Ευαισθητοποιήστε τα παιδιά σας

-Μπαμπά, μπαμπά, τι είναι "νιτρορύπανση";
-Τα καυσαέρια από αυτά τα φτιαγμένα τα καγκουράμαξα παιδί μου...

ΔΕΗ - Διακοπές (ρεύματος) τέλος!

Το κάπνισμα σκοτώνει!

Μία στις τόσες στην τόση σαβούρα που μου έρχεται στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο, μου στέλνουνε και κάτι καλό. Αυτό μου το έστειλε ο Αντώνης και δείχνει για ποιό ακριβώς λόγο το κάπνισμα σκοτώνει. Είναι αρχείο flash και για να το δείτε κάνετε -κλίτσ- πάνω στην εικόνα. Επειδή έψαξα και το εντόπισα από την αρχική του σελίδα και είδα ότι πρέπει να έχει κι άλλα καλά (δεν πρόλαβα να τα δω ακόμη) έβαλα και μια παραπομπή για εκεί. Βέβαια εμένα τα ρώσικα μου είναι λίγο σκουριασμένα, εσείς μπορεί να είστε λίγο πιο τυχεροί, ότι καταλάβατε καταλάβατε!

Hot in the city

Δε ξέρω κατά πόσο ζεσταίνεστε ήδη, αλλά καλού κακού μην ανοίγετε την τηλεόραση γιατί δε σας βλέπω καλά. Εγώ έκανα το λάθος και πέτυχα τον Αυτιά να έχει ένα χάρτη και να δείχνει σε πραγματικό χρόνο τις θερμοκρασιούλες στις διάφορες περιοχούλες της Ελλαδίτσας. Πως είναι τα έξιτ πόλ ένα πράγμα; Ετσ'! Είναι να μη ανεβάσεις θερμοκρασία μετά λόγω αυθυποβολής και μόνο; Όχι ότι δε θα έχει ζέστη αργότερα, κόλαση θα είναι, αλλά εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι κατά τις 6 παρά που ήμουν έξω μέχρι πριν από λίγο είχε μια χαρά δροσούλα. Οι δύο τρομάρες από εδώ και πέρα, ήδη στις 9:30 σχεδόν έχει αρχίσει να σιγοβράζει ο τόπος μέσα στην πόλη. Ωραίο πράγμα η φύση, το χώμα και το χορτάρι και ωραίο πράγμα να ξεκινάς μια τέτοια μέρα με δροσούλα. Μπάνιο τώρα και μετά γραφείο. Βέβαια δουλειές έκτος και με υπηρεσίες δεν παίζει, σιγά μην έχουν πάει τέτοια μέρα, μια που έτσι κι αλλιώς οι δημόσιες υπηρεσίες δε θα δουλεύουν μετά τις 12 για να εξοικονομήσουμε ρεύμα. Έξυπνο μέτρο. Δεν ξέρω όμως αν λάβανε υπόψη τους το ότι θα κάνουν υπερωρίες τα κλιματιστικά στις καφετέριες -τα οποία δουλεύουν κιόλας-, γιατί τι να σου κάνει ο καημένος υπαλληλός για να ξεπεράσει το σοκ του ότι θα φύγει νωρίτερα από τη δουλειά; Πως θα γεμίσει αυτόν τον παραπάνω ελεύθερο χρόνο; Να πάει σπίτι να τον ζαλίσει η γυναίκα του/ο άντρας της; Όχι θα πάει για καφεδάκι να δροσιστεί και λίγο στον τραπεζόδρομο της Ασκληπιού και όπου αλλού πάνε στις άλλες πόλεις. Οικονομία ρεύματος βρε παιδί μου... Αλλά δεν το σκεφτήκανε καλά. Γιατί να κλείσουν οι υπηρεσίες στις 12 και να πάει χαμένο τόσο έργο που θα παρήγαγαν; Να σηκωθούν να πάνε από τις 4:30 που έχει δροσιά και θα δουλεύανε πιο άνετα! Αλλά οι πιο πολλοί ΔΥ στεναχωρήθηκαν με την απόφαση αυτή. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά σου λέει στις 11 θα πήγαινα, στις 12 θα έφευγα σιγά ποιός θα με πρόσεχε, αν το λέγανε από την Παρασκευή, τσουπ, τετραήμερο στη θάλασσα. Ακόμη λιγότερη κατανάλωση ρεύματος. Αλλά τι να πεις, ανοργανωσιά ρε παιδί μου, μας το είπανε Κυριακή...

Μουσική υπόκρουση, τι άλλο, ρέγγγε! Μην πορώνεστε όμως πολύ το κομμάτι είναι μισό... :-(

Adblock

Αέρας ανανέωσης

Επιτέλους έγινε κι αυτό. Εδώ και αρκετό καιρό ήθελα να αλλάξω το template του blog μου, αλλά βαριόμουν να τα ξαναφτιάξω όλα από την αρχή. Όχι ότι δε μου άρεσε το παλιό, αλλά πρέπει να ήτανε τόσο καλό που το είχα δει σε τουλάχιστον 5 σελίδες που διαβάζω τακτικά. Αλλά όπως και να το κάνεις, άλλο να έχεις ένα σχέδιο που το έχουν όλοι, άλλο να έχεις το δικό σου. Οι γυναίκες της παρέας τουλάχιστον, είμαι σίγουρος ότι σε αυτό δε θα διαφωνήσουν! Έτσι λοιπόν από χθές το βραδάκι έκανα ταχύρυθμα σεμινάρια Javascript, CSS, και XML μέσω Google για να συμπληρώσω τα κενά που είχα, διάλεξα ένα template που μου άρεσε για βάση και του άλλαξα τα φώτα. Η μεγαλύτερη καθυστέρηση ήταν για να δω πως μπορούσα να το αλλάξω χωρίς να χάσω τα υπάρχοντα εργαλεία, το οποίο τελικά ήταν πιο απλό από ότι φαινόταν. Δεν έχω τελειώσει ακόμη βέβαια, για παράδειγμα τα χρώματα (κυρ-Ανέστη) θα φάνε λίγο σκοτείνιασμα μάλλον διότι τώρα φαίνονται λίγο γιούπι, αλλά αυτό θέλει επεξεργασία των γραφικών και δεν είναι της ώρας. Πρός το παρόν η καινούρια διαρύθμιση είναι αυτή και ελπίζω να σας αρέσει. Πέρα από τις εμφανείς αλλαγές έχει και κάποιες άλλες κάτω από το καπώ, όπως τη διαχείρηση των links που γίνεται πλέον μέσω del.icio.us και η οποία τώρα είναι πανεύκολη, τόσο εύκολη που δε χρειάζεται καν να μπω στο Blogger για να το κάνω. Οπότε πλέον μπορώ να βάλω παραπομπές σε διάφορα άλλα blogs αναγνωστών και άλλων που μου αρέσουν αλλά βαριόμουν να τα προσθέσω. Ακόμη στην ενότητα "το είδα κι αυτό" στη μπλε μπάρα, θα έχω κάποια κοινόχρηστα links από τα αρχεία ροής μου (feeds) που τα βρίσκω ενδιαφέροντα και θα τα μοιράζομαι μαζί σας. Αυτά ανανεώνονται αυτόματα και συχνότατα εννοείται. Έχω κι άλλα στο μυαλό μου, αλλά τώρα που έγινε το βασικό αυτά είναι εύκολα πλέον και θα γίνουν εν καιρώ.

Αυτά για την ώρα, περιμένω γνώμες και προσφέρω βοήθεια αμα λάχει (να'ούμε) σε θέματα blogging με τις νέες γνώσεις που απέκτησα κατά τη διάρκεια των μερεμετιών.

Cybergoulion logging out...

Εκτελούνται έργα!

Ανακοίνωση: Το blog θα τελεί υπό ανακατασκευή για τις επόμενες ώρες, οπότε ότι περίεργο και να δείτε κάντε το κορόιδο και θα φύγει. Όταν τελειώσω όμως με το καλό τα λέμε!

Ενώ εσύ κοιμόσουν

... ο blogger σου δούλευε!

Εγερτήριο 5 και κάτι ψιλά.
Ναι, αυτό είναι πέντε το πρωί.
Υπάρχει όντως και τέτοια ώρα στο ρολόι.

Ώρα 6:40. Ο ήλιος ήδη καίει, είσαι δεν είσαι γκέι...

Ένας τσαλαπετεινός βγήκε για το πρωινό του.

Κάπου 2 ώρες μετά την πρώτη φωτογραφία.
Ο ήλιος καίει περισσότερο.

Και ορίστε τι κάνει ο σωστός τοπογράφος για τον καυτό ήλιο.

Εργάτες παίζουν τα μήλα με πεπόνια. Εργασία και χαρά!
(Οι εργάτες πιθανότατα αλβανοί, οι έλληνες δεν κάνουν τέτοια σπορ,
περιμένουν να διοριστούνε.)

10 και κάτι, τέλος εργασιών. Καφέ σε παρακείμενη καντίνα και πίσω. Πόσοι από τους αναγνώστες μου να είχανε ξυπνήσει ήδη; Από τους κατοικιδίους τοπογράφους; Εγώ πάντως γύρισα πίσω και έχω κάνει ήδη και το πρώτο ντους της μέρας!
;-)

Ηθικό δίδαγμα, μη ζεσταίνεστε επειδή το ακούτε στα δελτία ειδήσεων. Αν ξυπνήσετε αρκετά νωρίς και βγείτε στα χωράφια, έχει μια σχετική δροσιά! Τώρα να δούμε τι κάνουμε που άρχισε να ζεσταίνει αλήθεια... 2 ώρες ύπνο και βουρ για μπάνιο; Χμμμ...

This is sparta!

Safari εναντίον Firefox

Safari vs firefox vs Jobs vs Mozilla!

Το παραπάνω σκίτσακι ενώ φαντάζομαι ότι θα είναι προφανές σε όσους από τους αναγνώστες ασχολούνται το κατιτίς παραπάνω με τους υπολογιστές, για τους υπόλοιπους μπορεί να μη φαίνεται ούτε καν αστείο. Οπότε νομίζω ότι πρέπει να το εξηγήσω λίγο. Προσφάτως η Apple αποφάσισε να κάνει ένα φοβερό καλαμπούρι. Κυκλοφόρησε τον Safari, το browser του OSX σε δοκιμαστική έκδοση για windows! Δε ξέρω πως φάνηκε στους πιστούς της Apple αυτή η κίνηση, δεδομένου ότι αντί να κάνει η μαμά εταιρεία κάτι χρήσιμο γι'αυτούς βάζει τους πολύτιμους προγραμματιστές που περίσσεψαν από την ανάπτυξη του iPhone να ασχολούνται με κάτι που δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει κανείς. Από την άποψη ότι όποιος θα θέλει να χρησιμοποιήσει αυτόν τον μέτριο (κατά τη γνώμη μου και όχι μόνο) browser θα έχει ήδη ένα mac. Για ποιόν λόγο θα θέλει να χρησιμοποιήσει κάποιος στα windows αυτό το πράγμα το οποίο είναι τελείως εκτός φιλοσοφίας, εμφάνισης και ολοκλήρωσης με το λειτουργικό του ενώ δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω από τον firefox, τον opera ή ακόμη και το νέο IE, δε μπορώ καν να φανταστώ. Διαστροφές βέβαια υπάρχουν. Αλλά δε φανταζόμουν και μέχρι αυτού του σημείου! Προφανώς ο Jobs δεν το έβγαλε για πλάκα αλλά σοβαρολογεί. Κοντολογίς από ότι κατάλαβα πιστεύει ότι θα επικρατήσει ο safari σε βάρος σοβαρότερων browsers όπως ο firefox και ο opera και ότι θα μείνει μόνος του με τον internet explorer. Δηλαδή, hello, το πρόγραμμα δεν έχει καν ένα "i" πριν το όνομα! Ξύπνα δικέ μου! Και πάνω που με είχε σχεδόν πείσει ότι θα πουλήσει τόσα iphone όσα πιστεύει, έρχεται και λέει κάτι τέτοια, μου χαλάει την ψευδαίσθηση και επανέρχομαι στην αρχική μου άποψη ότι θα του περισέψουν μερικά κοντέινερ!

Το σκιτσάκι τώρα, πιστεύω θα του άξιζε ένα βάψιμο αλλά μέχρι να καθήσω να το κάνω θα έχει βγει το leopard, οπότε είπα να το βάλω έτσι για να είναι επίκαιρο. Συγγνώμη για το κείμενο που είναι στα αγγλικά (καλά έκανες και μου την είπες δάσκαλε!) αλλά ευελπιστώ να κάνει διεθνή καριέρα. Εδώ ο Jobs πιστεύει ότι θα πιάσει ο safari στα PCια!!!

Ενημέρωση 20/7: Τελικά έκατσα και το έβαψα. Δοκίμασα καναδυό καινούριες τεχνικές που βρήκα κάπου και το αποτέλεσμα εκτός από ικανοποιητικό ήταν και γρήγορο! Βέβαια επειδή μπορώ να συνεχίσω μερικές ώρες ακόμη να διορθώνω και χρειάζομαι και λίγο σιέστα πριν το απόγευμα στο γραφείο (από τις 6:30 στο πόδι γαρ), δεν έχει ακόμη σκιές. θα γίνουν κι αυτές εν καιρώ. Αφήνω και το ασπρόμαρο παρακάτω για σύγκριση.

Λαγός VS Χελώνα

Να υποθέσω ότι θα θέλετε ασφαλώς να μάθετε τον αληθινό λόγο που η χελώνα νίκησε το λαγό στη γνωστή κόντρα, έτσι;

Ιντερνετ με την ταχύτητα του κοψίματος

Γιατί τι είναι πιο γρήγορο και από το φως και τη σκέψη; Μόνο το κόψιμο, γιατί ούτε να το σκεφτείς προφταίνεις, ούτε το φως να ανάψεις! Κάπως έτσι θα το σκεφτήκανε και στο Google και αποφασίσανε να προσφέρουν την νέα αυτή υπηρεσία που θα αλλάξει τον τρόπο που μπαίνουμε στο ιντερνετ.

Google TiSP

Αράπη Φάλτση #2

Περίληψη προηγουμένων:
Η Κρίστι από το Κρυστάλω είναι μια νεαρή επιτυχημένη τραγουδιαρά από φωνή φωνάρα και τα λοιπά η οποία γνώρισε απρόσμενα τον κεραυνοβόλο έρωτα στα μάτια (και πιο κάτω) του πιο απίθανου προσώπου, ενός αράπη που πουλάει CD με τα ζουζούνια και DVD με το δι$ ιζ σΠάρτα (μωρή άρρωστη).

Μουσική (τη γράφουμε ακόμη), τίτλοι και τώρα η συνέχεια:

Η Κρίστι δεν είχε συνέλθει ακόμη από το σοκ του πεσίματος και ένιωσε το σοκ του σηκώματος. Τι στιβαρά μπράτσα ήταν αυτά; Τι δυνατό και όμορφο παληκάρι; Τι βαθύ το μαύρο χρώμα των ματιών του που μόνο με το μαύρο χρώμα της επιδερμίδας του μπορεί να συγκριθεί και με το χρώμα του νυχτερινού ουρανού! Αυτές οι σκέψεις φανέρωναν ένα και μόνο πράγμα. Ότι τα Άρλεκιν της γιαγιάς της που διάβαζε μικρή και τα κοσμοπόλιταν που διάβαζε μεγάλη την είχανε πειράξει στο κεφάλι. Αλλά όμως τα αισθήματα φαίνεται ότι ήταν αμοιβαία γιατί αντίστοιχες ήταν και οι σκέψεις που έκανε και το αντικείμενο του πόθου της Κρίστι καθώς τα μάτια του χαϊδεύανε το ντεκολτέ της: "Πωπω βυζά!". Η στιγμή αυτή θα κρατούσε για πάντα εάν αναπάντεχα από τη γωνιά του δρόμου δεν εμφανιζόταν ξαφνικά αμέριμνο ένα όργανο του νόμου. Το βλέμα του πλανήθηκε αφηρημένα στα μπούτια της Μαρίας (σκοπιά, ΚΨΜ, αγγαρεία) της φίλης της Κρίστι, που ακόμη μάζευε τα ψώνια από χάμω και μετά πρόσεξε τον παράνομο μικροπωλητή που ακόμη κοιτούσε μαγεμένος την Κρίστι στα... μάτια πλέον. Με αργές επαγγελματικές κινήσεις, όπως τον είχανε εκπαιδεύσει να κάνει στη σχολή σε τέτοιες επικίνδυνες περιπτώσεις, ελευθέρωσε το υπηρεσιακό του γκλομπ από τη ζώνη όπου το είχε κρεμασμένο ανάμεσα στη θήκη του κινητού και το gameboy και κραδαίνοντας το αρχίζει να φωνάζει: "Φριιιιζ! Φριζ σ'λέου! Πουτ δε τσαντς ντάουν σλόουλι!". Τότε ήταν που τον πρόσεξε και ο μαύρος πρωταγωνιστής της ιστορίας μας και στα μάτια του που πριν λίγο ήταν ζωγραφισμένος ο πόθος ζωγραφίστηκε με γρήγορες μολυβιές ο φόβος. Κάνει να φύγει αλλά τον έκανε να κοντοσταθεί λίγα μέτρα παρακάτω η φωνή της Κρίστι. "ΣΤΑΣΟΥ! Πες μου τουλάχιστον πως σε λένε!". "Τζον! Με λένε Τζον!" της λέει τότε αυτός βιαστικά και αρχίζει πάλι να τρέχει. Δευτερόλεπτα αργότερα πέρασε δίπλα της και ο αστυνομικός που είχε στο μεταξύ πάρει τον Τζον στο κυνήγι. Ήταν μόλις πέντε μέτρα πίσω του φτάνοντας στη στροφή του δρόμου εκμεταλλευόμενος την παύση που έκανε για να μιλήσει στην Κρίστι και το βάρος από τις δύο πλαστικές μαύρες σακούλες προφανώς γεμάτες με το παράνομο εμπόρευμα που κουβαλούσε. Για να δείτε τι σίριαλ γράφουμε, στο δεύτερο μόλις επεισόδιο και έχει αστυνομική καταδίωξη! Καταλαβαίνοντας ότι δε θα πρόφταινε να ξεφύγει ο Τζον αφήνει τη μεγαλύτερη από τις δύο σακούλες που κουβαλούσε και αρχίζει να τρέχει πιο γρήγορα. Πίσω του ο αστυνομικός σταματάει δίπλα στη σακούλα. Ο νόμος για μία ακόμη φορά νίκησε τις σκοτεινές δυνάμεις του κακού. Τώρα πλέον μια ολόκληρη σακούλα με μουσική και ταινίες δε θα έφτανε στον απλό πολίτη προστατεύοντας τον από το να μην πληρώσει ολόκληρο το αντίτιμο στις εταιρίες που με κόπους και αγώνες εκμεταλλεύονται τους τραγουδιστές για ένα κομμάτι ψωμί. Αντίθετα ήταν όλα δικά του και θα θυσιαζόταν ο ίδιος να τα δει και να τα ακούσει προστατεύοντας τον κόσμο. Ανοίγει τη σακούλα και τότε κατάλαβε το σχέδιο του ύπουλου αράπη. Η σακούλα ήταν γεμάτη σκουπίδια. Ο αντιπερισπασμός είχε δουλέψει!

Σωτήρης Μουστάκας

Σαν ελάχιστος φόρος τιμής... Ήταν ωραίος τύπος ο άτιμος!

A hard days night

Πρώτη μέρα στο γραφείο σήμερα μετά την εκδρομή και ναι, όντως γύρισα! Από το πρωί με περιλάβανε και πριν καμιά ώρα με αφήσανε οι ανειλημένες υποχρεώσεις μου που παραμονεύαν πότε θα γυρίσω! Και είναι μόλις Δευτέρα. Κατά τ'άλλα βλέπω με χαρά ότι με τον καινούριο κώδικα οδικής κυκλοφορίας έχουμε γίνει όλοι καλύτεροι οδηγοί. Ίσως γι'αυτό η ευγενική κυρία που μου έκλεισε παντελώς την τελευταία πρόσβαση στο πεζοδρόμιο το απόγευμα αφήνοντας με με το ποδήλατο στη μέση του δρόμου πίστευε ακράδαντα ότι είχε και δίκιο. Όταν της επισήμανα κι αυτή θα φωνάζει αυρίο μεθαύριο αν κάποιος πατήσει τα δύο παιδάκια της που μαθαίνανε με τη μαμά να οδηγούν, όταν θα είναι στη μέση του δρόμου γιατί δε θα έχουν που αλλού να πάνε επειδή κάποιος άφησε το αυτοκίνητο για ένα λεπτό μωρέ στη διάβαση και αυτή δε συγκινήθηκε καθόλου, αναρωτήθηκα μήπως είμαι εγώ ο μαλάκας τελικά. Ή μήπως είναι όλοι οι Ιταλοί που είδα στο ταξίδι που δεν κάνανε σφήνες όσο κίνηση και να είχε, δεν πατούσανε τους πεζούς, δεν παρκάρανε όπου να'ναι, αφήνανε κενές τις λωρίδες που δεν είχανε καμιά δουλειά να βρίσκονται και που τελικά φτάνανε και πιο γρήγορα στη δουλειά τους. Είμαστε κακομαθημένοι, αυτό ξέρω εγώ να πω και μου αρέσει που κάνουμε και τους μάγκες. Τέλως πάντων μια που δε σας μίλησα και για το ταξίδι, δεν ήταν φυσικά μόνο η συμπεριφορά των οδηγών που μου έκανε εντύπωση. Με τη Ρώμη έπαθα πλάκα από το μεγαλείο και τα μνημεία, στη Φλωρεντία μου άρεσε η αρχιτεκτονική και ιστορία της πόλης όσο δηλαδή είδα γιατί δε μείναμε πολύ. Εκεί όμως που μου άρεσε περισσότερο απ'όσο περίμενα ήτανε στη Βενετία. Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, αλλά μου άρεσε πολύ η αίσθηση όταν γυρνούσες στα στενά δρομάκια και τα πολλά γεφυράκια, δε σε έκανε να νιώθεις δέος όπως στη Ρώμη για παράδειγμα, σε έκανε να νιώθεις... οικεία κι ας μην είχες ξαναπάει κι ας ήσουν με τις ορδές των υπολοίπων τουριστών. Εκτός από αυτά επισκεφτήκαμε και την Πομπηία που ήταν ενδιαφέρουσα σαν αρχαιολογικός χώρος άλλα δε με συγκλόνισε κιόλας και το Σαν Μαρίνο φεύγοντας για να κάνουμε ψώνια από τα συμβεβλημμένα με τον ξεναγό καταστήματα οπότε δεν είδα και τίποτα άλλο στη μια ώρα εκεί για να έχω άποψη. Θα επανέλθω βέβαια με οπτικοακουστικό υλικό άοσμο και σεμνό άσχετα με κάποια υποννοούμενα στα προηγούμενα σχόλια! Όλα καλά λοιπόν, το μόνο κακό τα πολλά χιλιόμετρα Άρη! Μάλλον με τιμώρησε ο θεός-προστάτης του ΚΤΕΛ για τα τόσα χρόνια που είχα να ανέβω σε πούλμαν. Είναι σίγουρα η τελευταία φορά που πάω σε τουριστικό πανόραμα. Βλέπεις πολλά πράγματα αλλά δειγματολειπτικά. Πιθανότατα και η τελευταία που πάω με λεωφορείο μαζί με ανομοιογενές γκρουπ! Μόνο η Θεοπούλα με τη φίλη της λείπανε, αλλά είχανε άξιους αντικαταστάτες. Μια πόλη λοιπόν τη φορά και πολλές μέρες για να χορταίνεις αυτά που βλέπεις. Βέβαια το καλό που έχουν τα μεγάλα κοπάδια είναι ότι βρίσκεις και κόσμο για να κάνεις πάρεα, έτσι λοιπόν γνωρίσαμε ένα ζευγάρι πολύ καλά παιδιά από την Ξάνθη και ρίξαμε πολύ γέλιο. Μια που είπα για γέλιο, θυμήθηκα ότι σήμερα χάσαμε και το Μουστάκα. Κρίμα ρε γαμώτο, ήταν από τους λίγους ηθοποιούς της δύσης του ελληνικού κινηματογράφου που έδωσε αξία στις βιντοκωμωδίες. Επίσης λυπάμαι που δεν έτυχε να τον δω κάποια στιγμή στο θέατρο, όσες φορές είχα την ευκαιρία ήταν κάτι επιθεωρήσεις και δε γούσταρα. Oh well, με αυτές τις ευχάριστες σκέψεις πάω για νανάκια!

Για την Αμαλία...

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Το μόνο πράγμα που κατάφερε να με στεναχωρήσει όσο έλλειπα -άσχετο με το ταξίδι- είναι ο θάνατος της Αμαλίας Καλυβινού, για τον οποίο φρόντισε να με ενημερώσει ο εδώ ανταποκριτής μου (λέγε με Kostas). Παραπομπή στο blog της υπήρχε εδώ και λίγο καιρό στα δεξιά του blog μου (μπαίνοντας), δεν ξέρω πόσοι από εσάς το είχανε προσέξει. Θα μπορούσα να γράψω κάτι, αλλά μια που όλα όσα γνώριζα για αυτή ήταν από τη σελίδα της, καλύτερα διαβάστε μόνοι σας.

http://fakellaki.blogspot.com/

Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι από την ώρα που γύρισα, το έχω ακούσει ήδη δύο φορές στις ειδήσεις και ότι για πρώτη φορά ακούω στην (ελληνική) τηλεόραση να μιλάνε για blogs. Τι άλλο να πώ, επισυνάπτω και μια παραπομπή για το κείμενο από τη σελίδα που δημιουργήθηκε από έλληνες bloggers για την Αμαλία:

κείμενο διαμαρτυρίας

Cybergoulion è indietro!

...Και ναι, επέστρεψα από το τo ταξίδι. Ήταν πολύ ενδιαφέρον και ευχάριστο, αλλά πολλά τα χιλιόμετρα Άρη! Θα επανέλθω μόλις ξεκουραστώ λιγάκι με λεπτομέρειες. Πίσω στην πατρίδα λοιπόν με όλα τα καλά και τα κακά που αυτό συνεπάγεται. Προς το παρόν πέρασα να πω ένα γειά μια που σας είδα δραστήριους όσο έλειπα και να σας ενημερώσω ότι γύρισα!