Είπα να γράψω σοβαρά την άποψη μου για όσα γίνονται στη χώρα, αλλά μετά το ξανασκέφτηκα και λέω δε γαμείς, εδώ κάνει ο καθένας ότι του κόψει η γκλάβα, εγώ θα παιδεύομαι να γράφω σενάρια και να πάει ο πρωθυπουργός μας να κάνει ότι του φωτίσει και να μου τα ανατρέψει; Ο άνθρωπος δεν πέφτει με τίποτα:
Αναγνωρίζοντας πάντως την υπέρτατη προσπάθεια του να μας σώσει,
θέλουμε δε θέλουμε,
του αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι:
Disclaimer: Για την απίθανη περίπτωση που κάποιος το δει προσβλητικό, ορίζω από τώρα μάρτυρες υπεράσπισης. Τον κύριο Σαρκοζί και την κυρία Μέρκελ.
