25 Μαΐ 2010

Η κοινωνική δικτύωση κι εγώ

Το ίντερνετ σήμερα, πέρα από οτιδήποτε άλλο είναι, είναι και μέσο επικοινωνίας. Ή πιο σωστά είναι η βάση για πολλά διαφορετικά μέσα επικοινωνίας. Η ακόμα πιο σωστά τη δικαιολογία να χασομεράμε ακόμη πιο δημιουργικά. Γιατί όπως και να το κοιτάξεις ή λίγο ή πολύ, στο τέλος η κοινωνικότητα εκεί ανάγεται. Από τα πρώτα χρόνια που άρχισε να διαδίδεται στον πολύ κόσμο το ίντερνετ, κατά καιρούς είχαμε την άνοδο και την πτώση διαφόρων μορφών επικοινωνίας, όπως ας πούμε τα IRC, ICQ, MSN, forums και φυσικά το e-mail και οι προσωπικές ιστοσελίδες. Όσο παιρνούσε ο καιρός, σιγά σιγά έμπαινε το μάρκετιν στη μέση και τα geeky αρκτικόλεξα δώσανε τη θέση τους σε πιο πιασάρικα ονόματα που κρύβανε σχεδόν τους ίδιους τρόπους επικοινωνίας αλλά εμπλουτισμένους με πιο πολλές multimedia δυνατότητες. Στις μέρες μας έχουμε λοιπόν τα blogs, το facebook, to twitter, το youtube και φυσικά πολλά που πέρασαν χωρίς να μπορέσουν να κάνουν το τεράστιο μπαμ του facebook και άλλα που πέρασαν και δεν έκαναν ούτε κιχ. Τρανά παραδείγματα της τελευταίας περίπτωσης οι αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες της Google και της Microsoft να ενσωματώσουν υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης στα gmail και hotmail αντίστοιχα. Γιατί αποτυγχάνουν; Για να το βρούμε αρκεί να κοιτάξουμε τι θέλει ο μέσος χρήστης από μια τέτοια υπηρεσία. Μια συντριπτική πλειοψηφία, θέλει αυτό που οδηγεί στην κοινωνικότητα και τον offline κόσμο: να πηδήξει! Ναι, τόσο απλά. Άλλοι ευγενείς στόχοι είναι: να κάνει μαγκιά, να αποδείξει σε όλο τον κόσμο ότι έχει δίκιο και γιατί, να διαδώσει την αλήθεια που μας κρύβουν όλοι οι άλλοι, να ευαισθητοποιήσει το κόσμο απέναντι στα προβλήματα του πλανήτη και όχι μόνο και εν τέλει να διαδώσει τις απόψεις του κερδίζοντας δόξα και γκόμενες (ή γκόμενους) στη διαδρομή. Κοινώς; Ματαιοδοξία. Αυτό οδηγεί το δίκτυο. Εκεί απέτυχαν τα blogs. Σίγουρα ήταν ωραίες οι εποχές που έγραφες κάτι και στα σχόλια γινόταν κοινωνικός διάλογος, αλλά ήταν ταλαιπωρία. Για να σχολιάσεις έπρεπε να έχεις στοιχειώδη έστω άποψη και αυτό ήταν κουραστικό. Άσε που όλοι είχαν ψευδώνυμα και δεν σου έδιναν παραπάνω πληροφορίες για να μπορέσεις να πουλήσεις σαν εταιρία βρε αδερφέ. Όλοι αυτοί βρήκαν καταφύγιο στο facebook. Μη μου πείτε συνμπλόγκερς ότι ο σχολιασμός (αν όχι η κίνηση) στα blogs σας δεν έχει μειωθεί από τότε που έγινε της μόδας! Από τα blogs που παρακολουθούσα, τα 8 στα 10 είναι πλέον ανενεργά. Μεγάλο ρόλο ίσως έπαιξε και το ότι είχαν μπουζουριάσει έναν blogger πριν κάτι χρόνια για άσχετο λόγο και όλοι οι virtual επαναστάτες κλάσαν μαλλί και τα κλείσανε (από τότε μου έμεινε η ενότητα με τα ψιλά γράμματα). Τραγικό δε είναι ότι μεγάλη άνθηση έχουν μόνο κάτι blogs τύπου τρωκτικού. Ακόμη πιο τραγικό είναι ότι αυτοί που τα διαβάζουν νομίζουν ότι ενημερώνονται καλύτερα από ότι αν βλέπαν τηλεόραση! Σημεία των καιρών είναι επίσης ότι έχουν αρχίσει να ξαναγράφουν η γάτα του Δήμου και πασίγνωστός bloger που τον διώξανε προσφάτως από το ραδιόφωνο.
 Στα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα στην Ελλάδα, το σκηνικό έχει σήμερα ως εξής: Είναι σχεδόν όλοι στο facebook και μοιράζουν απλόχερα προσωπικά δεδομένα δικά τους και των φίλων τους (είναι δεν είναι μέσα). Το facebook όμως έχει και μια ευχάριστη παρενέργεια: Δε δέχομαι πλέον ηλίθια fwd:fwd:fwd:re mail με κουνέλια στο ηλιοβασίλεμα, χιλιοαντιγεγραμένα προϊστορικά άρθρα που δεν είχαν βάση ούτε πριν 20 χρόνια που αρχίσαν να κυκλοφορούν και ανέκδοτα τόσο παλιά που τα ξέρει μέχρι και ο Λαζόπουλος! Ότι μαλακία έχει ανακαλύψει ο κάθε πικραμένος το κολλάει στον τοίχο του και του κάνει και like μόνος του για να μας δείξει το δρόμο. Ευχαριστώ γι'αυτό τουλάχιστον Ζούκερμαν.
Επίσης έχουμε και το twitter, το οποίο αν και δε μου είχε αρέσει στην αρχή, τελικά είναι ωραίο μέσο. Λιτό, περιεκτικό και αν παρακολουθείς ενδιαφέροντα άτομα, ενδιαφέρον. Μπορείς ας πούμε να πας στην #poreia και να κάνεις αναμετάδοση από το κινητό, ενίοτε και με φωτογραφίες. Μεγάλο όνειρο να σε μπουζουριάσουν για γίνει το όνομα σου hash tag (ξέρετε τώρα, αυτό: # διέση, κάγκελο, όπως το λέει ο καθένας). Μεγάλο πλεονέκτημα επίσης ότι δε χρειάζεται να είναι αμφίδρομη η επικοινωνία.
Φυσικά το πως θα χρησιμοποιήσει ο καθένας όλα αυτά δεν επιδέχεται συμβουλές. Είναι επιλογή του. Μπορώ όμως να σας πω πως τα χρησιμοποιώ εγώ. Για αρχή έχουμε το blog που φαντάζομαι έχετε προσέξει ότι έχει δύο ταχύτητες: Ή θα γράφω συνέχεια ή καθόλου. Ή δύο γραμμές ή σεντόνι. Ίσως αυτό έχει να κάνει με το ότι δεν έχω θέμα. Το ξεκίνησα για να κάνω πλάκα με τους φίλους μου και το συνεχίζω για τον ίδιο λόγο, με άλλους φίλους. Blogs για να διαβάσω βρίσκω από διάφορες πηγές. Παραπομπές αλλού, κάποιο ενδιαφέρον σχόλιο που με οδηγεί σε ενδιαφέρον blog, σχόλια στο δικό μου και φυσικά ψάχνοντας άσχετα θέματα στο google. Όλα αυτά κερδίζουν μια θέση στο google reader μου, χάρη στο οποίο μπορώ να παρακολουθώ με μια ματιά όλα τα sites που με ενδιαφέρουν. Σχόλια ο ίδιος κάνω σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις όταν έχω κάτι να πω. Εξαίρεση ελάχιστα "αδελφά" blog, low profile σαν το δικό μου, που φαντάζομαι ξέρουν ήδη ποιοί είναι. Αυτό που κέρδισα από το blog τόσα χρόνια, είναι η επαφή με μερικούς ενδιαφέροντες ανθρώπους και είναι από τους λόγους που συνεχίζω.
Για το facebook τώρα, τι να πω; Ο μοναδικός λόγος που έχω παρουσία εκεί, είναι επειδή βρίσκονται άπαντες και κατά συνέπεια είναι το πιο ενεργό social network. Η παρουσία μου βασικά συνίσταται σε ένα στοιχειώδες προφίλ, να κάνω hide τις ενημερώσεις σχετικά με το τι κάνουν τα σπαρτά των φίλων μου και τα συναφή, να λέω καμιά κουβέντα με παλιούς φίλους, να γράφω εξυπνάδες στο status και να σχολιάζω των άλλων. Αυτό τελευταίως το κάνω με αναμετάδοση από το twitter, οπότε περιορίζομαι και εκεί στους 140 χαρακτήρες, αλλά με σωστή χρήση αρκούν. Επίσης στο facebook δε θα κάνω φίλους άτομα τους οποίους δε γνωρίζω ή προσωπικά ή αρκετά καλά δικτυακά. Είναι ήδη αρκετά τρύπιο από ασφάλεια, δε χρειάζεται παραπάνω ενθάρυνση. Άσε που έχει γεμίσει όλο το internet με τις "υπηρεσίες" του, πράγμα που έχει προβληματίσει αρκετό κόσμο. Και ίσως αυτό ωθήσει μελλοντικά τον κόσμο κάπου αλλού, όπως εδώ για παράδειγμα. Για το twitter τα είπαμε, κυρίως το χρησιμοποιώ γιατί είναι καλή πηγή για γρήγορη ενημέρωση. Η συνεισφορά μου είναι οι ίδιες εξυπνάδες που γράφω και στο facebook και ίσως links πoυ θα βρω ενδιαφέροντα. Περισσότερο ξεκίνησα να γράφω όταν ενσωμάτωσα το αντίστοιχο κουτάκι στο blog μου, αλλά μου άρεσε και έμεινα. Και φυσικά με αυτό τον τρόπο είναι ο πιο έυκολος τρόπος να εκφραστώ από το κινητό σε τριά μέρη ταυτόχρονα. Αν θέλετε, μπορείτε να με ακολουθήσετε εδώ: http://twitter.com/cybergoulion ή και στο πλάι του blog, αν δεν έχετε λογαριασμό. Καλή δικτύωση...

10 σχόλια:

eeVoskos είπε...

Ουφ, πολλά έγραψες πάλι. Ξεκινώ στα γρήγορα, επειδή οι σκέψεις είναι σαν το σενάριο του LOST - μεγάλη η χάρη του - δηλαδή χαώδες, γεμάτο flash back/forward/sideways.

Αυτό που μου αρέσει στο twitter είναι ότι ο καθένας μπορεί να το χρησιμοποιήσει όπως θέλει. Είναι μέσο (αυτο)διαφήμισης, είναι μέσο ενημέρωσης (τα μισά ειδησεογραφικά site που παρακολουθώ βάζουν τις σημαντικές ειδήσεις στο twitter), είναι μέσο επικοινωνίας (ενίοτε) και πάνω απ' όλα (για τους geeks) είναι ένα ανοιχτό API πάνω στο οποίο μπορείς να χτίσεις εφαρμογές, με πολλά ωραία αποτελέσματα: twitterfeed (ό,τι πρέπει για αυτόματη αυτοπροβολή), tweetyjobs.com, και άλλες πολλές βασισμένες στην δοκιμασμένη και πετυχημένη συνταγή του εθελοντισμού στο ίντερνετ. Η λίστα είναι ατέλειωτη http://www.squidoo.com/twitterapps. Ο λόγος που πέτυχε είναι το όριο των 140 χαρακτήρων, που πολλοί ακόμα κατακρίνουν, αφού συμφωνεί με την τάση της εποχής για "σφηνάκια" ενημέρωσης αντί για ανάγνωση βιβλίων.

Για το Facebook έχεις δίκιο. Ο λόγος που πέτυχε είναι ότι το χρησιμοποίησαν (και ακόμα χρησιμοποιούν) πολύ για να πηδήξουν. Μάλιστα ξέρω κάποιους που το κατάφεραν! Πόζεροι και χαζογκόμενες βοήθησαν στη δημιουργία ισχυρής user base που σήμερα είναι το απόλυτο θύμα των διαφημιστών (παρένθεση, βάλτε AdBlock αν δεν το έχετε ήδη κάνει).

Αυτό που με προβληματίζει είναι οι υπηρεσίες που κυκλοφορούν online και ισχυρίζονται ότι μπορούν να παρέχουν, αντί αμοιβής φυσικά, τις πληροφορίες του προφίλ κάποιου, ακόμα κι αν έχεις τις ρυθμίσεις ιδιωτικότητας στο φουλ! Τρέμω τους μελλοντικούς εργοδότες. Μάλλον σωστά (και κυνικά) είπε ο Eric Schmidt, CEO της Google, "If you have something that you don't want anyone to know, maybe you shouldn't be doing it [online] in the first place". Πάντως είναι τρομερή επιτυχία να κάνεις κάποιον να νιώθει κοινωνικά αποκλεισμένος αν δεν έχει λογαριασμό στο Facebook. Δεν κρύβω ότι νιώθω περίεργα αν δεν μπω μια φορά τη μέρα να δω τι κάνουν "οι φίλοι μου". Είναι μέσο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ πάνω απ' όλα.

Αν το blogger μπορούσε να ενώσει πιο εύκολα τους χρήστες, ίσως να είχε μεγαλύτερη επιτυχία. Όπως είπες, για να σχολιάσεις, αλλά και για να γράψεις σε πρώτη φάση, χρειάζεται άποψη. Απόψεις υπάρχουν ακόμα εκεί έξω. Και ακόμα υπάρχουν άτομα που βρίσκουν περιοριστικούς τους 140 χαρακτήρες. Για παράδειγμα τα forum αντέχουν ακόμα, ίσως επειδή τα περισσότερα είναι εξειδικευμένα σε ένα αντικείμενο. Για bullshitting, πηγαίνετε όλοι στο facebook. Τώρα που το σκέφτομαι, με το facebook έφυγαν πολλοί κάφροι από τα forum. Ίσως με χρήση τεχνολογιών τύπου twitter έρθει και η δευτέρα παρουσία των bloggers. Ήδη μπορείς να διαφημίσεις αυτά που γράφεις στο twitter και στο facebook (twitterfeed, κλπ). Ένα δυνατό κίνητρο χρειάζεται για να γράψεις. Και τι καλύτερο από ένα "I like" από τους φίλους σου;!! Δυστυχώς στην εποχή που ζούμε, μας ενδιαφέρει η άποψη των άλλων. Κι έτσι, ακόμα και ξεχασμένοι bloggers άρχισαν να ξαναγράφουν ;-)

Πολύ μεγάλο βγήκε το σχόλιο και δεν μπήκα καν στο θέμα! Ας κλείσω με τη Google. Ξέρεις τι μου θυμίζει; Τη Sith Empire του Star Wars!! Πάνε να χτίσουν την παντοκρατορία του ίντερνετ. Ήταν αυτονόητο λοιπόν να προσπαθήσουν να μπουν και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έστω και άρον άρον, με παπατζιλίκια τύπου buzz. Ποιο πιθανό μου φαίνεται σε 2 χρόνια να χρησιμοποιούμε όλοι το Google Facebook, όπως τώρα βλέπουμε βίντεο στο Google YouTube, γράφουμε στο Google Blogger και μιλάμε από το Google Android. Σα να είδα χτες στον έναστρο ουρανό του Λονδίνου να λάμπει το Google Death Star. Ίσως πάλι να φταίει η ζέστΑ -29 βαθμούς έφτασε, έλεος!- που με χτύπησε κατακούτελα.

eeVoskos είπε...

Ουάου! Έπιασα όριο και δε μου έφτασε ο χώρος για τα υστερόγραφα! Τι 140, εδώ 4096 χαρακτήρες δεν φτάνουν!

ΥΓ1: Έχω ένα φίλο που μου στέλνει ακόμα μια φορά το μήνα ένα Fw:Fw:Re:Απ: email και όταν το βλέπω συγκινούμε γιατί θυμάμαι τα παλιά! Μαζοχισμός!

ΥΓ2: Το Google Reader ρε συ δεν παλεύεται. Μου τη δίνει να μπαίνω και να βλέπω 1000+ unread. Τι προτείνεις (εκτός από το να κάνω unfollow τα 763 site που έχω εκεί); Υπάρχει κάτι αντίστοιχο που να επιτρέπει στοιχειώδη οργάνωση; Τα folders του Reader δεν κάνουν δουλειά.

ΥΓ3: Τώρα που τέλειωσε το LOST αισθάνομαι ένα κενό μέσα μου. Το ξέρω ότι σου είναι δύσκολο να κρατηθείς, αλλά μη σχολιάσεις αυτό το υστερόγραφο. :-Ρ 6 χρόνια παρέας ήταν αυτά. Και τσόντα με Τζακ και Κέιτ δεν είδαμε!

ΥΓ4: Λογοδιάρροια μ' έπιασε. Αλλά τώρα που είπα τσόντα θυμήθηκα: η άλλη -όπως λέμε "όχι η Τζούλια, η άλλη"- θέλει λέει να γυρίσει τριλογία. Τι σούργελα είναι αυτά; Αν δεν τις διώξετε όλες αυτές δε γυρίζω πίσω.

Juju είπε...

Ω ρε φίλε, πολύ μεγάλο είναι αυτό το πουστ... εεεε.... ποστ! Δεν νομίζω να το διαβάσω ποτέ! Ας σχολιάσω παρ' αυτά:

Σωστά τα λες φιλαράκι! Έτσι είναι!

Πέστα κι εσύ ρε eeVoske!

Cybergoulion είπε...

Συμφωνώ με τον Schmidt. Αν δε θες κάτι να φαίνεται, μη το βάζεις online! Μια κάποια λύση για να ελέγξεις λίγο τις ρυθμίσεις σου στο facebook, είναι αυτό: http://www.reclaimprivacy.org/. Επαναλαμβάνεις μια φορά το μήνα που αλλάζουν τις ρυθμίσεις. Μια ελπιδοφόρα προσπάθεια είναι το diaspora. Mε την προσοχή που έχει τραβήξει πριν καλά καλά ξεκινήσει, έχει ελπίδες να πετύχει. Θα γίνει το νέο facebook; Θα δείξει. Αν βάλουν ένα "fuck me" κουμπί, κάτι μπορεί κάτι να γίνει.
Αυτοί που διαμαρτύρονται για τους 140 χαρακτήρες είναι αυτοί που έχουν συνηθίσει τους 160 των SMS. H google συνήθως δε σου επιβάλει κάτι με το ζόρι. Πας μόνος σου επειδή σε βολεύει. Εξαίρεση το buzz. Και στο ζόρι και στο βολεύει :-P
Αντί για το reader, μπορείς να χρησιμοποιήσεις το bloglines που χρησιμοποιούσα παλιότερα. Πες μου κι εμένα αν είναι καλύτερο. Αλλιώς σου προτείνω να α) Να τα διαβάζεις, β) να τα σβήνεις γ) να μη σε απασχολεί. Έτσι κι αλλιώς οποιοσδήποτε feed reader είναι καλύτερος από το να τα διαβάζεις ένα ένα.
Αν δε φύγουν, να έρθω κι εγώ;

Cybergoulion είπε...

Juju, είδες; Postάρα! χαίρομαι που μετά από τόση μελέτη συμφώνησες!

offshade είπε...

Μ' αρέσεις. Όσο και αν ακούγεται σαν... αποχαιρετιστήριος λόγος το κείμενό σου, είναι εμφανές ότι βγήκε μια απόγνωση από μέσα σου. Τώρα θα μου πεις, σε τι συμφωνώ εγώ, που δεν έχω ιδέα περί Twitter; Στα σπαρτά του FB και στα low profile blogs. Απλά και ειλικρινή. Σκέφτομαι και γράφω.
Keep it simple Cyber κι εγώ θα ακολουθώ.

Cybergoulion είπε...

Χα, τόσο απεγνωσμένος λες; Αποχαιρετιστήριος λόγος πάντως με τίποτα... Εδώ θα είμαι!

Dokimos είπε...

To blog zei, zei k mas kathodhgei! Xekinw fouriozos epeidh phre to mati mu mia amfisbhthsh tu panagiou k euloghmenou blogging. To exw pei k sto parelthon, tha to shmeiwsw ki edw (panta me leptothta): otan tha kanoume thn khdeia tu fatsobook-iou, ta blogs tha moirazoun kolyba... :) To de titibhsthri tha mas exei afhsei xronous nwritera...

sto epi toutou, h filosofhmenh su analysh se syndyasmo me thn eilikrineia su den afhnei perithwrio diafwnias. Epikoinwnia gia olous opws les, alla k me mia dosh mataiodoxias.. Symfwnw k me to bosko gia ta forums

Mhn xexname epishs tous pikramenous pou kerdisan mia thesh ston hlio (tu diadiktyou). Polloi tha eixan mallon autoktonhsei an den mporousan na ''epikoinwnhsoun'' me pm h na kanoun poke... Shmeia twn kairwn

Tsen Nick είπε...

Φίλε έχεις δίκιο σε κάθε σου κουβέντα. Θέλει χρόνο και διάθεση για να εκμεταλλευτείς σωστά και δημιουργικά το ιντερνετ.

Το να πεις κάτι έχει νόημα, όταν θα το διαβάσουν, όσοι το διαβάσουν, καταλάβουν τι θες να πεις, και έπειτα έχουν την ικανότητα να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν τεκμηριωμένα.

Αυτό δε πολυγίνεται βέβαια. Το 99% ασχολείται με ηλιθιότητες.Αυτό ήθελα να πω μόνο. Έχω κάνει ένα καινούριο blog, το οποίο ξεκίνησε εντελώς στην πλάκα, τελικά βγήκε πολύ καλό αποτέλεσμα: http://anotatosa.blogspot.com/

Τα λέμε

Cybergoulion είπε...

@Dokimos: Χμ, αυτό το σχόλιο σου μου είχε ξεφύγει! Είσαι σίγουρος για την κηδεία του FB; Μακάρι, αλλά δεν το βλέπω. Ξέρω ότι δεν είσαι της άμεσης επικοινωνίας, αλλά έχει και τα καλά της. Ας πούμε, μια παραπομπή που ήθελα να σου στείλω με ένα μπυροσκόπιο, στην έστειλα με mail! Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι όλα είναι μέσα (media, όχι in) τα οποία εξυπηρετούν κάποιο σκοπό... ή όχι :-P

@tsenteminho: Θα με βρεις αντίθετο μόνο στο "διαφωνούν τεκμηριωμένα". Το νέο blog πήρε τη θέση του στο reader. Μου άρεσε το θέμα. Όταν έχω κάτι να προσθέσω, θα παρεμβαίνω!