πληρότητας, μια που ξεκίνησα, ορίστε και η απάντηση μου:

Ευχαριστώ για τη γρήγορη απάντηση, έστω και αν ήταν τυποποιημένη. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει ότι τις ανησυχίες μου τις έχουν κι άλλοι, πράγμα που με χαροποιεί. Διάβασα το κείμενο με προσοχή και έχω μερικές επιπλέον παρατηρήσεις που θα τις παραθέσω με τα νούμερα που έχουν στο κείμενο.

1 & 2. Δεν έχει να κάνει με θεωρίες συνομωσίας. Δεν θεωρώ σωστό να υπάρχει κείμενο στο οποίο να συνυπάρχουν στοιχεία που με ταυτοποιούν μαζί με απόψεις που θεωρώ προσωπικές. Ποτέ, πουθενά, για κανένα λόγο. Απλά. Αν θες να κρατήσεις ένα μυστικό, δεν το λες σε κανένα. Τα υπόλοιπα υπάρχουν στο blog μου.

3 & 4. Δεν πιστεύω στις δημοσκοπήσεις. Ακόμη και με τις καλύτερες προθέσεις, τις θεωρώ επιρρεπείς σε λάθη που μεταξύ άλλων έχουν να κάνουν με τη σωστή επιλογή του δείγματος και λάθη ερμηνείας των συμπερασμάτων που έχουν να κάνουν με το ότι τα αποτελέσματα μπορούν να αποτελέσουν απάντηση σε εκ διαμέτρου αντίθετα ερωτήματα που τίθενται εκ των υστέρων. Από αυτή την άποψη ανήκω ιδεολογικά στο "Δε γνωρίζω/Δεν απαντώ".

5. Εδώ γενικά συμφωνούμε.

Καλώς ήρθατε στη χώρα του μαύρου κύκνου και του παρδαλού κατσικιού

Φιλικά, cybergoulion

Βρε λες να τους παρεξήγησα; Αν έχει μείνει κανένας στο internet που να μην έχει πάει διακοπές, θα ήθελα γνώμες...

Disco Inferno

Τι κάνετε συνήθως την Κυριακή το απόγευμα; Καμιά βόλτα, κανένα καφεδάκι; Κανένα μπάνιο; Εμείς βρεθήκαμε με κάτι φίλους και σβήναμε φωτιές. Εντάξει, μπορεί να κάνω πλάκα τώρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση ήταν αρκετά σοβαρή, ήταν η μεγαλύτερη φωτιά που έχω δει στην περιοχή. Για να κάνω και λίγο ρεπορτάζ, η φωτιά άναψε κατά τις 6 το απόγευμα, από έναν πανέξυπνο αγρότη ο οποίος θεώρησε ότι μια μέρα με ντάλα ήλιο και δροσερό αεράκι που φυσούσε προς το διπλανό εργοστάσιο ξυλείας ήταν κατάλληλη για να κάψει τις καλαμιές στο χωράφι του. Με το που είδε την ΠΡΟΠΑΛΕΤ να τυλίγεται στις φλόγες έτρεξε αμέσως να ειδοποιήσει την πυροσβεστική. Το κακό είναι ότι από την τρεχάλα ξέχασε να σταματήσει να πάρει τηλέφωνο και μάλλον έφτασε δυό τρεις νομούς πιο δίπλα για να μην τον πιάσουν οι άνθρωποι του εργοστασίου που στο μεταξύ είχαν αρχίσει να φτάνουν ειδοποιημένοι από τρίτους. Η πυροσβεστική έσπευσε βραδέως με ένα όχημα από το οποίο κατεβηκαν όλοι οι πυροσβέστες και κατουρούσαν μαζί για να τη σβήσουν. Αυτό που πραγματικά δείχνει το επίπεδο ετοιμότητας της υπηρεσίας, είναι ότι από το μεσημέρι πίνανε μπύρες για να έχουνε περισσότερο υλικό για την κατάσβεση. Το προσεκτικά καταστρωμένο σχέδιο τους όμως απέτυχε επειδή μάλλον κάποιος ασυνείδητος προφανώς έπινε τεκίλα με αποτέλεσμα να υπάρξει αναζωπύρωση. Στο μεταξύ εκείνη την ώρα έφτασα κι εγώ με το Βασίλη, πηγαίνοντας στο φίλο μας τον Κώστα που έχει μαρμαράδικο ακριβώς από δίπλα και που ήταν ήδη εκεί μαζί με τον Πάνο, Μάρμαρα Χαχάμης για να κάνουμε και λίγο διαφήμιση, για να δούμε τι γίνεται και να βοηθήσουμε. Η κατάσταση εκείνη την ώρα, είχε κάπως έτσι:

Όπως είναι προφανές, αυτή η φωτιά δε σβήνει εύκολα, ειδικά από τη στιγμή που οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου που είχαν πάθει τα ίδια και παλιότερα, είχαν φροντίσει να μην έχουν τα ξύλα πεταμένα όπου να'ναι, αλλά τα συγκέντρωσαν γύρω από τους τοίχους του εργοστασίου για σιγουριά. Τελικά για να μιλήσω και λίγο σοβαρά επιτέλους, για να μπορέσει να ελεγχθεί η φωτιά χρειάστηκε να έρθουν όλα τα πυροσβεστικά οχήματα των Τρικάλων, της Πύλης, της Καλαμπάκας, της Καρδίτσας, της Ελασσώνας και του Βόλου που υπήρχαν διαθέσιμα, ενώ κάποιες μικρές ύπουλες εστίες που υπήρχαν στο εργοστάσιο του Κώστα αναγκαστήκαμε να τις σβήσουμε μόνοι μας, ευτυχώς πριν επεκταθούν. Και πάλι ευτυχώς που δίπλα ακριβώς ήταν το μαρμαράδικο με αρκετά μέτρα μαρμάρινων όγκων μπροστά από το μέτωπο της φωτιάς, αλλιώς δεν ξέρω κι εγώ που θα είχε φτάσει με τον αέρα που φυσούσε.

Το βασικό είναι ότι έστω και με τις κατόπιν εορτής υπεράνθρωπες προσπάθειες όλων των πυροσβεστικών και άλλων δυνάμεων που βρέθηκαν εκεί, κατάφεραν να σωθεί το μεγαλύτερο μέρος της επιχείρησης, ενώ τα κι εγώ δεν ξέρω πόσα κυβικά ξυλείας που υπήρχαν έκαιγαν μέχρι το μεσημέρι της επόμενης ημέρας.

Στην περιοχή εκτός των άλλων βρέθηκαν ο Δήμαρχος και ο Νομάρχης που για να πω τη μαύρη αλήθεια προσπάθησαν όσο ήταν δυνατό να βοηθήσουν την κατάσταση, με όλα τα μέσα που είχαν διαθέσιμα, ενώ αισθητή ήταν η απουσία του παπά, του ενωματάρχη και του δάσκαλου.

Εδώ πρόλαβα να τραβήξω τον καπνό που άφησε μια έκρηξη μάλλον σε δεξαμενή καυσίμου.

'Εστω κι έτσι τέλος καλό λοιπόν και όπως έλεγαν και την επόμενη ημέρα στα ραδιόφωνα της πόλης, όλοι έκαναν άψογα τη δουλειά τους. Ποιός είμαι εγώ να διαφωνήσω; Μυαλό να δούμε πότε θα βάλουμε για να αποφεύγουμε τέτοια post στο μέλλον...