Αστική λαϊκή αγορά

Τον τελευταίο καιρό προσπαθεί ο δήμος να μεταφέρει τη λαϊκή αγορά που γίνεται επί της οδού 28ης Οκτωβρίου λίγο παρακάτω στον ίδιο δρόμο με σκοπό να δημιουργήσει εκεί αφετηρία της αστικής συγκοινωνίας. Μέχρι στιγμής δε βλέπω να έχει γίνει τίποτα γιατί υπήρχαν διαμαρτυρίες από τους μικροπωλητές και αρκετούς άλλους. Σαν λύση λοιπόν προτείνω τον παρακάτω τρόπο διεξαγωγής:

Ανανέωση 27/04/07:
Η Φατμέ επηρεασμένη από το όλο concept μου έστειλε την συνέχεια.
Κλικ για να τη δείτε.

Ιντερνέτ και κενωνία παρτ 2

Επειδή μου άρεσε το παράδειγμα του Μάνου με την καφετέρια στα σχόλια του προηγούμενου κειμένου και επειδή μου βγήκε πολύ μεγάλη (με το μπαρδόν) η απάντηση στα σχόλια, είπα να κάνω καινούριο post για να έχουμε να λέμε.
Περίληψη προηγουμένων: Μπαίνει ένας τύπος σε μια καφετέρια, και αρχίζει να μιλάει σε όλο τον κόσμο χωρίς να τους γνωρίζει. Κάθεται στα τραπέζια (για να προλάβω τους εξυπνάκηδες στις καρέκλες των τραπεζιών) και αρχίζει να λέει στους θαμώνες την άποψη του για το πως του φαίνονται σαν άτομα και επεμβαίνει στις συζητήσεις τους προτείνωντας τους λύσεις και στα προβλήματα τους και ιδέες για το πως θα πρέπει να είναι. Σπαστικό έ; Κι όμως στα τραπέζια του ίντερνετ αυτό είναι κοινός τόπος. Ας αφήσουμε όμως τον ενοχλητικό τύπο κι ας πάμε σε ένα που συμπεριφέρεται σωστά. Κάθεται διακριτικά στο διπλανό τραπέζι, ακούει προσεκτικά αυτά που λέτε, καταλήγει σε ένα συμπέρασμα, σας ζητάει συγγνώμη, συστήνεται και αφού σας ζητήσει την άδεια κάθεται και λέει τη γνώμη του. Ωραίος μεν ο τύπος, αλλά και πάλι περίεργη η συμπεριφορά του για τα δεδομένα μιας καφετέριας. Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο συνεχίζοντας την αναλογία, στις περισσότερες περιπτώσεις το δεν κάθεσαι στο τραπέζι να τα πεις με τους κολητούς σου, αλλά ανεβαίνεις στο μπαρ και λες σε όλο τον κόσμο "Χτες έζησα την ομορφότερη ερωτική περιπέτεια της ζωής μου και θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας". Αυτό κι αν είναι περίεργη συμπεριφορά. Κι όμως μόλις περιγράψαμε έναν τυπικό μπλόγκερ!
Το θέμα είναι ότι όταν μπαίνεις σε μια καφετέρια δεν το κάνεις όμως. Σκέφτεσαι -έστω και υποσυνείδητα- τι θα πει ο κόσμος και ότι αν δεν τους αρέσει αυτός που είσαι δεν μπορείς μετά να το αλλάξεις. Από την άλλη όταν είσαι σε άλλη πόλη ή διακοπές δε είσαι τόσο περιορισμένος γιατί σκέφτεσαι ότι αυτούς που θα έρθεις σε επαφή δε θα τους βλέπεις αργότερα συνέχεια. Αυτό που νομίζω τελικά είναι ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει την "ηλεκτρονική κοινότητα" με μια ελαφρότητα. Ακόμη χειρότερα, κάποιοι την αντιμετωπίζουν με περισσότερη ελαφρότητα από τους άλλους. Έτσι είναι στο ίντερνετ, όταν έχεις να κάνεις με αγνώστους νιώθεις ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις. Όταν όμως αποτελείς μέρος μιας κοινότητας που θες να συμμετέχεις, όπως ένα φόρουμ ή καλή ώρα ένα μπλογκ που θες να σχολιάζεις, σιγά σιγά οι ηθικοί σου φραγμοί επανέρχονται. Οι κοινότητες του ίντερνετ είναι νεότερες από της υπόλοιπες της υλικής κοινωνίας και είναι λογικό να υπάρχουν μεγαλύτερες αποκλίσεις από την "καθώς πρέπει" συμπεριφορά. Το πλεονέκτημα είναι ότι έρχεσαι σε επαφή με πιο πολύ κόσμο πιο ελεύθερα, αλλά το μειονέκτημα είναι ότι οι σχέσεις σου με αυτούς είναι γενικότερα πιο επιφανειακές και λιγότερο ειλικρινείς από ότι με τους υλικούς σου φίλους, με τα υπέρ και τα κατά που κρύβει αυτό. Τελικά ίσως είναι οι σχέσεις που είχαμε με τους άλλους όταν είμασταν παιδιά. Πιο απλές, πιο αυθόρμητες, πιο εγωιστικές άλλα να μην ξεχνάμε ότι σχεδόν όλοι έχουμε φίλους από την παιδική μας ηλικία μέχρι σήμερα. Καλώς ήρθατε στη νηπιακή ηλικία του διαδικτύου! Σκεφτείτε τι έχουμε να τραβήξουμε όταν θα περνάει την εφηβεία!
Και για να μην περάσω και το σχόλιο του βοσκού στο ντούκου, να θυμόμαστε ότι οι υπολογιστές και το διαδίκτυο είναι ένα μέσο όπως τόσα άλλα -σαφώς πιο πολύπλευρο βεβαίως. Αλλά αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι πίσω από την οθόνη μας βρίσκονται άνθρωποι με πραγματικά αισθήματα και πραγματικά προβλήματα. Μπορεί εμείς να τα παίρνουμε στην πλάκα, αλλά αυτοί μπορεί να είναι τόσο μόνοι ή ντροπαλοί ή προβληματισμένοι που η επικοινωνία τους μαζί μας να είναι μια διέξοδος καλώς ή κακώς. Δεν είναι άραγε μεγάλη ευθύνη αυτό;

Δώστε προσοχή στους στίχοι!

Βουκολική TV

Για να μη νομίζετε ότι είμαστε τα μόνα πρόβατα που παρακολουθούμε τηλεόραση, ορίστε μια φωτογραφία που τράβηξα το πρωί έξω από ένα μαντρί στας εξοχάς που βρισκόμουν. Κρίμα που τα αυθεντικά προβατάκια είχανε πάει να βοσκήσουν, θα ήταν πολύ όμορφο ένα στο πλάνο να την κοιτάει μασουλώντας!

Time marches on

Κοιτούσα στον υπολογιστή κάποιες φωτογραφίες. Όχι πολύ παλιές, των τελευταίων 4-5 χρόνων. Είναι εκπληκτικό πόσο αλλάζουν όλοι γύρω σου μέσα σε μια πενταετία, χωρίς να το καταλάβεις, επειδή τους βλέπεις συνέχεια. Όταν κοιτάς τους φίλους σου και καταλαβαίνεις ότι δεν είναι πια παιδιά, φαίνονται πλέον διαφορετικοί και ότι έχουν περάσει σε άλλες καταστάσεις, είναι μια εμπειρία που σε αφυπνίζει. Σκέφτεσαι αν θα συμβεί αυτό και σε σένα. Όχι, χειρότερα, σκέφτεσαι μήπως έχει ήδη συμβεί και δεν το έχεις καταλάβει! Μήπως είναι αυτή η αιτία που δεν μπορώ να βρω πια λίγο χρόνο για το Σταύρο; Ή μήπως το να μην έχεις χρόνο για τον εαυτό σου είναι ο καταλύτης που σε αλλάζει; Υπάρχει ελπίδα, το να διαγνώσεις το πρόβλημα είναι το πρώτο βήμα για να το λύσεις. Ποια να είναι η λύση όμως; Και τί κάνει ένας άνθρωπος που ακόμη ψάχνει να βρει τι θα κάνει σαν μεγαλώσει όταν αρχίζει να υποψιάζεται ότι άρχισε να μεγαλώνει; Ουφ, πολλά ερωτήματα, θα τα σκεφτώ όταν μεγαλώσω, προς το παρόν σκεφτείτε τα εσείς και εγώ πάω στην αυλή να παίξω! Ευτυχώς όπως βλέπετε και στην παραπάνω φωτογραφία από το 2003, δεν έχω αλλάξει και πολύ! Βλάξ ήμουν και τότε, απλώς είχα και περικεφαλαία!

Από σήμερα όταν θα είναι κατάλληλο το περιεχόμενο θα σας έχω και soundtrack στο post που θα εκφράζει τη διάθεση. Το συγκεκριμένο δε συνιστώ σε όλους να το ακούσουν, μπορεί να πέσει λίγο βαρύ για κάποια γούστα. Εγώ προειδοποίησα πάντως :-P

Συνταγή για μωράκι μπλούμ

Τι παθαίνεις όταν οι φίλοι σου παντρεύονται όλοι μαζί; Θα μου πεις τρέχεις στους γάμους σαν παλαβός. Γάμοι σα 'δω, γάμοι σα 'κει, γάμοι σα όλο το χωριό (το σα σημαίνει προς, για τους αμόρφωτους). Αυτό σε πρώτη φάση είναι σωστό, αλλά την φάση αυτή την περάσαμε πριν καναδυό χρόνια, οπότε τώρα τι ακολουθεί; Το μαντέψατε, βαφτίσια! Ο πρόλογος είναι για να σας πω καλό ΣΚ μια που εγώ φεύγω εντός ολίγου για να πάω στα βαφτίσια της κόρης των φίλων μου Νίκου και Ευγενίας στο Ωραιόκαστρο αύριο. Ευκαιρία να κάνω και μια βολτίτσα στη Θεσσαλονίκη μετά από τόσο καιρό βρε παιδί μου! Καλό Σαββατοκύριακο λοιπόν και φρόνιμα όσο θα λείπω, όχι πάρτυ και φασαρίες, παραπονιούνται από τα γειτονικά Blog!

O blogger που γύρισε απ' τη σούβλα

...και που προφανώς γύριζε και τη σούβλα! Αν και με τη σημερινή τεχνολογία, έχουν βγάλει οι άτιμοι κάτι μηχανάκια που γυρνάνε τη σούβλα μόνα τους και εσύ είσαι ελεύθερος να τσιμπολογάς. Χαιρετώ και πάλι κατόπιν εορτής, αφού αποφάσισα να επιστρέψω στα πληχτρολόγια μετά από ολιγοήμερη απουσία. Όχι ότι έλειπα μακρυά, εδώ γύρω ήμουν, αλλά είπα να κάνω λίγο αποτοξίνωση από τα ιντερνέτια βρε αδερφέ! Έτσι κι αλλιώς δε νομίζω να πολυασχολήθηκε κανείς πανελληνίως με το ευγενές άθλημα της blogότσαρκας τις μέρες που πέρασαν οπότε μικρό το κακό. Δεν έχω και τίποτα συγκλονιστικό να σας πω (προς το παρόν, χεχε) καλά πέρασα γενικά. Σήμερα είπα να γράψω κατιτίς κυρίως για να μην εύχομαι καλό Πάσχα μέχρι το 15αύγουστο! Πέρα από αυτά, αυτή τη στιγμή δοκιμάζω την καινούρια έκδοση του Ubuntu Linux 7.04 σε beta, η οποία θα κυκλοφορήσει κανονικά σε μερικές ημέρες. Για να μην το παρακάνω με τα τεχνολογικά θέματα, θα πω μόνο ότι μου άρεσε. Είναι η πρώτη διανομή του Linux απ'όσες είδα, της προηγούμενης του ubuntu συμπεριλαμβανομένης,
η οποία δεν είχε κανένα μα κανένα πρόβλημα στην εγκατάσταση. Εντάξει, εκτός από το ότι δε βρήκε αυτόματα τη μέγιστη ανάλυση της οθόνης μου που είναι wide 20.1'' αλλά κι αυτό διορθώθηκε πανεύκολα προσθέτοντας μόνο την ανάλυση στο κατάλληλο αρχείο. Κατά τ'αλλα ο απλός χρήστης δε χρειάζεται να ξέρει τίποτα ειδικό για να το χρησιμοποιήσει, με την έννοια ότι όλα όσα χρειάζεται μπορεί να τα εγκαταστήσει με ένα κλικ και αρκετά megabytes αυτόματου κατεβάσματος αρχείων. Ακόμη και τα εφέ των παραθύρων που αφήνουν το aero και το expose' να τρώνε τη σκόνη τους ενσωματώθηκαν πανεύκολα, ενώ στην προηγούμενη μόλις έκδοση είχα διαβάσει το αντίστοιχο μιας εγκυκλοπαίδιας για να βρω πως γίνεται άσε που κολλούσε συνεχώς. Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι είναι η πρώτη φορά στα όσα χρόνια ασχολούμαι που ένιωσα ότι το linux είναι στο σωστό δρόμο. Πόσο μάλλον τώρα που θα έχει πολύ ώθηση λόγω της γενικής αμηχανίας του κόσμου μπροστά στα vista. Αν το wine μπορούσε να τρέξει 2-3 συγκεκριμένες εφαρμογές που χρειάζομαι και μερικά παιχνίδια που θέλω, ίσως να μη χρειαζόμουν πια τα windows. Α και πλιζ, μη με ζαλίσετε με το macOS. Είναι πολύ καλό, αλλά δεν το χρειάζομαι :-)
Αυτά για την ώρα, τα λέμε όταν θα έχω κανένα πιο ουσιαστικό θέμα. Ή έστω κάποιο θέμα!

Καλό Πάσχα!

Μια που από σήμερα φαντάζομαι θα την κοπανήσουν και οι τελευταίοι, όσοι δεν είναι καθηγητές και δημόσιοι υπάλληλοι δηλαδή που πρέπει να έχουν ήδη φύγει, στους πολυπληθείς (μη σπρώχνεστε στο βάθος) αναγνώστες μου,

ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ...

Τρελή δουλειά (επιτέλους έτοιμο!)

Και ναι, από τα μέσα του προηγούμενου μήνα που το ξεκίνησα, το σκιτσάκι που είχε θέμα την τρελή δουλειά που είχα εκείνη την περίοδο, είναι επιτέλους έτοιμο! Για την καθυστέρηση μάλλον θα φταίει η τρελή δουλειά που είχα εκείνη την περίοδο! Ευτυχώς τα τοπογραφικά τα κάνουμε πιο γρήγορα, γιατί αλλιώς θα είχε και επόμενο καρέ όπου θα μας δέρνανε! Και όχι τίποτα άλλο, φανταστείτε πόσο καιρό θα μου έπαιρνε να το σχεδιάσω δαρμένος!

:-P

Μεταφοραί αμνοεριφίων

Έπεσε στα χέρια μου χύμα σε φωτοαντίγραφο. Προφανώς από εφημερίδα. Χρήσιμο και για όσους δεν ξέρουν πως να κουβαλήσουν το αρνί για το Πάσχα. Σωστόοοοος!