Demon ex Makina

Ότι και να πιστεύουν οι πολλοί, πιστεύω ότι οι περισσότεροι μοτοσυκλετιστές θα συμφωνήσουν. Όσο και να σε αγαπάνε οι φίλοι σου, η γυναίκα σου, οι γονείς σου, τ' αδέρφια σου, ο πιο καλός να σε νιώσει και να σε ηρεμήσει (καλά σχήμα λόγου το "ηρεμήσει") όταν είσαι ζοχαδιασμένος, είναι η μηχανή σου, σε οποιαδήποτε κυβικά και στυλ. Μόνο αυτή θα εξορκίσει τα δαιμόνια που έχεις μέσα σου κάτι τέτοιες στιγμές. Εντάξει, η προηγούμενη φράση παραήταν γραφική, αλλά κάπως πρέπει να δικαιολογήσω και τον τίτλο που μου άρεσε, έτσι δεν είναι;

Κατά τ'άλλα με τη σημερινή βόλτα βρήκα και την ευκαιρία να συμφιλιωθώ με το καινούριο μου εδώ και μισό χρόνο μηχανάκι, αφού περάσαμε διάφορα μαζί, για την ακρίβεια με αυτούς που μου το πουλήσανε. Αν με γράψουν λίγο ακόμη για κάτι που περιμένω θα σας πω και ποιοί είναι, να μην τους κάνω και λίγο τζάμπα διαφήμιση; Προς το παρόν όμως δε σας έχω συστήσει: Ο δίτροχος τύπος που βλέπετε πιο πάνω, σε αυτή την εκπληκτική φωτογραφία από το τηλέφωνο μου μες τη νύχτα, είναι ο Thunderjohn II (Αστραπόγιαννος ο 2ος), εγγονός του θρυλικού κόκκινου Αστραπόγιαννου, ο οποίος αφού γύρισε σχεδόν όλη την ηπειρωτική Ελλάδα (πλήν δυτικής Στερεάς και της μισής Πελοπονήσου) και αρκετά νησιά, κατέληξε να δίνει μαθήματα σε νέους οδηγούς με λάστιχα από το '97. Ο άμεσος βορειοαφρικανός αντικαταστάτης του, είχε μεν όνομα για να μου θυμίζει κάποιο φίλο, αλλά δεν νομίζω να το έχω πει σε κανένα και προτιμώ να μείνει έτσι. Έτσι κι αλλιώς από όσους με ξέρουν μόνο ένας πιστεύω ότι θα μπορούσε να το καταλάβει πραγματικά...

Τέλως πάντων, μια που μου είχε φτιάξει η διάθεση μέχρι και την προτελευταία παράγραφο, λέω να σταματήσω για σήμερα. Από τι είχε χαλάσει μην το ψάχνετε, αν σηκωθείς στραβά από το κρεβάτι το πρωί, καλύτερα ξανακοιμήσου...